Πόπλιος Κορνήλιος Δολαβέλλας (ύπατος 44 π.Χ.)
| Πόπλιος Κορνήλιος Δολαβέλλας | |
|---|---|
| Ύπατος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 69 π.Χ., Ρώμη, Ρωμαϊκή Δημοκρατία |
| Θάνατος | 43 π.Χ. (26 ετών) Λαττάκεια |
| Εθνότητα | Ρωμαίος |
| Υπηκοότητα | Αρχαία Ρώμη |
| Σύζυγος | Τουλλία Κικερόνις (49 π.Χ.–45 π.Χ.)[1][2] Fabia[1][3] |
| Σύντροφος | Καικιλία Μετέλλα Antonia Hybrida Minor |
| Παιδιά | Publius Cornelius Dolabella[4][5] Cornelius Dolabella[1][6] Cornelius Lentulus[1][7] |
| Επάγγελμα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πόπλιος Κορνήλιος Δολαβέλλας (Publius Cornelius Dolabella, 69 π.Χ. – 43 π.Χ.), ήταν Ρωμαίος στρατηγός. Κανόνισε για τον εαυτό του να υιοθετηθεί από πληβείο, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει τριβούνος. Παντρεύτηκε την κόρη του ρήτορα Κικέρωνα, Τουλλία Κικερόνις.
Κατά τη διάρκεια των εμφυλίων πολέμων που έλαβαν χώρα προς το τέλος της δημοκρατικής περιόδου έλαβε αρχικά το μέρος του Πομπήιου, ωστόσο αργότερα πήγε με το μέρος του Ιουλίου Καίσαρα. Ήταν δε παρών στη Μάχη των Φαρσάλων το 48 π.Χ.
Την επόμενη χρονιά έλαβε το αξίωμα του τριβούνου και κατά τη διάρκεια της θητείας του προσπάθησε να περάσει συνταγματικές αλλαγές, μια από τις οποίες ήταν ένα διάταγμα που αφορούσε τη διαγραφή των χρεών.[8] Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια ήταν πως και ο ίδιος καταδιωκόταν από τους πιστωτές του. Προσπάθησε να πάρει με το μέρος του τον Μάρκο Αντώνιο, αλλά οι άλλοι τριβούνοι Γάιος Ασίνιος Πόλλιο και Λεύκιος Τριβέλλιος Φίντες συμβούλεψαν τον Αντώνιο να μην υποστηρίξει το μέτρο.[8]
Ο Αντώνιος, ο οποίος υποπτευόταν επιπροσθέτως πως ο Δολαβέλλας είχε σχέση με τη σύζυγό του, πήρε τα όπλα εναντίον του όταν ο Δολαβέλλας κατέλαβε την Αγορά σε μια προσπάθεια να περάσει το νόμο με τη βία. Η Σύγκλητος ψήφισε να υποστηρίξει την προσπάθεια αυτή και ξέσπασε μάχη όπου και οι δύο πλευρές είχαν απώλειες.[8] Ο Καίσαρ, επιστρέφοντας από την Αλεξάνδρεια, διαβλέποντας την αναγκαιότητα να διώξει το Δολαβέλλα από τη Ρώμη, τον συγχώρεσε [9] και τον πήρε μαζί του ως στρατηγό στις εκστρατείες του στην Αφρική και την Ισπανία.
Όταν ο Καίσαρ επέστρεψε στη Ρώμη και εξελέγη ύπατος για πέμπτη φορά, πρότεινε στη Σύγκλητο να περάσει το αξίωμά του στο Δολαβέλλα. Ο Αντώνιος προέβαλε διαμαρτυρίες, κάτι που προκάλεσε μεγάλη αναταραχή. Ως αποτέλεσμα ο Καίσαρ ντράπηκε και απέσυρε την πρόταση. Ωστόσο, όταν αργότερα ο Καίσαρ ορίστηκε Δικτάτωρ, εκμεταλλευόμενος την εξουσία του όρισε το Δολαβέλλα ύπατο. Αυτή τη φορά ο Αντώνιος επικαλέστηκε άσχημους οιωνούς, με αποτέλεσμα ο Καίσαρ να υποχωρήσει και πάλι.[10]
Μετά το θάνατο του Καίσαρα ο Δολαβέλλας πήρε με τη βία τα διακριτικά του υπάτου και συνάπτοντας σχέσεις φιλίας με το Βρούτο και τους άλλους δολοφόνους του Δικτάτορα, η θέση τού αποδόθηκε επίσημα. Όταν όμως ο Μάρκος Αντώνιος του πρότεινε τη διοίκηση της εκστρατείας κατά της Παρθίας και την επαρχία της Συρίας, άλλαξε αμέσως στρατόπεδο. Το ταξίδι του σημάδεψαν λεηλασίες, εκβιασμοί και ο φόνος του Γάιου Τριβόνιου, επάρχου της Ασίας, που του απαγόρευσε την είσοδο στη Σμύρνη.
Έτσι ανακηρύχθηκε δημόσιος εχθρός και εκτοπίστηκε από τον Κάσσιο (έναν από τους πρωτεργάτες της δολοφονίας του Καίσαρα), ο οποίος του επιτέθηκε στη Λαοδικεία. Όταν τα στρατεύματα του Κάσσιου κατέλαβαν την πόλη το 43 π.Χ., ο Δολαβέλλας διέταξε έναν από τους στρατιώτες του να τον θανατώσει.
Το καλοκαίρι του 50 π.Χ., ο Δολαβέλλας παντρεύτηκε την Τουλλία, κόρη του Κικέρωνα.[11] Ο γάμος αυτός δεν υπήρξε ευτυχισμένος, ωστόσο είχε ως καρπό δύο γιους. Ο πρώτος γεννήθηκε στις 19 Μαΐου 49 π.Χ. και χάθηκε τον ίδιο χρόνο. Το ζευγάρι πήρε διαζύγιο το 46 π.Χ. Το Φεβρουάριο του 45 π.Χ. η Τουλλία άφησε την τελευταία της πνοή στο σπίτι του Δολαβέλλα, ένα μήνα μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού τους, το οποίο ευτυχώς επέζησε. Ο εγγονός του Δολαβέλλα, που έφερε το ίδιο όνομα, εκλέχτηκε ύπατος το 10 μ.Χ.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2515. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3928. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4069. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2515. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4333. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3987. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3989. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Αντώνιος», §9
- ↑ Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Αντώνιος», §10
- ↑ Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Αντώνιος», §11
- ↑ Ο Κικέρων αναφέρεται στο γάμο στην επιστολογραφία του. Ο Καίλιος Ρούφος του έστειλε συγχαρητήριο γράμμα (Κείμενο), στο οποίο ο Κικέρων απάντησε (Κείμενο).
|