Πολιορκία της Πράγκα (1794)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Πολιορκία της Πράγας (1794))
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Μάχη της Πράγας.
Πολιορκία της Πράγας
Εξέγερση Κοστιούσκο
Η Πολιορκία της Πράγας
Χρονολογία4 Νοεμβρίου 1794 (Γρηγοριανό Ημερολόγιο)
ΤόποςΠράγα (Βαρσοβία)
ΈκβασηΝίκη των Ρώσων
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Δυνάμεις
20-30 χιλιάδες στρατιώτες
25 χιλιάδες στρατιώτες
Απώλειες
21-28 χιλιάδες στρατιώτες
1,5 χιλιάδες στρατιώτες

Η Πολιορκία της Πράγας διεξήχθη από τους Ρώσους στρατιώτες του Αλεξάντερ Βασίλεβιτς Σουβόροφ, στις 4 Νοεμβρίου 1774 (με το Γρηγοριανό Ημερολόγιο), στην Πράγα, στη Βαρσοβία.

Γεγονότα πριν την πολιορκία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάη του 1794, ο Σουβόροφ αρχίζει τη προετοιμασία για τη δεύτερη εκστρατεία στη Πολωνία. Στο πρώτο μισό του Αύγουστου, κατατάχθηκε στο σώμα του επικεφαλής Ν. Β. Ρέπνιν με 4-5 χιλιάδες στρατιώτες. Μετά την ένωση του σώματος του Σουβόροφ με άλλα σώματα, ο Σουβόροφ είχε στη κατοχή του 11.000 στρατιώτες. Σε 6 μέρες ο Σουβόροφ είχε κερδίσει 4 μάχες: Στις 3 (14) Σεπτεμβρίου στο Ντίβιν, την επόμενη μέρα στο Κόμπριν[1]. Στις 6 (17) Σεπτεμβρίου, στο μοναστήρι του Κρούπνιτς ο Σουβόροφ επιτέθηκε στο σώμα του Καρόλ Σερακόφσκι (5.000 στρατιώτες) και το έριξε στο Μπρέστ[2]. Στις 8 (19) Σεπτεμβρίου, ο Σουβόροφ για δεύτερη φορά αντιμετώπισε τον Σερακόφσκι στο Μπρέστ και κατάφερε να διαλύσει το σώμα του.

Στις 10 Οκτωβρίου, ο αρχηγός της εξέγερσης Αντζέι Κοστιούσκο αιχμαλωτίστηκε από το σώμα του Ιβάν Φέρζεν, το οποίο αργότερα ενώθηκε με αυτό του Σουβόροφ, και μεγάλωσε τον αριθμό των στρατιωτών κατά 6.000 (σύνολο 17.000). Αυτοί οι στρατιώτες κατευθύνθηκαν στη Βαρσοβία. Εκεί ετοιμαζόταν να τον αντιμετωπίσει ο στρατηγός Μαϊένα, ο οποίος είχε στη κατοχή του 5.560 στρατιώτες. Στις 15 (26) Οκτωβρίου, στις 5 το πρωί, άρχισε η μάχη στο Κόμπιλκ, η οποία διέρκησε 5 ώρες και τελείωσε με τη διάλυση του πολωνικού σώματος, ενώ αρκετοί στρατιώτες υποχώρησαν στη Πράγα, στη δεξιά πλευρά του Βιστούλα. Μέχρι τις 21 Οκτωβρίου (1 Νοεμβρίου) ο Σουβόροφ ασχολούταν με τη προετοιμασία των στρατιωτών του.

Η πολιορκία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Σφαγή στη Πράγα». Μια ματιά στα γεγονότα από τη πολωνική πλευρά

Στις 23 Οκτωβρίου (3 Νοεμβρίου) οι στρατιώτες του Σουβόροφ (25.000) έφθασαν στη Πράγα, προάστιο της Βαρσοβίας, και άρχισε τη πολιορκία της πόλης. Την επόμενη, περίπου στις 5 το πρωί, 7 σώματα έφθασαν κοντά στα μισοκατεστρεμένα τείχη της πόλης. Τα ρωσικά σώματα επιτέθηκαν στη Πράγα από διάφορα σημεία. Μεταξύ των υπερασπιστών της πόλης ξέσπασε πανικός, και στις 24 Οκτωβρίου (4 Νοεμβρίου), στις 9 το πρωί, οι Πολωνοί παραδόθηκαν.

Απώλειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη μάχη πέθαναν σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς περίπου 10 με 13 χιλιάδες[3], ενώ σύμφωνα με τον Καμένσκι[4] μέχρι 20.000[5] Πολωνοί, ενώ από τη ρωσική πλευρά πέθαναν 580 στρατιώτες και τραυματίστηκαν 960[6]

Μετά την πολιορκία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σουβόροφ δέχθηκε τους αξιωματούχους από τη Βαρσοβία στο πεδίο της μάχης, ανάμεσα σε πολλά πτώματα, και με αυτό το τρόπο προειδοποίησε τους Πολωνούς για τα αποτελέσμετα της αντίστασης. Τα γεγονότα που διεξήχθαν στη Πράγα καθώς και η πολωνική και γαλλική προπογάνδα απεικόνισε το Σουβόροφ ως σκληρό πολεμιστή. Αλλά, στις 29 Οκτωβρίου (9 Νοεμβρίου) ο διοικητής της Βαρσοβίας παρέδωσε το κλειδί της πόλης στο Σουβόροφ, καθώς επίσης και ένα κουτί με χρυσό και διαμάντια[7].

Μετά το τέλος της μάχης, ο Σουβόροφ έστειλε γράμμα στην Αικατερίνη Β' με τις λέξες: «Ζήτω! Η Βαρσοβία είναι δική μας» (ρωσ. «Ура! Варшава наша!») και έλαβε απάντηση «Ζήτω! Στρατάρχη Σουβόροφ!» (ρωσ. «Ура! Фельдмаршал Суворов!»[8]). Για τη κατάληψη της Πράγας, ο Σουβόροφ έλαβε το βαθμό του στρατάρχη.

Γνώμες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρώσος στρατηγός φον Κλούγκεν είχε δηλώσει για τη μάχη της Πράγας[9]:

Μας πυροβολούσαν από τα σπίτια και τις στέγες, και οι στρατιώτες μας έμπαιναν στα σπίτια και σκότωναν όποιον έβρισκαν μπροστά τους <…> Η πίκρα και η δίψα για εκδίκηση έφτασαν το πιο ψηλό βαθμό <…> οι στρατιωτικοί δεν είχαν τις δυνάμεις να σταματήσουν την αιματοχυσία <…> Οι στρατιώτες μας πυροβολούσαν στο πλήθος, χωρίς να βλέπουν σε ποιόν - τα δάκρυα των γυναικών και οι φωνές των παιδιών προκαλούσαν τρόμο στη ψυχή...

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Отрывок из рапорта А. Суворова Н. Репнину о разгроме восставших под Кобриным и Дивино Αρχειοθετήθηκε 2011-05-24 στο Wayback Machine.(Ρωσικά)
  2. Рапорт А. Суворова П. Румянцеву с обобщением итогов сражения под Крупчицами Αρχειοθετήθηκε 2009-06-11 στο Wayback Machine.(Ρωσικά)
  3. История русской армии, Вторая Польская война 1794 года (Восстание Костюшко)[νεκρός σύνδεσμος](Ρωσικά)
  4. По данным Бантыш-Каменского(Ρωσικά)
  5. Ledonne, 2003, с.144 Google Print(Αγγλικά)
  6. Генералиссимус князь Суворов - А. Петрушевского, ГЛАВА СЕМНАДЦАТАЯ: Польская война: Прага; 1794: Потеря с русской стороны заключалась не менее, как в 2000 убитых и раненых, или несколько выше(Ρωσικά)
  7. Михайлов, Олег. Суворов (PDF). σελ. 346. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2010. (Ρωσικά)
  8. «Д. Н. Бантыш-Каменский, Биографии генерал-фельдмаршалов». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2010. 
  9. Воспоминания Ф. В. Булгарина, ч.6, гл.3 — Булгарин передаёт рассказ фон Клуге, бывшего под начальством Суворова при штурме Праги

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • А. Ф. Петрушевский, «Генералиссимус князь Суворов», гл. 17, С.-Петербург, 1884. — Биография на основе анализа документов, по большей части рукописных, а также практически всей изданной к 1884 году литературы о Суворове: Польская война: Прага; 1794
  • Ф. В. Булгарин, Воспоминания, ч. 6, гл. 3 — в своих мемуарах Булгарин приводит рассказ очевидца, генерала И. И. фон Клугена, про штурм Праги.
  • Д. Н. Бантыш-Каменский, «29-й генерал-фельдмаршали 3-й генералиссимус граф Суворов-Рымникский» [1] — биография Суворова 1840 года.
  • Е. Б. Фукс, «Анекдоты князя Италийского, графа Суворова-Рымникского» [2] — короткие истории из жизни Суворова, свидетелем которых был Фукс, военный чиновник при фельдмаршале.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα ρωσικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε άλλες γλώσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]