Πιερ Ντυμπουά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πιέρ Ντυμπουά
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pierre Dubois (Γαλλικά)
Γέννηση19  Ιουλίου 1945[1][2][3]
Σαρλβίλ-Μεζιέρ
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Ιδιότητασυγγραφέας, συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας, λαογράφος και εικονογράφος[4]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πιέρ Ντυμπουά, γεννημένος στις 19 Ιουλίου 1945 στο Σαρλεβίλ-Μεζιέρ, είναι Γάλλος συγγραφέας, σεναριογράφος κινουμένων σχεδίων, συγγραφέας, παραμυθάς και κονφερασιέ, στον οποίο οφείλεται η αναζωογόνηση του ενδιαφέροντος για τις νεράιδες και τα υπόλοιπα φανταστικά πλάσματα στη Γαλλία[5].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχοντας από μικρή ηλικία αναπτύξει ενδιαφέρον για τις νεράιδες και τα παραμύθια, έγινε σκιτσογράφος έπειτα από σύντομες, σε διάρκεια, σπουδές στις καλές τέχνες, και στη συνέχεια συγκέντρωσε τοπικούς μύθους, τους οποίους παρουσίαζε σε ραδιόφωνο και τηλεόραση επί παραπάνω από τριάντα χρόνια, κάτι που απογείωσε την καριέρα του και του έδωσε, ταυτόχρονα, τη δυνατότητα να γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό. Είναι ο εμπνευστής της ελφικολογίας, ή "μελέτης του μικρόσωμου λαού", ως αντιστάθμισμα στη μελέτη των "fairies", αν και αρχικώς επρόκειτο, απλώς, για μια φάρσα εκ μέρους του. Ο πρώτος του τόμος κινουμένων σχεδίων, ως σεναριογράφος, εκδόθηκε το 1986 και γνώρισε επιτυχία, μονάχα ως προς την αναγνώριση της δουλειάς του. Έκτοτε, εκδίδει, κάθε χρόνο, κι από έναν καινούργιο και εξακολουθεί να κάνει παρεμβάσεις στην τηλεόραση καθώς και σε συνέδρια, πάντα στα πλαίσια των παραμυθιών, του φανταστικού και των μύθων που συνδέονται με τον μικρόσωμο λαό, τομείς που έχουν γίνει ειδικότητά του.

Είναι κυρίως χάρη στις εγκυκλοπαίδειές του για τις νεράιδες, τους νάνους και τα ξωτικά, αποτέλεσμα είκοσι περίπου χρόνων ερευνών και μελέτης. Κυκλοφόρησαν στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, όπου ο Πιέρ Ντυμπουά πέτυχε τη διεθνή αναγνωρισιμότητά του ως ο Γάλλος ειδικός με ότι έχει να κάνει με το παραμυθένιο[6][7]. Οι εγκυκλοπαίδειές του πούλησαν χιλιάδες αντίτυπα την εποχή εκείνη, καθώς επρόκειτο για την πρώτη απόπειρα τέτοιου είδους στη Γαλλία. Έκτοτε, τα έργα του Πιέρ Ντυμπουά, είτε πρόκειται για βιβλία για την τέχνη, εγκυκλοπαίδειες, ανθολόγια μυθιστορημάτων ή παραμυθιών για ενήλικες ή παιδιά, γνώριζαν σίγουρη επιτυχία, καθώς διακατέχονταν από σοφία, αλλά και μια διακριτική παρουσία του χιούμορ.

Ο Πιέρ Ντυμπουά αποτέλεσε, ο ίδιος, πηγή έμπνευσης για άλλος συγγραφείς και σκιτσογράφους που χρησιμοποίησαν την ιδέα του για την ελφικολογία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 33736. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. (Γαλλικά) NooSFere. -45275. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Γαλλικά) BD Gest'. 51. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0239807. Ανακτήθηκε στις 19  Δεκεμβρίου 2022.
  5. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2011. 
  6. http://www.etonnants-voyageurs.com/spip.php?article1570
  7. http://www.lefigaro.fr/livres/2008/06/19/03005-20080619ARTFIG00007-les-fees-rien-que-les-fees.php

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Slide Neurox, « Entretien avec Pierre Dubois », dans Planète à Vendre !, no 14, décembre 1992
  • Claudine Glot, « Le gardien de la clé des songes », dans Bretagne Magazine, été 2010
  • Jean-Pierre Porquet, « De l'utilité de la sauvagerie », dans Chroniques du Nord sauvage, L’Échappée, 2012, 8-18 p. (ISBN 978-2-915830-63-7).