Πατριάρχης Αναστάσιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πατριάρχης Αναστάσιος
Γενικές πληροφορίες
ΘάνατοςΙανουάριος 754
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΧαλκηδόνιος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςμεσαιωνική ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΟικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο Αναστάσιος διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κατά τα έτη 730 έως 754.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διαδέχθηκε τον Πατριάρχη Γερμανό Α΄, ο οποίος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, λόγω της αντίθεσής του στην εικονομαχική πολιτική του Αυτοκράτορα Λέοντα Γ΄ του Ίσαυρου. Ο Αναστάσιος, ο οποίος ήταν σύγγελος του Πατριαρχείου[1], δέχτηκε να καλύψει την πολιτική των Εικονομάχων. Έστειλε συνοδική επιστολή στους άλλους Πατριάρχες, αναγγέλλοντάς τους την προσκόλλησή του στη διδασκαλία του Αυτοκράτορα[2]. Δεν αναγνωρίστηκε όμως ούτε από τον Πάπα Γρηγόριο Β΄, ούτε από τους υπόλοιπους Πατριάρχες της Ανατολής, ούτε από το Ορθόδοξο ποίμνιο.

Το 742 αναγκάστηκε να στέψει Αυτοκράτορα τον Αρμένιο στρατηγό Αρτάβασδο, γαμπρό από αδελφή του νόμιμου διαδόχου Κωνσταντίνου Ε΄ του Κοπρώνυμου. Ο Αρτάβασδος εμφανίστηκε ως προστάτης της Ορθοδοξίας και εισήγαγε ξανά τη λατρεία των ιερών εικόνων με τη βοήθεια του Αναστασίου, ο οποίος στο μεταξύ είχε αλλάξει τις απόψεις του[3]. Όταν ο Κωνσταντίνος Ε΄ ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη, εκδικήθηκε τον Αναστάσιο με δημόσια διαπόμπευση στον ιππόδρομο, με τύφλωση και εκθρόνιση.

Σύντομα όμως τον επανέφερε στο Θρόνο, στον οποίο παρέμεινε μέχρι το θάνατό του, τον Ιανουάριο του 754.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Nicol 1993, σελ. 58.
  2. Runciman 2005, σελ. 73.
  3. Runciman 2005, σελ. 74.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Γερμανός Α΄
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
730-754
Διάδοχος
Κωνσταντίνος Β΄