Πανελλήνιο πρωτάθλημα άρσης βαρών ανδρών

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πανελλήνιο πρωτάθλημα άρσης βαρών ανδρών
Ίδρυση1972
ΧώραΕλλάδα Ελλάδα
Επίπεδο1
Επίσημη ιστοσελίδαhttp://www.weightlifting.gr/

Το πανελλήνιο πρωτάθλημα ανδρών άρσης βαρών Ελλάδος, ξεκίνησε το 1964 από την Ελληνική ομοσπονδία Φιλάθλων Πάλης, στην οποία υπαγόταν το άθλημα από το 1935 (πρωτύτερα υπαγόταν στο ΣΕΓΑΣ). Το άθλημα της άρσης βαρών ανεξαρτητοποίθηκε το 1972, όταν και ιδρύθηκε η Ελληνική ομοσπονδία άρσης βαρών, η οποία διοργανώνει το πρωτάθλημα έκτοτε[1][2][3]. Σημερινός πρωταθλητής είναι ο Π.Σ.Φ. Άτλας Καλλιθέας.

Τρόπος διεξαγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι άνδρες αθλητές χωρίζονται σε δέκα κατηγορίες βάρους, τις εξής:

  • -55 κιλά
  • -61 κιλά
  • -67 κιλά
  • -73 κιλά
  • -81 κιλά
  • -89 κιλά
  • -96 κιλά
  • -102 κιλά
  • -109 κιλά
  • +109 κιλά

Αγωνίζονται στις δύο αναγνωρισμένες κινήσεις, το αρασέ και το επολέ ζετέ, οι οποίες πρέπει να γίνονται με τα δύο χέρια, με μέγιστο αριθμό προσπαθειών τις τρεις. Η τελική κατάταξη των αθλητών βγαίνει αθροιστικά, με βάση τα κιλά που κατάφεραν να σήκωσουν σε κάθε μία από τις δύο κινήσεις.[4]

Σύστημα βαθμολόγησης συλλόγων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για την ανάδειξη του πρωταθλητή συλλόγου, η ελληνική ομοσπονδία εφορμόζει το σύστημα βαθμολόγησης της Παγκόσμιας ομοσπονδίας:

  • 01η θέση: 28 βαθμοί.
  • 02η θέση: 25 βαθμοί.
  • 03η θέση: 23 βαθμοί.
  • 04η θέση: 22 βαθμοί.
  • 05η θέση: 21 βαθμοί.
  • 06η θέση: 20 βαθμοί.
  • 07η θέση: 19 βαθμοί.
  • 08η θέση: 18 βαθμοί.
  • 09η θέση: 17 βαθμοί.
  • 10η θέση: 16 βαθμοί.
  • 11η θέση: 15 βαθμοί.
  • 12η θέση: 14 βαθμοί.
  • 13η θέση: 13 βαθμοί.
  • 14η θέση: 12 βαθμοί.
  • 15η θέση: 11 βαθμοί.
  • 16η θέση: 10 βαθμοί.
  • 17η θέση: 09 βαθμοί.
  • 18η θέση: 08 βαθμοί.
  • 19η θέση: 07 βαθμοί.
  • 20η θέση: 06 βαθμοί.
  • 21η θέση: 05 βαθμοί.
  • 22η θέση: 04 βαθμοί.
  • 23η θέση: 03 βαθμοί.
  • 24η θέση: 02 βαθμοί.
  • 25η θέση: 01 βαθμός.

Οι βαθμοί δίδονται και στις τρεις κατατάξεις που προκύπτουν με βάση:

  • το αρασέ
  • το ζετέ
  • το σύνολο των δύο κινήσεων.

Ο σύλλογος με τους περισσότερους βαθμούς αναδεικνύεται πρωταθλητής, ενώ στα έξι πρώτα σωματεία απονέμονται έπαθλα.[5][6]

Οι πανελλήνιοι αγώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Τόπος διεξαγωγής Πρωταθλητής σύλλογος
1964 Αίθουσα αθλοπαιδιών Παναθηναϊκού, Αθήνα Παναθηναϊκός Α.Ο.
1965 Παναθηναϊκός Α.Ο.
1966 Παναθηναϊκός Α.Ο.
1967 Παναθηναϊκός Α.Ο.
1968 Παναθηναϊκός Α.Ο.
1969 Δεν διεξήχθησαν
1970 Χ.Α.Ν.Θ.
1971 Χ.Α.Ν.Θ.
1972 Δεν διεξήχθησαν
1973 Δεν διεξήχθησαν
1974 Χ.Α.Ν.Θ.
1975 Χ.Α.Ν.Θ.
1976 Χ.Α.Ν.Θ.
1977 Χ.Α.Ν.Θ.
1978 Χ.Α.Ν.Θ.
1979 Χ.Α.Ν.Θ.
1980 Π.Σ.Φ. Άτλας Καλλιθέας
1981 Χ.Α.Ν.Θ.
1982 Χ.Α.Ν.Θ.
1983 Χ.Α.Ν.Θ.
1984 Α.Ο. Σερρών
1985 Α.Ο. Κύδων Χανίων
1986 Α.Ο. Κύδων Χανίων
1987 Α.Ο. Σερρών
1988 Πανελλήνιος Γ.Σ.
1989 Πανελλήνιος Γ.Σ.
1990 Α.Ο. Μίλων Ν. Σμύρνης
1991 Α.Ο. Μίλων Ν. Σμύρνης
1992 Α.Ο. Μίλων Ν. Σμύρνης
1993 Α.Ο. Μίλων Ν. Σμύρνης
1994 Α.Ο. Μίλων Ν. Σμύρνης
1995 Α.Ο. Μίλων Ν. Σμύρνης
1996 Α.Ο. Μίλων Ν. Σμύρνης
1997 Α.Ο. Σπάρτακος Ιωαννίνων
1998 Α.Ο. Σπάρτακος Ιωαννίνων
1999 Α.Ο. Σπάρτακος Ιωαννίνων
2000 Α.Ο. Σπάρτακος Ιωαννίνων
2001 Α.Ο. Σπάρτακος Ιωαννίνων
2002 Γ.Α.Σ. Ηρακλής Καβάλας
2003 ΕΑΚ Αριδαίας, Αριδαία Γ.Α.Σ. Ηρακλής Καβάλας
2004 ΕΑΚ Αριδαίας, Αριδαία Α.Ο. Σπάρτακος Ιωαννίνων
2005 Πανελλήνιος Γ.Σ.
2006 Π.Α.Ο.Κ.
2007 Ε.Κ.Γ. «Δημήτριος Τόφαλος», Πάτρα Γ.Α.Σ. Ηρακλής Καβάλας
2008 Δ.Κ.Γ. «Γ. Γαλανόπουλος», Λουτράκι Γ.Α.Σ. Ηρακλής Καβάλας
2009 Κ.Γ. «Πύρρος Δήμας», Λιτόχωρο Π.Σ.Φ. Άτλας Καλλιθέας
2010 Κ.Γ. «Πύρρος Δήμας», Λιτόχωρο Πανελλήνιος Γ.Σ.
2011 Κλειστό Γυμναστήριο Αλκαζάρ, Λάρισα Γ.Α.Σ. Αριστοτέλης Τριανδρίας
2012 Πατουλίδειο Α.Κ., Δήμος Πρεσπών Πανελλήνιος Γ.Σ.
2013 Κ.Γ. Κόνιτσας, Κόνιτσα Γ.Α.Σ. Υπερίων Τούμπας
2014 ΔΑΚ Φλώρινας, Φλώρινα Πανελλήνιος Γ.Σ.
2015 Κ.Δ.Γ. Πυλαίας, Θεσσαλονίκη Πανελλήνιος Γ.Σ.
2016 Δ.Κ.Γ. Πολυγύρου, Πολύγυρος Πανελλήνιος Γ.Σ.
2017 Δ.Κ.Γ. Πολυγύρου, Πολύγυρος Π.Α.Ο.Κ.
2018 Κ.Δ.Γ. Πυλαίας, Θεσσαλονίκη Α.Ο. Κύδων Χανίων [7][8][σ 1]
2019 Κ.Γ. Λιμνοπούλας, Ιωάννινα Π.Α.Ο.Κ.
2020 Δεν Διεξήχθη
2021 Λουτράκι Π.Α.Ο.Κ.
2022 ΔΑΚ Καλαμίτσας «Αλεξάνδρα Δήμογλου», Καβάλα Π.Α.Ο.Κ.
2023 Κ.Γ. «Πύρρος Δήμας», Λιτόχωρο Π.Σ.Φ. Άτλας Καλλιθέας

Σύνολο τίτλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογος Τίτλοι Χρονιές
Χ.Α.Ν.Θ.
11
1970, 1971, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1981, 1982, 1983
Πανελλήνιος Γ.Σ.
08
1988, 1989, 2005, 2010, 2012, 2014, 2015, 2016
Α.Ο. Μίλων Ν. Σμύρνης
07
1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996
Α.Ο. Σπάρτακος Ιωαννίνων
06
1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2004
Π.Α.Ο.Κ.
05
2006, 2017, 2019, 2021, 2022
Παναθηναϊκός Α.Ο.
05
1964, 1965, 1966, 1967, 1968
Γ.Α.Σ. Ηρακλής Καβάλας
04
2002, 2003, 2007, 2008
Π.Σ.Φ. Άτλας Καλλιθέας
03
1980, 2009, 2023
Α.Ο. Κύδων Χανίων
03
1985, 1986, 2018
ΑΟ Σερρών
02
1984, 1987
Γ.Α.Σ. Αριστοτέλης Τριανδρίας
01
2011
Γ.Α.Σ. Υπερίων Τούμπας
01
2013

Διασυλλογικό πρωτάθλημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1988 καθιερώθηκε το διασυλλογικό πρωτάθλημα. Οι σύλλογοι χωρίζονταν αρχικά σε ομίλους βορρά και νότου, και διεξάγονταν δύο προκριματικές φάσεις. Η τελική φάση ήταν πανελλήνιας συμμετοχής, και αναδείκνυε τον πρωταθλητή σύλλογο.

Το 1988 στην τελική φάση μετείχαν οι σύλλογοι Πανελλήνιος Γ.Σ., Ολυμπιακός Σ.Φ.Π., Α.Ο. Σερρών, Σπάρτακος Θεσσαλονίκης και Ολυμπιάδα Ασπροπύργου[9].

Το 1989 πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Κύδων Χανίων με την κατάταξη της τελικής φάσης να έχει ως εξής: 1. Κύδων 95 βαθμούς, 2. ΧΑΝΘ 80 β., 3. Ανταγόρας Κω 75 β., 4. Απόλλων Καλαμαριάς 75 β., 5. Άτλας Καλλιθέας 71 β.[10].

Κατά το 1990 διεξήχθη το γ' διασυλλογικό πρωτάθλημα[11].

Το 1991 η διοργάνωση καταργήθηκε[12]

Έτος Πρωταθλητής
1988 ;
1989 Α.Ο. Κύδων Χανίων
1990 ;
1991 Καταργήθηκε

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Σε πηγές της εποχής, με ημερομηνία 26/11/2018 αναφέρεται αντίστροφα ότι ο Υπερίων Αλμωπίας πήρε το πρωτάθλημα στους άνδρες και ο Κύδων Χανίων στους νέους άνδρες. (Βλ. π.χ. εδώ, και εδώ). Μια εκδοχή θα μπορούσε να είναι κάποιο λάθος σε αρχικό δελτίο τύπου. Η εκδοχή αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι το url στην σελίδα της ομοσπονδίας για το δελτίο τύπου, το οποίο δημιουργείται κατά την πρώτη εκδοχή, αναφέρει αντίστροφα πρώτα τον Υπερίωνα. Πάντως η αρχειοθετημένη εκδοχή της σελίδας της ομοσπονδίας με το δελτίο τύπου, ήδη στις 28 Νοεμβρίου 2018 φαίνεται διορθωμένη.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Ιστορία της ΕΟΦ Πάλης (ιδρύθηκε ως ΕΟΦ Πάλης, Πυγμαχίας και Άρσεως Βαρών)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2015. 
  2. ↑ Ιστορία της Άρσης Βαρών στην Ελλάδα, 1960-70 (Ιστότοπος ΕΟΑΒ)
  3. ↑ Διοικητικά Συμβούλια -Σταθμοί (Ιστότοπος ΕΟΑΒ)
  4. ↑ "Τεχνικός και Αγωνιστικός Κανονισμός" Επίσημος ιστότοπος ΕΟΑΒ.
  5. ↑ Προκήρυξη Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ανδρών-Γυναικών, Ν. Ανδρών- Ν. Γυναικών 2016 Επίσημος ιστότοπος της ομοσπονδίας.
  6. ↑ Τεχνικός και Αγωνιστικός Κανονισμός Κεφάλαιο 6. ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΜΙΑΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ IWF: Κατάταξη Αθλητών και Ομάδων: Ομαδική Κατάταξη (Επίσημος ιστότοπος της ομοσπονδίας).
  7. ↑ «Ομαδικά Ανδρών - Αρχικη» (στα Αγγλικά). 10 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2024. 
  8. ↑ «Κύδων και Υπερίων Αλμωπίας πρωταθλητές Ανδρών, Νέων Ανδρών - Αρχικη» (στα Αγγλικά). 26 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2024. 
  9. ↑ Εφ. Αθλητική Ηχώ, φύλλο 25/11/1988 σελ.7
  10. ↑ Εφ. Αθλητική Ηχώ, φύλλο 7/12/1989 σελ.7
  11. ↑ Εφ. Αθλητική Ηχώ, φύλλο 15/5/1990 σελ.6
  12. ↑ Εφ. Αθλητική Ηχώ, φύλλο 30/1/1991 σελ.5

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών Ανδρών & Γυναικών
Από την ΕΟΦΠ
Από την ΕΟΑΒ
π • σ • ε Ελληνική άρση βαρών
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πανελλήνιο_πρωτάθλημα_άρσης_βαρών_ανδρών&oldid=10450883"