Παλιγγενεσία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η παλιγγενεσία είναι έννοια της αναγέννησης ή της αναδημιουργίας, που χρησιμοποιείται σε διάφορα πλαίσια στη φιλοσοφία, τη θεολογία, την πολιτική και τη βιολογία.

Στη βιολογία, η παλιγγενεσία είναι εναλλακτικός όρος για την ανακεφαλαίωση, όρος ο οποίος αναφέρεται σε μια υπόθεση που έχει σε μεγάλο βαθμό απορριφθεί και αφορά την φάση ανάπτυξης ενός οργανισμού στην οποία η μορφή και η δομή του περνούν από τις αλλαγές που σημειώθηκαν στην εξέλιξη του είδους. Στην πολιτική θεωρία, αποτελεί κεντρικό συστατικό της ανάλυσης του φασισμού από τον Ρότζερ Γκρίφιν ως θεμελιωδώς μοντερνιστική ιδεολογία.[1] Στη θεολογία, η λέξη μπορεί να αναφέρεται στη μετενσάρκωση ή στη χριστιανική πνευματική αναγέννηση που συμβολίζεται με τη βάπτιση.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Griffin, R. Modernism and Fascism (Basingstoke, 2007).