Παάλιακ (δορυφόρος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παάλιακ
Εικόνα στην οποία εμφανίζεται ο Παάλιακ. (NASA)
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από Μπρετ Γκλάντμαν
Έτος Ανακάλυψης 2000
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Ημιάξονας τροχιάς 15.200.000 Km
Εκκεντρότητα 0,3631
Περίοδος περιφοράς 686,9 ημέρες
Κλίση 45,083° (προς την Εκλειπτική)
Είναι δορυφόρος του Κρόνου
Φυσικά χαρακτηριστικά
Μέση Ακτίνα 11 Km
Λευκαύγεια 0,04
Χρώμα κόκκινο(ποικίλει)
B-V=0.86 R-V=0.40

Ο Παάλιακ (αγγλικά: Paaliaq) ή Κρόνος XX (Saturn XX) είναι ένας, ανώμαλης τροχιάς ([ακανόνιστος δορυφόρος|ακανόνιστος]), φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου, με ορθής φοράς κατεύθυνση. Ανακαλύφθηκε από τους Μπρετ Γκλάντμαν, John J. Kavelaars, Jean-Marc Petit, Hans Scholl, Matthew J. Holman, Brian G. Marsden, Philip D. Nicholson και Joseph A. Burns στις αρχές Οκτωβρίου του 2000.[1][2], και του δόθηκε το προσωρινό όνομα S/2000 S 2. Πήρε το όνομά του τον Αύγουστο του 2003 από ένα φανταστικό χαρακτήρα, που ήταν σαμάνος στο βιβλίο "Η κατάρα του Σαμάνου" (The Curse of the Shaman) του Michael Kusugak. Ο Κusugak είχε βοηθήσει στο να βρεθούν ονόματα γιγάντων από την μυθολογία των Ινουίτ, για τους άλλους δορυφόρους της ομάδας Ινουίτ (στην οποία ανήκει και ο Παάλιακ).

Πιστεύεται πως έχει διάμετρο περίπου 22 χιλιόμετρα, και περιφέρεται γύρω από τον Κρόνο σε μέση απόσταση 15,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων σε 687 ημέρες. Είναι μέλος της ομάδας Ινουίτ (οι δορυφόροι αυτοί έχουν ανώμαλη τροχιά), ενώ παρουσιάζει εγγύτητα με άλλους 9 δορυφόρους.

Μαζί με τους Κίβιουκ και Σίαρνακ, εμφανίζεται με ανοιχτά-κόκκινα χρώματα και παρόμοιο υπέρυθρο φάσμα, υποστηρίζοντας την θέση πως υπάρχει μία κοινή καταγωγή της ομάδας Ινουίτ, από την διάσπαση ενός προηγούμενου μεγαλύτερου σώματος.[3][4].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. IAUC 7512: S/2000 S 1 and S/2000 S 2 25 Οκτωβρίου, 2000 (ανακάλυψη) (Αγγλικά)
  2. MPEC 2000-Y15: S/2000 S 1, S/2000 S 2, S/2000 S 7, S/2000 S 8, S/2000 S 9 19 Δεκεμβρίου, 2000 (Αγγλικά)
  3. Tommy Grav and James Bauer A deeper look at the colors of Saturnian irregular satellites (Αγγλικά)
  4. B. J. Gladman, P. D. Nicholson, J. A. Burns, J. J. Kavelaars, B. G. Marsden, M. J. Holman, T. Grav, Carl W. Hergenrother, Jean-Marc Petit, Robert A. Jacobson and William J. Gray Discovery of 12 satellites of Saturn exhibiting orbital clustering, Nature, 412 (12 Ιουλίου, 2001), pp. 163–166 (Αγγλικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]