Πάπας Ιννοκέντιος Θ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάπας
Ιννοκέντιος Θ΄
Από3 Νοεμβρίου 1591
Έως30 Δεκεμβρίου 1591
ΠροκάτοχοςΓρηγόριος ΙΔ΄
ΔιάδοχοςΚλήμης Η΄
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση20 Ιουλίου 1519
Μπολόνια, Παπικά Κράτη
Θάνατος30 Δεκεμβρίου 1591 (72 ετών)
Ρώμη, Παπικά Κράτη
Προσφωνήσεις του
Πάπα Ιννοκέντιου Θ΄
Προσφώνηση αναφοράςΑγιότατος
Προφορική προσφώνησηΑγιότατε
Θρησκευτική προσφώνησηΆγιος Πατέρας
Μεταθανάτια προσφώνησηΔ/Δ

Ο Πάπας Ιννοκέντιος Θ΄ (Papa Innocenzo IX), κατά κόσμον Τζιοβάννι Αντόνιο Φατσινέττι (Giovanni Antonio Facchinetti, 20 Ιουλίου 151930 Δεκεμβρίου 1591) ήταν Πάπας από τις 29 Οκτωβρίου 1591 έως το θάνατό του στις 30 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.[1] Πριν το βραχύβιο ποντιφικάτο του, ήταν ένας Κανονικός νομομαθής, διπλωμάτης, και αρχιεπίτροπος κατά τη παποσύνη του Γρηγορίου ΙΔ΄ (1590-1591).

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φατσινέττι, του οποίου η οικογένεια προερχόταν από το Κρόντο, στην επισκοπή της Νοβάρα, στη βόρεια Ιταλία, γεννήθηκε στην Μπολόνια στις 20 Ιουλίου 1519, ήταν δικηγόρος, και απόφοιτος το 1544 του Πανεπιστημίου της Μπολόνια.[2] Ο Φατσινέττι διέπρεπε στη νομολογία, και έγινε γραμματέας του Καρδινάλιου Νίκολο Αρντινγκέλλι πριν εισέλθει στην υπηρεσία του Αλεσσάντρο Φαρνέζε, αδελφού του Δούκα της Πάρμας και εγγονού του Πάπα Παύλου Γ΄ (1534-1549), ενός από τους μεγαλύτερους πάτρονες της εποχής. Ο Καρδινάλιος, ο οποίος ήταν αρχιεπίσκοπος της Αβινιόν, έστειλε τον Φατσινέττι εκεί ως εκκλησιαστικό αντιπρόσωπο και μετά τον ανακάλεσε στη διευθέτηση των ζητημάτων του στην Πάρμα, όπου ήταν δραστήριος κυβερνήτης της πόλης,από το 1556 έως το 1558.[3] Το 1560, ο Φατσινέττι ονομάστηκε επίσκοπος του Νικάστρο, στην Καλαβρία, και το 1562 ήταν παρών στην Σύνοδο του Τρέντο. Ο Πάπας Πίος Ε΄ (1566-1572) τον έστειλε ως νούντσιο στη Βενετία το 1566 για να μεγαλώσει την παπική συμμαχία με την Ισπανία και τη Βενετία εναντίον των Τούρκων, η οποία τελικά κατέληξε στη νίκη στην Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571).[4] Εγκαταλείποντας την έδρα του για να κυνηγήσει την καριέρα του στη Ρώμη, ονομάσθηκε κατ' όνομα Λατίνος Πατριάρχης της Ιερουσαλήμ το 1572.[5]

Παπική εξουσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη παποσύνη του ασθενικού Γρηγόριου ΙΔ΄, ο οποίος υπέφερε από κρίσεις ελονοσίας, το φορτίο της παπικής διοίκησης έπεσε στους ώμους του. Ακόμα και πριν ο Γρηγόριος ΙΔ΄ πνεύσει τα λοίσθια, Ισπανικές και αντισπανικές φατρίες έκαναν προεκλογική προπαγάνδα για τον επόμενο Πάπα. Η αυταρχική παρεμβολή του Φιλίππου Β΄ της Ισπανίας (1556-1598) στο προηγούμενο Κονκλάβιο δεν ξεχάσθηκε: Έλεγχε όλους εκτός από επτά καρδινάλιους. Αυτή την περίοδο το Ισπανικό κόμμα στο Κολλέγιο των Καρδιναλίων δε έφθασε σε τέτοιο σημείο, αλλά ακόμη έλεγχαν μια πλειοψηφία, και μετά από ένα σύντομο Κονκλάβιο ανέβασαν τον φατσινέττι στον παπικό θρόνο ως Πάπα Ιννοκέντιο Θ΄. Επιμελής στην προέλευση της επιτυχίας του, Ο Ιννοκέντιος Θ΄ υποστήριξε, κατά τη δίμηνη παπική θητεία του, την υπόθεση του Φιλίππου Β΄ και την Καθολική Λίγκα εναντίον του Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας (1589-1610) στους εμφύλιους Θρησκευτικούς Πολέμους (1562-1598), όπου ένας παπικός στρατός ήταν στο πεδίο.[6] Ο θάνατος, όμως, δεν επέτρεψε την πραγματοποίηση των σχεδίων του Ιννοκέντιου Θ΄.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Martin, John Jeffries. Venice's Hidden Enemies: Italian Heretics in a Renaissance City, (University of California Press, 1993), 183
  2. https://www.vatican.va/content/vatican/en/holy-father/innocenzo-ix.html
  3. https://www.newadvent.org/cathen/08020a.htm
  4. Martin, John Jeffries. Venice's Hidden Enemies: Italian Heretics in a Renaissance City, (University of California Press, 1993), 183
  5. https://www.newadvent.org/cathen/08020a.htm
  6. McBrien 2000, σ. 296

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Martin, John Jeffries. Venice's Hidden Enemies: Italian Heretics in a Renaissance City, (University of California Press, 1993), 183

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πάπας Ιννοκέντιος Θ΄
Γέννηση: 20 Ιουλίου 1519 Θάνατος: 30 Δεκεμβρίου 1591
Προκάτοχος
Γρηγόριος ΙΔ΄
Πάπας
29 Οκτωβρίου 1591 - 30 Δεκεμβρίου 1591
Διάδοχος
Κλήμης Η΄