Μπατ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μπαχτ)
Μπα(χ)τบาท ταϊλανδέζικα}
ΧώραΤαϊλάνδη Ταϊλάνδη
Υποδιαίρεση100 satang
ISO 4217THB
ΣυντομογραφίαΝΑ, ฿


Για τη θεά της αιγυπτιακής μυθολογίας, δείτε: Μπατ (θεά).

Το μπα(χ)τ (baht, ταϊλανδέζικα: บาท, νομισματικό σύμβολο: ฿) είναι το νόμισμα της Ταϊλάνδης. Ο κωδικός του ISO 4217 είναι THB και υποδιαιρείται σε 100 satang (στα ταϊλανδέζικα สตางค์). Υπεύθυνη για την έκδοση του νομίσματος είναι η Τράπεζα της Ταϊλάνδης.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το νόμισμα ήταν αρχικά γνωστό με την ονομασία tical. Το όνομα αυτό αναγραφόταν με αγγλικά γράμματα στα χαρτονομίσματα ως το 1925. Ωστόσο,ήδη από το 19ο αιώνα υπήρχε το όνομα μπαχτ στα ταϊλανδικά. Αμφότερα το τικάλ και το μπαχτ ήταν αρχικά μονάδες βάρους και τα κέρματα είχαν αξία τόσο σε ασήμι όσο και σε χρυσό και η ονομαστική τους αξία ήταν από το βάρος τους σε μπαχτ.

Ως το 1897 το μπαχτ υποδιαιρούνταν σε 8 fuang (ταϊλανδέζικα: เฟือง}), ένα για κάθε 8 ath (อัฐ). Χρησιμοποιούνταν επίσης και άλλες ονομαστικές αξίες.

Το δεκαδικό σύστημα επινοήθηκε από τον Πρίγκιπα Μαχισόρν και με βάση αυτό το 1 μπαχτ ισούται με 100 σατάνγκ. Η καθιέρωση του συστήματος αυτού έγινε το 1897 από τον Βασιλέα Σουλαλονγκόρν (Chulalongkorn). Το μπαχτ "κλειδώθηκε" ως προς την ισοτιμία του με το αμερικανικό δολάριο την περίοδο 1966-1973 και ένα δολάριο ήταν ίσο σε αξία με 20,8 μπαχτ.Η ισοτιμία αυτή έγινε στα 25 μπαχτ προς 1 δολάριο την περίοδο 1984-1997. Το μπαχτ έχασε το ήμισυ της αξίας του το 1997, κατά την ασιατική οικονομική κρίση. Τον Ιανουάριο του 1998 το μπαχτ έφτασε στο χαμηλό των 56 δολαρίων. Έκτοτε η ισοτιμία του έχει αυξηθεί και σήμερα η ισοτιμία περίπου ίση με 34 μπαχτ προς 1 δολάριο.

Κέρματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα σύγχρονα κέρματα εισήχθησαν το 1860 και ήταν 1 sik, 1 fuang, 1 και 2 salung, 1, 2 και 4 baht, ενώ το 1 solot και το 1 att καθιερώθηκαν το 1862, και επίσης τα 4 και 8 baht το 1863. Σύντομα έγιναν αλλαγές και στο υλικό κατασκευής, που έγινε χαλκός. Τα τελευταία κέρματα από χρυσό κόπηκαν το 1895.

Το 1897 εισήχθησαν τα πρώτα κέρματα σατάνγκ από χαλκονικέλιο. Ακολούθησαν πολλές αλλαγές. Νέα κέρματα των 2 μπαχτ άρχισαν να κυκλοφορούν στις 3 Φεβρουαρίου του 2009.

Κέρματα που είναι σήμερα σε κυκλοφορία (σειρά του 2009) [1] [2] (στα ταϊλανδέζικα) είναι:του 1, 5, 10 , 25, 50 satang και επίσης του 1,2 και των 5 και 10 μπαχτ.

Τραπεζογραμμάτια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1851 εκδόθηκαν χαρτονομίσματα από την κυβέρνηση σε αξίες των ⅛, ¼, ⅜, ½ και 1 tical, εν συνεχεία των 3, 4, 6 και 10 tamlung το 1853, ενώ μετά το 1857 εκδόθηκαν χαρτονομίσματα των 20 και των 40 ticals. Το 1892 εκδόθηκαν χαρτονομίσματα των 1, 5, 10, 40, 80, 100, 400 και των 800 ticals, τα οποία αναγράφονταν ως baht στο ταϊλανδέζικο κείμενο. Το 1925 τυπώθηκαν τραπεζογραμμάτια σε ονομαστική αξία των 1, 5, 10, 20, 100 και των 1000 baht.

Με την ίδρυση της Τράπεζας της Ταϊλάνδης το 1942 εκδόθηκαν και νέα χαρτονομίσματα. Η πιο πρόσφατη αλλαγή έγινε το 1988, όταν το τραπεζογραμμάτιο των 10 baht αντικαταστάθηκε από ένα κέρμα.

Σημερινά χαρτονομίσματα μπαχτ που είναι σε κυκλοφορία είναι[1] αυτά των 20 μπαχτ (πράσινο), των 50 (μπλε), των 100 (κόκκινο), των 500 (μοβ) και των 1000 μπαχτ (γκρι). Το τελευταίο κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2005. Εκτός από αυτά, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν εκδοθεί και πολυάριθμα αναμνηστικά τραπεζογραμμάτια.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2009. 
  • Cecil Carter eds., The Kingdom of Siam 1904, reprint by The Siam Society 1988, ISBN 974-8298-13-2, Chapter X Currency and Banking

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]