Μονή Ξενοφώντος

Ιερά Μονή Ξενοφώντος
Είδος	μοναστήρι
Αρχιτεκτονική	βυζαντινή αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες	40°14′45″N 24°11′25″E
Θρήσκευμα	Ορθόδοξη Εκκλησία
Διοικητική υπαγωγή	Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία Αγἰου Όρους
Χώρα	Ελλάδα
Έναρξη κατασκευής	11ος αιώνας
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Συντεταγμένες: 40°14′45″N 24°11′25″E / 40.24583°N 24.19028°E / 40.24583; 24.19028

Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Ξενοφώντος είναι μία εκ των είκοσι μονών του Αγίου Όρους και κατατάσσεται δέκατη έκτη (16η) στην ιεραρχική τάξη των Αγιορείτικων μονών.

Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής είναι ο Αρχιμανδρίτης Αλέξιος Ξενοφωντινός.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πανοραμική άποψη της Μονής Ξενοφώντος.

Η Μονή ιδρύθηκε λίγο πριν το 998. Με σιγίλλιο του Πατριάρχη Γαβριήλ Δ΄ έγινε κοινοβιακή το 1784 και έκτοτε λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Η σημερινή μορφή της μονής είναι αποτέλεσμα σειράς επισκευών και επεκτάσεων που ολοκληρώθηκαν στο τέλος περίπου του 18ου αιώνα. Η Μονή Ξενοφώντος έχει δύο Καθολικά τιμώμενα στον Άγιο Γεώργιο. Το παλαιότερο είναι από τα μικρότερα του Αγίου Όρους και ο νάρθηκας του εφάπτεται ουσιαστικά στην ανατολική πλευρά της Τράπεζας. Οι πολύ ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες του κυρίως ναού είναι του Κρητικού ζωγράφου Αντωνίου και χρονολογούνται περί το 1544. Το νεότερο Καθολικό θεμελιώθηκε από το Φιλόθεο το 1817, και περατώθηκε σε είκοσι χρόνια. Η μονή κατέχει ως μέγα θησαύρισμα τη θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου της Οδηγήτριας.

Κατά την εποχή του Ρώσου μοναχού Βασιλείου Μπάρσκι (1744) αναφέρεται, και περιέργως μεταξύ μόνο των Ρώσων, ως φημισμένο ίαμα - θαυματουργό, νερό που ανέβλυζε στην άμμο στην αριστερή πλευρά της παραλίας της Μονής.

Την τελευταία τριακονταπενταετία, με την καθοδήγηση του Γέροντος και Καθηγουμένου Αρχιμανδρίτου Αλεξίου, καταβάλλεται αγώνας για πνευματική προσφορά και την αποκατάσταση του κτηριακού συγκρότηματός της και για τη συνέχιση των πατροπαράδοτων τεχνών, όπως η αγιογραφία και η ξυλογλυπτική.

Εξαρτήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μονή Ξενοφώντος έχει εξαρτήματά της, τη Σκήτη Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, δύο Κελλιά, του Αγίου Τρύφωνα και του Αγίου Νεκταρίου που βρίσκονται στη γεωγραφική της περιοχή, και το αντιπροσωπείο της του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές. Σε αυτά εγκαταβιώνουν πέντε μοναχοί. Επίσης διαθέτει τέσσερα Καθίσματα. Στα εξαρτήματά της διαβιούν δεκαπέντε μοναχοί.

Μετόχια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός Αγίου Όρους η Μονή διαθέτει μετόχια όπως:

Στο Ακριτοχώρι Σερρών, το Ιερό Ησυχαστήριο Τιμίου Προδρόμου (όπου εγκαταβιούν 45 μοναχές).^[1]
Στη Νέα Ιωνία Αττικής, τον Ιερό Ναό Οσίων Αγιορειτών Πατέρων.
Στη Νίκαια Αττικής τον Ιερό Ναό Παναγίας Δακρυρροούσας.
Στο Νησί της Σκοπέλου την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Κυρίου.

Μοναστική δύναμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μοναστική δύναμη της Μονής, σύνολο μοναχών και εξαρτηματικών, κυμαίνεται σήμερα στα 55 άτομα.

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι παραθαλάσσια, επί της δυτικής πλευράς της χερσονήσου, σε απόσταση είκοσι λεπτών από τη Μονή Δοχειαρίου και πενήντα λεπτών από τη Μονή Αγίου Παντελεήμονος.

Άξια ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Μονή αυτή αξίζει να δουν οι επισκέπτες το παλαιό καθολικό με τις τοιχογραφίες της κρητικής σχολής (1544), το παρεκκλήσιο του Αγίου Δημητρίου καθώς και την τράπεζα όπου φέρονται τοιχογραφίες του 1475.

Τέχνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα διακονήματα των μοναχών συμπεριλαμβάνεται η ανάπτυξη της τέχνης της ξυλογλυπτικής (εκκλησιαστικές κατασκευές και άλλες κατασκευές με ξύλο) αλλά και της τέχνης της αγιογραφίας, συνεχίζοντας πατροπαράδοτα την κατασκευή χειροποίητων εικόνων. Κορυφαίο δείγμα αποτελεί η εικόνα της Παναγίας της Ξηροκρήνης που αγιογραφήθηκε το έτος 2016 από τον μοναχό Λουκά Ξενοφωντινό και φυλάσσεται στον Ιερό Ναό Αγίων Πάντων Θεσσαλονίκης.

Επίσης ο Πατριαρχικός και Συνοδικός Τόμος της χορήγησης αυτοκέφαλου καθεστώτος στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, φιλοτεχνήθηκε στη Μονή Ξενοφώντος.