Μιχαήλ Σταθόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχαήλ Σταθόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Μιχαήλ Σταθόπουλος (Ελληνικά)
ΓέννησηΙουλίου 1938
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πανεπιστήμιο του Μονάχου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμη μυθοπλαστικός συγγραφέας
πολιτικός
διδάσκων πανεπιστημίου
συγγραφέας
ΕργοδότηςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (από 1972)
Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση
Τράπεζα της Ελλάδος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας (2000–2001, Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Σημίτη 2000)
Έλληνας υφυπουργός Προεδρίας‎ (Μαΐου 1985 – Ιουνίου 1985, Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1981)
μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (από 2011)

Ο Μιχαήλ - Κωνσταντίνος Σταθόπουλος (Αθήνα, 1938) είναι Έλληνας νομικός, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πολιτικός έχοντας διατελέσει εξωκοινοβουλευτικός υπουργός σε κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1938 και είναι γιος του Παναγιώτη Σταθόπουλου. Αδερφός του είναι ο Ιωάννης Σταθόπουλος, απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και βουλευτής Λακωνίας. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια έλαβε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Επιστρέφοντας στην Αθήνα (1965) άρχισε να δικηγορεί. Το 1972 εξελέγη υφηγητής στη Νομική Σχολή Αθηνών, το 1976 έκτακτος καθηγητής αστικού δικαίου και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής για να αποχωρήσει τελικώς με τον τίτλο του Ομότιμου καθηγητή.

Το 1978 μεταξύ άλλων υπήρξε μέλος της επιτροπής για την μεταρρύθμιση του υφιστάμενου Οικογενειακού Δικαίου. Την περίοδο της μεταπολίτευσης διετέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργείου δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ενώ το Μάιο του 1985 διορίστηκε υφυπουργός προεδρίας της κυβέρνησης.[1][2] Το 1983 εξελέγη πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1991. Το 2000 ανέλαβε τη θέση του υπουργού δικαιοσύνης ως εξωκοινοβουλευτικός υπουργός στην κυβέρνηση Κώστα Σημίτη, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 2001.[3][4] Κατά τη διάρκεια της θητείας του δέχθηκε αρκετές επικρίσεις από την ορθόδοξη εκκλησία της Ελλάδος για την απόφαση της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Επίσης έχει διατελέσει εκπρόσωπος της Ελλάδας στην επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για την επιμέλεια ανηλίκων, εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο, μέλος του ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, νομικός σύμβουλος της ΕΡΤ και της Τράπεζα της Ελλάδος, πρόεδρος της Οργάνωσης Πνευματικών Δικαιωμάτων, εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Διάσκεψη των υπουργών Δικαιοσύνης (Βρυξέλλες 1976), μέλος της επιτροπής (σοφών) του ΕΣΥΠ κ.ά.[1] Το 2011 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα του αστικού δικαίου και το 2023 ανέλαβε πρόεδρός της.[5]

Τον Σεπτέμβριο του 2009 το Εφετείο Αθηνών επιδίκασε στον Σταθόπουλο αποζημίωση ύψους 300.000 ευρώ κρίνοντας ως «ψευδείς, υβριστικούς και συκοφαντικούς» τους ισχυρισμούς του δημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου σχετικά με τη συμμετοχή του πρώτου στο παραδικαστικό κύκλωμα. Την αποζημίωση υποχρεούνται να καταβάλουν ο Τριανταφυλλόπουλος και ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha ενώ τα χρήματα, σύμφωνα με τον Σταθόπουλο, θα διατεθούν στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών για έρευνα με αντικείμενο τη δημοσιογραφική δεοντολογία.[6]

Έχει συγγράψει αρκετά βιβλία μεταξύ των οποίων και εκτός αντικειμένου του, όπως «Για τη μεταφυσική της μουσικής» (2008), «Η ιστορία του κτιρίου της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών επί των οδών Πατησίων και Τοσίτσα», καθώς και «Γενικό Ενοχικό δίκαιο», «Αστικός κώδιξ» κ.ά.[7]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Σημαντικές ημερομηνίες – Σταθμοί στην δημιουργία του Μουσείου - Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών». www.history-museum.uoa.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2016. CS1 maint: Unfit url (link)
  2. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΑΝΔΡΕΑ (1981)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2016. 
  3. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΣΗΜΙΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (2000)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2016. 
  4. Μάνδρου, Ιωάννα (25 Ιουνίου 2000). «Μιχάλης Σταθόπουλος». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2016. 
  5. «Τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών κατά σειρά εκλογής». www.academyofathens.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2016. 
  6. «Δικαιώθηκε ο Μ. Σταθόπουλος». news247.gr. 15 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2016. 
  7. «.:BiblioNet : Σταθόπουλος, Μιχαήλ Π». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]