Μιχαήλ Πετρόβιτς Λάζαρεφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχαήλ Πετρόβιτς Λάζαρεφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Михаил Лазарев (Ρωσικά)
Γέννηση3ιουλ. / 14  Νοεμβρίου 1788γρηγ.[1][2][3]
Βλαντίμιρ[4]
Θάνατος11ιουλ. / 23  Απριλίου 1851γρηγ.[1][2][3]
Βιέννη[4]
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός Αγίου Βλαδίμηρου στη Σεβαστούπολη
ΚατοικίαMikhail Lazarev House, Sevastopol (1841–1851)
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
ΣπουδέςΣώμα Ναυτικών Δοκίμων (από 1800)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεξερευνητής
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςYekaterina Lazareva
ΤέκναPyotr Lazarev
Anna Skalon
ΓονείςPyotr Gavrilovich Lazarev[5]
ΑδέλφιαAndrey Lazarev[5]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΑντιναύαρχος, Ναύαρχος (Ρωσία) και kontr-admiral/Ρωσικό αυτοκρατορικό πολεμικό ναυτικό
Πόλεμοι/μάχεςΦινλανδικός Πόλεμος, Γαλλική εισβολή στη Ρωσία και Ναυμαχία του Ναυαρίνου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι
Τάγμα του Λευκού Αετού (Ρωσική Αυτοκρατορία)
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Β΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, 1η τάξη
τάγμα του Αγίου Ανδρέα
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μιχαήλ Πετρόβιτς Λάζαρεφ (ρωσικά:Михаил Петрович Лазарев, 3 Νοεμβρίου, 178811 Απριλίου, 1851) ήταν Ρώσος διοικητής του Ναυτικού Στόλου, εξερευνητής, και Ναύαρχος (1843).

Μόρφωση και πρώτα βήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λάζαρεφ ήταν γόνος παλιάς οικογένειας Ρώσων ευγενών από την Περιφέρεια Βλαντίμιρ [6]. Το 1800, εισήλθε στην Ναυτική Ακαδημία της Ρωσίας. Τρία χρόνια αργότερα τον έστειλαν στον στόλο της Αγγλίας, όπου και θα παρέμενε για πέντε χρόνια συνεχούς εν πλω υπηρεσίας. Από το 1808 έως 1813, ο Λάζαρεφ υπηρέτησε στον στόλο της Βαλτικής. Συμμετείχε στον Ρωσο-Σουηδικό πόλεμο του 1808-1809 και στον Πατριωτικό πόλεμο του 1812 κατά του Ναπολέοντα.

Η καριέρα του ως εξερευνητή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λάζαρεφ στην αρχή έκανε τον περίπλου της υδρογείου στο διάστημα 1813-1816, με το πλοίο Σουβόροφ. Η εξερευνητική αποστολή ξεκίνησε από την Κροστάνδη και έφτασε στην Αλάσκα. Στην διάρκεια αυτής της αποστολής ο Λάζαρεφ ανακάλυψε την Ατόλη Σουβόροφ.

Ως διοικητής του πλοίου Μίρνι και αναπληρωτής του Φάμπιαν φον Μπελλινγκσχάουζεν στην μεγάλη του ναυτική περιήγηση του κόσμου το διάστημα 1819-1821, ο Λάζαρεφ συμμετείχε στην ανακάλυψη της Ανταρκτικής και πλήθους νησιών. Στις 28 Ιανουαρίου 1820 η αποστολή ανακαλύπτει την Ανταρκτική ενδοχώρα, πλησιάζοντας τις ακτές της στις συντεταγμένες 69°21′28″S 2°14′50″W / 69.35778°S 2.24722°W / -69.35778; -2.24722 και αντικρίζοντας μεγάλες εκτάσεις πάγου.

Μεταξύ 1822-1825, ο Λάζαρεφ πραγματοποίησε τον περίπλου της υδρογείου για τρίτη φορά με την φρεγάτα Kreyser, πραγματοποιώντας ευρεία έρευνα στους τομείς της μετεωρολογίας και της εθνογραφίας.

Ηγεσία σε καιρό πολέμου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1826, ο Λάζαρεφ έγινε διοικητής του πλοίου Αζώφ, το οποίο θα έπλεε στην Μεσόγειο ως τμήμα νηοπομπής υπό την γενική αρχηγία του Ναυάρχου Λόγκιν Γκέιντεν (γνωστού στην Ελλάδα ως Λογγίνος Χέυδεν) και συμμετείχε στην Ναυμαχία του Ναβαρίνου το 1827. Ο Λάζαρεφ κέρδισε τον βαθμό του Υποναυάρχου για τις ικανότητες που επέδειξε κατά την διάρκεια της μάχης.

Μεταξύ 1828-1829, κατά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο, ήταν επικεφαλής στην επιχείρησης αποκλεισμού των Δαρδανελίων.

Το 1830, ο Λάζαρεφ επέστρεψε στην Κροστάνδη και έγινε διοικητής των ναυτικών δυνάμεων του στόλου της Βαλτικής. Δύο χρόνια αργότερα, έγινε Γενικός Αρχηγός του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο του 1833, ο Λάζαρεφ οδήγησε μια νηοπομπή των Ρώσων στον Βόσπορο και υπέγραψε την Συνθήκη του Χουνκιάρ-Ισκελεσί με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το 1833, ο Λάζαρεφ διορίστηκε Γενικός Αρχηγός του Στόλου της Μαύρης θάλασσας, των λιμανιών της, καθώς και στρατιωτικός κυβερνήτης της Σεβαστούπολης και του Νικολάγιεφ.

Επίδραση και κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ναύαρχος Λάζαρεφ άσκησε επίδραση τόσο σε τεχνικά θέματα όσο και ως μέντορας σε νεότερους αξιωματικούς. Εισηγήθηκε την δημιουργία ενός ατμοκίνητου στόλου, αλλά η τεχνολογική και οικονομική καθυστέρηση της Ρωσίας αποτέλεσε ένα μεγάλο εμπόδιο στην πρότασή του. Εκπαίδευσε επίσης μια σειρά από Ρώσους αξιωματικούς του Ναυτικού, μεταξύ άλλων τους Πάβελ Ναχίμοφ, Βλαντίμιρ Κορνίλοφ, Βλαντίμιρ Ιστόμιν και Γκριγκόρι Μπουτακόφ.

Ένας αστεροειδής, ο 3660 Lazarev, ανακαλύφθηκε από τον Σοβιετικό αστρονόμο Νικολάι Στεπάνοβιτς Τσέρνικ το 1978 και πήρε το όνομά του. [7]

Παραπομπές και σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w600156z. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 11969. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 35693. ISBN-13 978-953-6036-31-8. ISBN-10 953-6036-31-2.
  4. 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. 5,0 5,1 5,2 «Лазарев, Михаил Петрович» (Ρωσικά)
  6. V.V. Rummel, V.V. Golubtsov, Rodoslovnyi sbornik russkikh dvorianskikh familii, vol. 1, Sankt Petersburg, 1886, p. 504. The Russian noble family Lazarevs shall not be confused with the Armenian family Lazariants who russified their surname from Lazariants into Lazarevs.
  7. Schmadel, Lutz D. (2003). Dictionary of Minor Planet Names (5th έκδοση). New York: Springer Verlag. σελ. 308. ISBN 3540002383. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]