Μιχαήλ Θεοτόκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχαήλ Θεοτόκης
Ο Μιχαήλ Θεοτόκης (Έργο του Γ. Σαμαρτζή)
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1842, Κέρκυρα
Θάνατος6ιουλ. / 19  Αυγούστου 1916γρηγ.
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Επάγγελμαπολιτικός
Αξίωμαδήμαρχος, μέλος της Βουλής των Ελλήνων και Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων

Ο Μιχαήλ Εδουάρδος Θεοτόκης (1842-1916) ήταν Έλληνας πολιτικός, μεγαλύτερος αδελφός του πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1842 και ήταν γόνος της ιστορικής οικογένειας των Θεοτόκη, του κλάδου Daviazzo ή Πολιτικών. Γονείς του ήταν ο Νικόλαος-Ανδρέας Θεοτόκης και η Αδελαΐδα Βεντούρα. Έλαβε την εγκύκλια παιδεία στο νησί των Φαιάκων. Εργάστηκε για αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, στη μεγάλη ελληνική εταιρεία των Ροδοκανάκη-Πετροκόκκινου, αρχικά, από το 1863, στο Λονδίνο και από το 1865 στα γραφεία της εταιρίας στη Σαγκάη.[1]

Το 1880 γεννήθηκε ο Ερρίκος, ο μοναδικός γιος του Μιχαήλ Θεοτόκη και της συζύγου του Σοφίας Παλαιολόγου, ο οποίος σε ηλικία είκοσι ετών σκοτώθηκε υπηρετώντας ως δόκιμος στο ναυτικό της Αυστρίας.[2]

Με την επιστροφή του στο νησί, ο Μιχαήλ Θεοτόκης ενεπλάκη στα τοπικά πολιτικά δρώμενα, θέτοντας υποψηφιότητα για τη θέση του δημάρχου.[3] Εκλέχθηκε δήμαρχος Κερκυραίων το 1887 για πρώτη φορά, επανεξελέγη το 1891 και διατήρησε το αξίωμα μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου του 1895. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον εξωραϊσμό της πόλης ενώ η δεύτερη δημαρχιακή του θητεία συνδέθηκε με την απόφαση για την κατεδάφιση της πύλης Porta Reale, η οποία ήταν κτίσμα του 1578 και αποτελούσε τη βασική πύλη εισόδου στην πόλη για τους κατοίκους της υπαίθρου του νησιού. Η απόφαση είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από σημαντική μερίδα των λογίων της εποχής και η διαμάχη είχε λάβει ταξικά χαρακτηριστικά.[4]

Το 1899 ο Μιχαήλ Θεοτόκης έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη βουλευτής Κέρκυρας συμμετέχοντας στο κόμμα του αδελφού του Γεωργίου. Στην κεντρική πολιτική σκηνή παρέμεινε μέχρι το 1916 εκλεγόμενος επανειλημμένως βουλευτής Κέρκυρας, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος της Βουλής από τις 22 Ιανουαρίου μέχρι τις 8 Ιουνίου του 1916. Η εκλογή του στο προεδρείο της Βουλής των Ελλήνων, ενώ ο ίδιος ήταν απών, έγινε τιμητικά ως αναγνώριση των υπηρεσιών προς την πατρίδα του αδελφού του Γεωργίου Θεοτόκη, που  μόλις είχε πεθάνει. Ανέλαβε τα καθήκοντά του τρεις μήνες αργότερα, τον Μάιο του 1916. Ωστόσο, η θητεία του ήταν σύντομη, καθώς ο Μιχαήλ Θεοτόκης ασθένησε από εξανθηματικό τύφο και πέθανε το ίδιο έτος, στις 6 Αυγούστου.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Γεώργιος Ράλλης 1986, σ. 31-32.
  2. Γεώργιος Ράλλης 1986, σ. 107.
  3. Αντώνης Μακρυδημήτρης κ.ά. 2009, σ. 327-328.
  4. «Περί PORTA REALE» (στα αγγλικά). CorfuHistory. https://www.corfuhistory.eu/?p=5519. Ανακτήθηκε στις 2018-08-08. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αντώνης Μακρυδημήτρης, Γιάννης Κωστής, Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου, Μαρία-Ηλιάνα Πραβίτα, Παναγιώτης Σαβοριανάκης, Πρόεδροι της Βουλής, Γερουσίας και Εθνοσυνελεύσεων 1821-2008, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, Αθήνα 2009, σ. 327-328.
  • Γεώργιος Ράλλης, Γεώργιος Θεοτόκης: ο πολιτικός του μέτρου, Ελληνική Ευρωεκδοτική, Αθήνα 1986, 355 σελ.