Μαρία Λάσνιγκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Λάσνιγκ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Maria Lassnig (Γερμανικά)
Γέννηση8  Σεπτεμβρίου 1919[1][2][3]
Kappel am Krappfeld[4]
Θάνατος6  Μαΐου 2014[5][2][6]
Βιέννη[7][8][9] και Feistritz[10][9]
Τόπος ταφήςΚεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία[11]
ΣπουδέςΑκαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης
Ιδιότηταζωγράφος[12], χαράκτης[13], ανιματέρ[12], σκιτσογράφος[12] και γλύπτης[12]
Κίνημαφεμινιστική τέχνη[14] και άμορφη τέχνη
Καλλιτεχνικά ρεύματαφεμινιστική τέχνη[14] και άμορφη τέχνη
ΒραβεύσειςMax Beckmann prize (2004), City of Vienna Prize for Fine Arts (1977)[15], Rubenspreis (2002), Αυστριακή διάκριση για την επιστήμη και τη τέχνη (2005) και Grand Austrian State Prize (1988)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Μαρία Λάσνιγκ (γερμανικά: Maria Lassnig) ήταν μια Αυστριακή καλλιτέχνης, γνωστή για τις ζωγραφισμένες αυτοπροσωπογραφίες της και της θεωρίας της «επίγνωσης του σώματος». Ήταν η πρώτη γυναίκα καλλιτέχνης που κέρδισε το Μεγάλο Αυστριακό Κρατικό Βραβείο, το 1988, ενώ απέκτησε και το μεγαλόσταυρο επιστημών και τέχνης το 2005. Η Λάσνιγκ έζησε και δίδαξε στη Βιέννη από το 1980 μέχρι το θάνατό της, το 2014.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρία Λάσνιγκ γεννήθηκε στο Κάπελ αμ Κράπφελντ της Αυστρίας στις 8 Σεπτεμβρίου 1919.[16][17] Η μητέρα της την γέννησε εκτός γάμου και αργότερα παντρεύτηκε έναν πολύ μεγαλύτερο από εκείνη άντρα, όμως η σχέση τους ήταν προβληματική και η Λάσνιγκ μεγάλωσε ως επί το πλείστον με τη γιαγιά της.[18] Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου φοιτούσε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης.[19]

Τη δεκαετία του 1950 η Λάσνιγκ αποτέλεσε μέρος της ομάδας «Χοντσγκρούπε», στην οποία συμμετείχε ο Άρνουλφ Ράινερ, ο Ερνστ Φουκς, ο Άντον Λίχμντεν, ο Άρικ Μπράουερ και ο Βόλφγκανγκ Χόλεγκα. Τα έργα της ομάδας επηρεάστηκαν από τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό και τη ζωγραφική δράσης.[20] Το 1951 η Λάσνιγκ ταξίδεψε στο Παρίσι με τον Άρνουλφ Ράινερ, όπου οργάνωσαν έκθεση εικονιστικής τέχνης.[21] Στο Παρίσι γνώρισε το σουρεαλιστικό καλλιτέχνη Αντρέ Μπρετόν και τους ποιητές Πάουλ Τσέλαν και Μπενζαμέν Περέ.[22][23]

Η Λάσνιγκ ξεκίνησε την καριέρα της ζωγραφίζοντας αφηρημένα έργα, ενώ της άρεσε ιδιαίτερα να ζωγραφίζει αυτοπροσωπογραφίες. Μία από τις πρώτες της ήταν η «Εκφραστική Αυτοπροσωπογραφία» (1945), την οποία ζωγράφισε μερικές εβδομάδες μετά την φυγή της από τη Βιέννη.[24] Το 1948 επινόησε τον όρο «επίγνωσης του σώματος» για να περιγράψει την πρακτική της.[25] Σε αυτό το στυλ, η Λάσνιγκ απεικόνιζε τα μέρη του σώματός της που η ίδια πραγματικά αισθανόταν όταν εργαζόταν.[26] Ως εκ τούτου, πολλές από τις αυτοπροσωπογραφίες της, απεικονίζουν φιγούρες στις οποίες λείπουν μέρη του σώματος ή χρησιμοποιούνται αφύσικα χρώματα. Από τη δεκαετία του 1960 απομακρύνθηκε από την αφηρημένη ζωγραφική εντελώς και άρχισε να επικεντρώνεται περισσότερο στο ανθρώπινο σώμα και την ψυχή.[27] Έκτοτε δημιούργησε εκατοντάδες αυτοπροσωπογραφίες.[28]

Από το 1968 έως το 1980 έζησε στην πόλη της Νέας Υόρκης, ενώ το διάστημα 1970-1972 σπούδαζε στη Σχολή Εικαστικών Τεχνών της πόλης.[29][30] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έκανε έξι ταινίες μικρού μήκους, συμπεριλαμβανομένων το «Αυτοπροσωπογραφία» (1971) και «Ζευγάρια» (1972).[31] Η πιο διάσημη ταινία της, ωστόσο, το «Καντάτε», παρήχθη το 1992, όταν ήταν εκείνη ήταν εβδομήντα τριών ετών.[32]

Το 1980 επέστρεψε στην Αυστρία για να γίνει καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Εργαζόμενη στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών, έγινε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια ζωγραφικής σε γερμανόφωνη χώρα. Παρέμεινε στην έδρα της στο πανεπιστήμιο μέχρι το 1997, έτος που δημοσίευσε ένα βιβλίο με σχέδιά τη με τίτλο «Η πένα είναι η αδελφή του πινέλου».[33][34]

Εκθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διανύοντας την έβδομη δεκαετία της ζωής της, η Λάσνιγκ άρχισε να αμβάνει ευρεία αναγνώριση, ειδικά στην Ευρώπη.[35] Εκπροσώπησε την Αυστρία στην Μπιενάλε της Βενετίας, μαζί με την καλλιτέχνη Βάλι Έξπορτ, το 1980. Το 1996 πραγματοποιήθηκε μια αναδρομική έκθεση έργων της στο Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού.[36] Το 1982 και το 1997 συμμετείχε στην Ντοκουμέντα, διεθνή καλλιτεχνική έκθεση που διοργανώνεται κάθε 5 χρόνια στο Κάσσελ της Γερμανίας.[37] Την σεζόν 2005/2006 σχεδίασε ένα μεγάλης κλίμακας έργο (176 μ2) για την Κρατική Όπερα της Βιέννης. Το 2008 μια έκθεση πρόσφατων έργων ζωγραφικής της παρουσιάστηκε στην Γκαλερί Σέρπενταϊν, η οποία ταξίδεψε το επόμενο έτος στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στο Σινσινάτι.[38][39] Στην έκθεση περιλαμβάνονταν τριάντα καμβάδες και επτά ταινίες.[40][41]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb126534726. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ «Maria Lassnig». (Ολλανδικά) RKDartists. 48195.
  4. ↑ awarewomenartists.com/artiste/maria-lassnig/. Ανακτήθηκε στις 29  Δεκεμβρίου 2022.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118569937. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
  6. ↑ (Αγγλικά) Discogs. 2393286. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  8. ↑ www.derstandard.at/story/1397522652157/malerin-maria-lassnig-verstorben.
  9. ↑ 9,0 9,1 Ανακτήθηκε στις 24  Δεκεμβρίου 2023.
  10. ↑ kaernten.orf.at/stories/3152942/.
  11. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 3402. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/68508. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  13. ↑ 68886. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  14. ↑ 14,0 14,1 maria-lassnig.
  15. ↑ www.wien.gv.at/kultur/abteilung/ehrungen/preise/preistraeger.html#bild. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  16. ↑ Nach 1970: österrichische Kunst aus der Albertina (στα Γερμανικά). Albertina. 2008. σελ. 305. 
  17. ↑ Karen Rosenberg (27 Μαρτίου 2014), A Painter, Well Aware, Takes Twists and Turns The New York Times, Ανακτήθηκε 16 Απριλίου 2014.
  18. ↑ Randy Kennedy (9/5/2014), Maria Lassnig, Painter of Self From the Inside Out, Dies at 94 New York Times.
  19. ↑ Scott, Andrea K. "Her: The radically prescient self-portraits of Maria Lassnig, at MoMA PS1" The New Yorker, Ανακτήθηκε 16 Απριλίου 2014.
  20. ↑ Douglas Crow in Ernst Grabovszki, James N. Hardin, Literature in Vienna at the Turn of the Centuries, Boydell and Brewer, 2003, σελ. 166. ISBN 1-57113-233-3
  21. ↑ http://www.tate.org.uk/art/artworks/rainer-rain-t03906/text-catalogue-entry
  22. ↑ http://www.nytimes.com/2014/05/09/arts/design/maria-lassnig-painter-of-self-from-the-inside-out-dies-at-94.html
  23. ↑ http://prod-images.exhibit-e.com/www_petzel_com/cd1a47ef.pdf
  24. ↑ http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702303824204579421603586696772
  25. ↑ http://www.nytimes.com/2014/03/28/arts/design/maria-lassnig-celebrates-the-artist-at-moma-ps1.html
  26. ↑ http://prod-images.exhibit-e.com/www_petzel_com/cd1a47ef.pdf
  27. ↑ http://www.nytimes.com/2002/11/22/arts/art-in-review-maria-lassnig.html
  28. ↑ http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702303824204579421603586696772
  29. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016. 
  30. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016. 
  31. ↑ http://prod-images.exhibit-e.com/www_petzel_com/ML_Master_CV.pdf
  32. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016. 
  33. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016. 
  34. ↑ http://prod-images.exhibit-e.com/www_petzel_com/ML_Master_CV.pdf
  35. ↑ http://www.nytimes.com/2014/05/09/arts/design/maria-lassnig-painter-of-self-from-the-inside-out-dies-at-94.html
  36. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016. 
  37. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016. 
  38. ↑ http://arts.guardian.co.uk/art/visualart/story/0,,2276438,00.html
  39. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2016. 
  40. ↑ https://shareart0019.wordpress.com/2014/03/09/maria-lassnig-body-awareness/
  41. ↑ https://theartstack.com/artist/maria-lassnig/selbstportrat-expressiv[νεκρός σύνδεσμος]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Maria Lassnig στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαρία_Λάσνιγκ&oldid=10007994"