Μαντχάβ Κουμάρ Νεπάλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαντχάβ Κουμάρ Νεπάλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		माधवकुमार नेपाल (Νεπαλικά)
Γέννηση12  Μαρτίου 1953
Rautahat District
Χώρα πολιτογράφησηςΝεπάλ
ΘρησκείαΙνδουισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςTribhuvan University
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαCommunist Party of Nepal (Unified Socialist)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαMember of the 2nd Constituent Assembly of Nepal (2013–2017, Rautahat District)
Minister of Foreign Affairs (1994–1995)[1]
Deputy Prime Minister of Nepal (1994–1995)[2]
Prime Minister of Nepal (2009–2011)[3]
Ιστότοπος
www.madhavnepal.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μαντχάβ Κουμάρ Νεπάλ (माधवकुमार नेपाल, 6 Μαρτίου 1953) είναι πολιτικός από το Νεπάλ και πρωθυπουργός της ασιατικής χώρας από το 2009 ως το Φεβρουάριο του 2011. Είναι ηγέτης του μετριοπαθούς Κομμουνιστικού κόμματος (UML) και εξελέγη χωρίς αντίπαλο καθώς οι μαοϊστές ανακοίνωσαν ότι δεν θα κατερχόταν δικός του υποψήφιος και ότι δεν θα λάμβαναν μέρος στην ψηφοφορία[4]. Στα νεπαλέζικα, ο M.K. Νεπάλ έχει αρκετές φορές το προσωνύμιο 'Μακούνε' ('माकुने'),βραχυγραφικό για το ΜΑντχάβ ΚΟΥμάρ ΝΕπάλ. Υπηρέτησε ως ΓΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος επί δεκαπενταετία. Παραιτήθηκε το 2010 από το αξίωμα του πρωθυπουργού, με σκοπό να δοθεί τέρμα στην πολιτική κρίση της χώρας.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1953. Γονείς του ήταν ο Μανγκάλ Κουμάρ Ουπαντχάγια και η Ντουργκαντέβι Ουπαντχάγια. Μεγάλωσε στο Ραουταχάτ[5].

Πολιτική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νεπάλ έγινε μέλος του κομμουνιστικού κινήματος το 1969. Στη διάρκεια του παράνομου αγώνα, χρησιμοποίησε κομματικά ονόματα όπως 'Subodh', 'Sunil', 'Ranjan' και 'Bibek'. Το 1971 έγινε μέλος της τοπικής επιτροπής της Επαναστατικής Οργάνωσης του Νεπάλ (Μ-Λ). Σε συνέδριο που διεξήχθη στο Μπιρατναγκάρ στις 7-8 Ιουνίου 1975 ο Νεπάλ εξελέγη μέλος του Πολιτικού Γραφείου στην Παννεπαλική Κομμουνιστική Επαναστατική Συντονιστική Επιτροπή (Μ-Λ). Μετά την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος του Νεπάλ (Μ-Λ) το 1978, ο M.K. Νεπάλ εξελέγη μέλος του πολιτμπιρό του νέου κόμματος.[5]

Στη διάρκεια της κυβέρνησης μειοψηφίας του CPN (UML) ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης όπως και ηγέτης της αντιπολίτευσης στην εθνοσυνέλευση. Αντιτάχθηκε στην κινητοποίηση του στρατού για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου, αντιτάσσοντας το διάλογο.

Συνελήφθη το 2001 στη διάρκεια αντικυβερνητικών διαδηλώσεων. Μετά τη σφαγή στο παλάτι από τον Ντιπέντρα και άλλων μελών της βασιλικής οικογένειας. Ζήτησε την παραίτηση της κυβέρνησης του Γκιρίγια Πρασάντ Κοϊράλα. Έπειτα, ξεκίνησε εκστρατεία εναντίον του νέου βασιλιά, Γκιανέντρα.

Στις 12 Απριλίου του 2008 ο Νεπάλ παραιτήθηκε από γενικός γραμματέας του CPN (UML),[6] μετά την απώλεια της έδρας του υποψηφίου του Κομμουνιστικού Κόμματος στην δεύτερη εκλογική περιφέρεια της Κατμαντού Τζακού Πρασάντ Σουμπέντι (Jhakku Prasad Subedi) στις εκλογές για συντακτική συνέλευση το 2008.[7] Ο Σουμπέτι ήταν συγκριτικά μυστικός υποψήφιος.[8] Ο Νεπάλ ηττήθηκε επίσης στην εκλογική περιφέρεια Ραουταχάτ-6 από τον υποψήφιο του CPN(M) Ντεβέντρα Πατέλ.[9]. Τον Ιούνιο του 2008 ο Νεπάλ προτάθηκε από το CPN (UML) για το αξίωμα του πρώτου προέδρου, μετά την ανακήρυξη της δημοκρατίας.[10]

Πρωθυπουργός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νεπάλ έγινε πρωθυπουργός στις 23 Μαΐου του 2009 μετά την παραίτηση του προκατόχου του, Πρατσάντα αναφορικά με τη διαμάχη του τελευταίου με τον πρόεδρο για την απόλυση του αρχηγού του στρατού.[11] Ανέλαβε καθήκοντα στις 23 Μαΐου του 2009.[12]

Τον Ιούνιο του 2010 το Μαοϊκό Κόμμα κατηγόρησε για "προδοσία" τον πρωθυπουργό επειδή αθέτησε την υπόσχεσή του να παραιτηθεί, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας[13].

Στις 30 Ιουνίου 2010, σε απευθείας ομιλία του από την τηλεόραση, ο Κουμάρ Νεπάλ ανακοίνωσε την παραίτησή του από την πρωθυπουργία, με σκοπό να ψηφιστεί ένα νέο Σύνταγμα και να τερματιστεί η πολιτική κρίση[13].

Το 2011 τον διαδέχτηκε στην πρωθυπουργία ο Τζάλα Νατ Κανάλ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2022.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2022.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2022.
  4. ↑ Καθημερινή[νεκρός σύνδεσμος], 23 Μαΐου 2009.
  5. ↑ 5,0 5,1 K.C., Surendra. Aitihasik dastavej sangroh - bhag 2. Κατμαντού: Pairavi Prakashan, 2063 B.S. p 460.
  6. ↑ "MK Nepal announces resignation as UML gen secy"[νεκρός σύνδεσμος], Nepalnews, 12 Απριλίου 2008.
  7. ↑ "UML gen secy loses to CPN-M candidate in Kathmandu-2; NWPP takes both constituencies in Bhaktapur" Αρχειοθετήθηκε 2008-11-22 στο Wayback Machine., Nepalnews, 12 Απριλίου 2008.
  8. ↑ "Big Maoist wins could reshape Nepal's politics", The Christian Science Monitor, 15 Απριλίου 2008.
  9. ↑ "MK Nepal loses in Rautahat, too"[νεκρός σύνδεσμος], Nepalnews, 14 Απριλίου 2008.
  10. ↑ "UML, Maoist leaders differ on presidential candidate"[νεκρός σύνδεσμος], Nepalnews, 21 Ιουνίου 2008.
  11. ↑ «Communist leader elected Nepal PM». BBC. 23 Μαΐου 2009. http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/south_asia/8065216.stm. 
  12. ↑ «Nepal parliament elects new PM». AFP via Google News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-01-31. https://web.archive.org/web/20140131172545/http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5gD6g0JrxeQ5R-4t1N1bfBE0CSOwQ. Ανακτήθηκε στις 2009-05-24. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Καθημερινή[νεκρός σύνδεσμος], Παραίτηση πρωθυπουργού στο Νεπάλ, 30-6-2010.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Busky, Donald F (2002). Communism in History and Theory. Praeger/Greenwood. ISBN 0-275-97733-1
  • Hutt, Michael (2004). Himalayan "People's War". C. Hurst & Co Publishers. ISBN 1-85065-722-X

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαντχάβ_Κουμάρ_Νεπάλ&oldid=9750496"