Μάξιμος Γ΄ Χριστώνυμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάξιμος Γ΄ Χριστώνυμος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15ος αιώνας
Περιφέρεια Πελοποννήσου
Θάνατος3  Απριλίου 1482
Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Eορτασμός αγίου17 Νοεμβρίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
ιστορικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΟικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο Μάξιμος Γ΄ διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 1476 έως το 1482.

Το κοσμικό του όνομα ήταν Μανουήλ και οικογενειακό του επίθετο Γουναρής, το οποίο άλλαξε στο λογιότερο και πιο ορθόδοξο Χριστώνυμος, ακολουθώντας συνήθεια της εποχής του[1]. Καταγόταν από την Πελοπόννησο και ήταν λόγιος, μορφωμένος[2], γλωσσομαθής και ασκητικός. Διετέλεσε Μέγας Εκκλησιάρχης του Πατριάρχη Ιωάσαφ Α΄, αξίωμα που μετά την Άλωση ενσωμάτωνε και τις αρμοδιότητες του Σκευοφύλακα. Ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής διέταξε και του έκοψαν τη μύτη[3], διότι αρνήθηκε να δωροδοκηθεί και επέμενε στην εισήγησή του προς τον Πατριάρχη να μην ευλογηθεί παράνομος δεύτερος γάμος του Γεωργίου Αμιρούτζη, παράγοντα της Υψηλής Πύλης[4].

Εξελέγη Πατριάρχης την άνοιξη του 1476[5] και κατέβαλε το καθιερωμένο πλέον φόρο των 2.500 φλουριών στο Δημόσιο Ταμείο. Την ημέρα της εκλογής εκάρη μοναχός, παίρνοντας το όνομα Μάξιμος, και την επομένη χειροτονήθηκε από τον Μητροπολίτη Ηρακλείας[2]. Η Πατριαρχία του χαρακτηρίστηκε από σύνεση[2], πράγμα που βοήθησε ιδιαίτερα το Πατριαρχείο, καθώς βρισκόταν ακόμη στην αρχή της μετά την Άλωση εποχής. Ειρήνευσε έριδες[6] μεταξύ κληρικών, εξέδωσε κανονικές διατάξεις και γράμματα, κήρυσσε τακτικά στους ναούς και μετέφρασε το Σύμβολο της Πίστεως στα τουρκικά. Τον Ιανουάριο του 1480[7] έστειλε επιστολή στο Δόγη της Βενετίας Τζοβάννι Μοτσενίγκο, με την οποία ζητούσε να πάψει η καταπίεση των Ορθοδόξων στις ενετοκρατούμενες περιοχές[8], ενώ περί το 1481 έστειλε τον Μητροπολίτη Εφέσου Δανιήλ στα Πατριαρχεία της Ανατολής, προκειμένου να διευθετηθούν διαφορές με τους Λατίνους, οι οποίοι είχαν ήδη διεισδύσει στα Ιεροσόλυμα και είχαν πάρει άδεια από τις αρχές να λειτουργούν στο νότιο μέρος του Γολγοθά, όπως και οι Ορθόδοξοι.

Το 1481 συνεκάλεσε Σύνοδο με θέμα την ανάκληση των αποφάσεων της Συνόδου της Φερράρας-Φλωρεντίας και συμμετοχή των άλλων Πατριαρχείων και 20 Μητροπολιτών[8][9]. Τον Ιανουάριο του 1482 έστειλε επιστολή στον Δόγη της Βενετίας Τζοβάννι Μοτσενίγκο, με την οποία του ζητούσε να πάψουν οι διωγμοί στα βενετοκρατούμενα ορθόδοξα εδάφη[10].

Πέθανε εν ενεργεία στις 3 Απριλίου 1482[11]. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο και τιμά τη μνήμη του στις 17 Νοεμβρίου (Αναφέρεται όμως ως ημερομηνία εορτής και η 20ή Νοεμβρίου, η 17η και η 19η Απριλίου).

Συγγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έργα του είναι:

  • Ερμηνεία του Συμβόλου
  • Κατά του Πληθωνικού συγγράμματος
  • Περί Μάρκου Εφέσου, Φλωρεντίνης συνόδου, Γεμιστού και Βησσαρίωνος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ζαχαριάδου 1996, σελ. 72.
  2. 2,0 2,1 2,2 Bekker 1849, σελ. 116.
  3. Πανώτης 2008, σελ. 360.
  4. Τουλουμάκος, Παντελής (21 Ιουνίου 2006). «Αμιρούτζης Γεώργιος». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μικρά Ασία. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2021. 
  5. Γεδεών 1885, σελ. 485.
  6. Philippides 1990, σελ. 84.
  7. Σάθας 1872, σελ. 26.
  8. 8,0 8,1 Πανώτης 2008, σελ. 389.
  9. Τζώγα, Βασιλική (2009). Μελέτιος Πηγάς (1550-1601) Πατριάρχης Αλεξανδρείας: βίος - δράση - εργογραφία. Αθήνα: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). σελ. 20. 
  10. Χιώτης, Παναγιώτης (1858). Ιστορικά απομνημονεύματα της νήσου Ζακύνθου, τόμ. 2. Κέρκυρα. σελίδες 507–514. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2023. 
  11. Laurent 1968, σελ. 260-261.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Ραφαήλ Α΄
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1476-1482
Διάδοχος
Συμεών Α΄