Μάνος Ελευθερίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάνος Ελευθερίου
Ο Μάνος Ελευθερίου το 2008
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Μάνος Ελευθερίου (Ελληνικά)
Γέννηση12  Μαρτίου 1938[1]
Ερμούπολη[2]
Θάνατος22 Ιουλίου 2018 (80 ετών)
Νοσοκομείο Σωτηρία, Αθήνα
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά[3]
νέα ελληνική γλώσσα[4]
ΣπουδέςΔραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
στιχουργός
ποιητής
επιμελητής κειμένων
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Ουράνη
Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία

Ο Μάνος Ελευθερίου (Ερμούπολη, 12 Μαρτίου 1938 - Αθήνα, 22 Ιουλίου 2018) ήταν Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Έχει γράψει ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μία νουβέλα, δύο μυθιστορήματα και περισσότερα από 400 τραγούδια. Παράλληλα εργάστηκε ως αρθρογράφος, επιμελητής εκδόσεων, εικονογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ερμούπολη της Σύρου. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός. Σε ηλικία 14 ετών μετακόμισε με την οικογένειά του από τη Σύρο στην Αθήνα και τα πρώτα επτά χρόνια κατοικούν στο Χαλάνδρι. Το 1960 μετακόμισαν οικογενειακώς στο Νέο Ψυχικό. Το 1955 γνωρίστηκε με τον Άγγελο Τερζάκη ο οποίος τον ώθησε να παρακολουθήσει μαθήματα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ως ακροατής. Το 1956 γράφτηκε στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Σταυράκου με καθηγητές τον Χρήστο Βαχλιώτη, τον Γιώργο Θεοδοσιάδη και τον Γρηγόρη Γρηγορίου. Το 1960 στα Ιωάννινα, όπου βρέθηκε για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, άρχισε να γράφει θεατρικά έργα και ποιήματα.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1962, σε ηλικία μόλις 24 ετών, δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Συνοικισμός, με δικά του χρήματα αλλά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία. Την ίδια εποχή στα Ιωάννινα έγραψε τους πρώτους στίχους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και «Το τρένο φεύγει στις 8:00», τους οποίους αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Τον Οκτώβριο του 1963 ξεκίνησε να εργάζεται στο Reader's Digest όπου και παρέμεινε για τα επόμενα δεκαέξι χρόνια. Στο μεταξύ, κυκλοφόρησαν τα δύο πρώτα του βιβλία με διηγήματα, Το διευθυντήριο (1964) και Η σφαγή (1965), για τα οποία γράφτηκαν εξαιρετικές κριτικές.

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1964 εμφανίστηκε στην ελληνική δισκογραφία. Συνεργάστηκε με τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή και με τον Μίκη Θεοδωράκη (1967), με τον οποίο η συνεργασία διακόπηκε εξαιτίας της Δικτατορίας. Τα συγκεκριμένα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν το 1970 στο Παρίσι.

Συνεργάστηκε επίσης με τον Δήμο Μούτση (Άγιος Φεβρουάριος, 1971) και με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στο δίσκο Θητεία, του οποίου η ηχογράφηση ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1973, διακόπηκε από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τελικά κυκλοφόρησε το 1974 με τη Μεταπολίτευση.

Κατά καιρούς συνεργάστηκε σχεδόν με όλους τους Έλληνες συνθέτες, όπως με τον συνθέτη Σταύρο Κουγιουμτζή και τον τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα καθώς και με τον Θανάση Γκαϊφύλλια στην Ατέλειωτη εκδρομή (1975), τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Γιάννη Σπανό, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τον Αντώνη Βαρδή και άλλους.

Παράλληλα έγραψε και εικονογράφησε παραμύθια για παιδιά ενώ επιμελήθηκε την έκδοση λευκωμάτων με θέμα τη Σύρο: Ενθύμιον Σύρας, Θέατρο στην Ερμούπολη κ.ά. Τη δεκαετία του '90 αρθρογραφούσε και έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές στον Αθήνα 9,84 και στο Δεύτερο Πρόγραμμα.

Το 1994 εξέδωσε τη πρώτη του νουβέλα με τίτλο Το άγγιγμα του χρόνου. Το 2004 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Ο καιρός των χρυσανθέμων, η οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας το 2005.

Το 2013 ο Μάνος Ελευθερίου, βραβεύθηκε για τη συνολική προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών.[5]

Απεβίωσε από ανακοπή καρδιάς στο Νοσοκομείο Σωτηρία στις 22 Ιουλίου 2018, σε ηλικία 80 ετών. Η σορός του αποτεφρώθηκε.[6]

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δισκογραφικές επιτυχίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το παλληκάρι έχει καημό (Μ.Θεοδωράκης)
  • Σ' αυτή τη γειτονιά (Μ.Θεοδωράκης)
  • Ο Άγιος Φεβρουάριος (Δ.Μούτσης)
  • Η σούστα πήγαινε μπροστά (Δ.Μούτσης)
  • Άλλος για Χίο τράβηξε (Δ.Μούτσης)
  • Ο χάρος βγήκε παγανιά (Δ.Μούτσης)
  • Θητεία (Γ.Μαρκόπουλος)
  • Μαλαματένια λόγια (Γ.Μαρκόπουλος)
  • Τα λόγια και τα χρόνια (Γ.Μαρκόπουλος)
  • Παραπονεμένα λόγια ( Γ.Μαρκόπουλος)
  • Κάτω απ'τη μαρκίζα (Γ.Σπανός)
  • Οι ελεύθεροι κι ωραίοι (Στ.Κουγιουμτζής)
  • Στα χρόνια της υπομονής (Στ.Κουγιουμτζής)
  • Του κάτω κόσμου τα πουλιά (Στ. Κουγιουμτζής)
  • Άμλετ της Σελήνης (Θ.Μικρούτσικος)
  • Δεν είμαι άλλος (Θ.Μικρούτσικος)
  • Είναι αρρώστια τα τραγούδια (Στ.Ξαρχάκος)
  • Έρημοι σταθμοί (Δ.Τσακνής)
  • Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες (Ηλ.Ανδριόπουλος)
  • Η Διαθήκη (Χρ.Νικολόπουλος)
  • Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά (Μ.Θεοδωράκης)
  • Το σπίτι γέμισε με λύπη (Χρ.Λεοντής)
  • Στων αγγέλων τα μπουζούκια (Χρ.Νικολόπουλος)
  • Μη χτυπάς σ' ένα σπίτι κλειστό (Λ.Κηλαηδόνης)
  • Ατέλειωτη εκδρομή (Θ.Γκαϊφύλλιας)
  • Γνωριμία (Θ.Γκαϊφύλλιας)

Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (2013) Μαύρα μάτια, Μεταίχμιο
  • (2013) Τα λόγια και τα χρόνια, Μεταίχμιο
  • (2010) Ο νοητός λύκος, Μεταίχμιο
  • (2009) Αγρυπνία για το σκοτεινό τρυγόνι στην εκκλησία του προφήτη Ελισσαίου, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2008) Βλέμματα από την Ελλάδα, Μεταίχμιο
  • (2008) Παραμονή Πρωτοχρονιάς, Άμμος
  • (2006) Το άγγιγμα του χρόνου, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2006) Το νεκρό καφενείο, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2005) Ένα καράβι, καραβάκι..., Σχολή Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου
  • (2005) Ο καιρός των χρυσανθέμων, Μεταίχμιο
  • (2004) Ο καιρός των χρυσανθέμων, Μεταίχμιο
  • (2003) Η πόρτα της Πηνελόπης, Γαβριηλίδης
  • (2002) Είναι αρρώστια τα τραγούδια, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2002) Ο ίσκιος της Αθήνας, Ποταμός
  • (2000) Η γάτα που ήθελε να γίνει πουλί, Ελληνικά Γράμματα
  • (1998) Του Γενάρη το φεγγάρι, Κέδρος [κείμενα, εικονογράφηση]
  • (1997) Ένα καράβι μια φορά, Ωκεανίδα
  • (1997) Το νεκρό καφενείο, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (1994) Το άγγιγμα του χρόνου, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (1987) Αναμνήσεις από την Όπερα, εκδόσεις Γνώση
  • (1983) Το μυστικό πηγάδι, εκδόσεις Γνώση
  • (1980) Μαθήματα μουσικής/Τα ξόρκια,1972 Επανέκδοση από τις εκδόσεις Ύψιλον
  • (1978) Τα όρια του μύθου, εκδόσεις Γνώση
  • (1975) Αγρυπνία για το σκοτεινό τρυγόνι στην εκκλησία του προφήτη Ελισσαίου, Αμοργός
  • (1973) Τα ξόρκια, Ύψιλον
  • (1972) Μαθήματα μουσικής
  • (1962) Συνοικισμός

Πεζογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (2004) Ο καιρός των χρυσανθέμων, Μεταίχμιο
  • (2006) Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές, Μεταίχμιο
  • (2008) Άνθρωπος στο πηγάδι, Μεταίχμιο
  • (2011) Πριν απ' το ηλιοβασίλεμα, Μεταίχμιο
  • (2016) Φαρμακείον εκστρατείας, Μεταίχμιο

Διηγήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (1964) Το διευθυντήριο, Φέξης
  • (1965) Η σφαγή
  • (2007) Η μελαγχολία της πατρίδας μετά τις ειδήσεις των οκτώ, Μεταίχμιο

Νουβέλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (1994) Το άγγιγμα του χρόνου, Καστανιώτης

Μαρτυρίες-Ιστορικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (2002) Είναι αρρώστια τα τραγούδια (Ανθολόγηση κειμένων του συγγραφέα. Επιμέλεια σειράς Θανάσης Θ. Νιάρχος), Καστανιώτης
  • (2005) Η δεκαετία του '60 (μαζί με τον Θανάση Θ. Νιάρχο, Καστανιώτης
  • (2013) Μαύρα Μάτια - Ο Μάρκος Βαμβακάρης και η συριανή κοινωνία στα χρόνια 1905-1920, Μεταίχμιο

Μελέτες-Λευκώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το θέατρο στην Ερμούπολη τον εικοστό αιώνα (τέσσερις τόμοι), Δήμος Ερμούπολης.
  • (2002) Ο ίσκιος της Αθήνας: Shadows of Athens (φωτογράφιση Εβίτα Μαχαίρα, μετάφραση Mary Kitroeff, κείμενα Μάνος Ελευθερίου), Ποταμός

Παιδικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παραμύθια για τον Αυτοκράτορα, Γνώση
  • (1997) Ένα καράβι μια φορά (εικονογράφηση Σοφία Φόρτωμα), Ωκεανίδα
  • (1998) Του Γενάρη το φεγγάρι: Παραμύθια για τους δώδεκα (εικονογράφηση Μάνος Ελευθερίου), Κέδρος
  • (2000) Η γάτα που ήθελε να γίνει πουλί (εικονογράφηση Σοφία Φόρτωμα), Ελληνικά Γράμματα
  • (2005) Ένα καράβι, καραβάκι... (εικονογράφηση Μαθητές Α΄ δημοτικού 2004-2005 σχολής Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου), Εκδόσεις της Σχολής Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου

Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (2013) Ημερολόγιο: Παιδιά του κόσμου, Εκδόσεις Γκοβόστη
  • (2013) Μακρουλάκης, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη
  • (2012) Φύγε για να μείνεις, Οδοιπόρος
  • (2011) Στίχοι στο καβαλέτο, Εκδόσεις Τέχνης "Οίστρος"
  • (2011) Τα ποιήματα του 2010, Κοινωνία των (δε)κάτων
  • (2008) 3.000 χρόνια ελληνική ερωτική ποίηση, Εκδοτική Θεσσαλονίκης
  • (2008) Μαρία Μοντέζ, Αιγόκερως
  • (2007) Μπλε μελαγχολία. Σας αρέσει ο Μπραμς; Άλτιν, Κέδρος
  • (2005) Η δεκαετία του '60, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2005) Το Χαλάνδρι που γνώρισα (19 Έλληνες συγγραφείς γράφουν για το Χαλάνδρι), Ευριπίδης
  • (2001) Μια πόλη, ένας συγγραφέας, Μίνωας
  • (1997) Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο (29 ιστορίες που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Τα Νέα"), Αθήνα - Κέδρος

Επιμέλειες του συγγραφέα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (1981) Φωτογραφίες και σήματα Ελλήνων και ξένων φωτογράφων της περιόδου 1859-1910, εκδόσεις Γνώση
  • (1993) Ενθύμιο Σύρας φωτογραφίες και καρτ ποστάλ από το 1860-1950, εκδόσεις Γνώση
  • (2000) Νεοκλασική Ερμούπολη, (Επιμέλεια. Φωτογράφιση Παναγιώτης Δενδρινός, Νίκος Δεσύπρης, Ιάκωβος Καρβώνης κ.ά.) Ελληνικά Γράμματα
  • (2001) Ενθύμιον Σύρου: Σύρος ένα νησί - Μια ιστορία (Επιμέλεια. Καρτ ποστάλ και φωτογραφίες του 19ου και του 20ού αιώνα, μετάφραση Sophia Phocas), Ελληνικά Γράμματα
  • (2003) Κοκορέλη, Αργυρώ, Ο Μπαλού στο πάρκο, (εικονογράφηση), Μίλητος
  • (2004/2011) Ερμούπολη, Μια πόλη στη λογοτεχνία (Επιμέλεια Μάνος Ελευθερίου, επιμέλεια σειράς Κώστας Ακρίβος, φωτογράφιση Καμίλο Νόλλας) Μεταίχμιο

Παλιές αγάπες αγιασμένες και μικρές
κι άλλες που μείνανε στον κόσμο κολασμένες
σαν καραμέλες μες στο στόμα μας πικρές

μας ταξιδεύουν κάθε βράδυ στοιχειωμένες...
"Σε άδειο θέατρο"
  • Το 2007 εκδόθηκε η συλλογή διηγημάτων "Η μελαγχολία της πατρίδας μετά τις ειδήσεις των οκτώ", με τον συγγραφέα να επισημαίνει σε μια συνέντευξή του:

    "Το διήγημα, ως φόρμα είναι δυσκολότερο από ένα μικρό μυθιστόρημα. Πρέπει να εξαντλήσεις όλη σου την τεχνική και να γράψεις μια ολοκληρωμένη, συνοπτική ιστορία χωρίς να παραλείψεις στις περιγραφές σου τίποτα από την ψυχολογία των ηρώων σου και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Τα διηγήματα της Μελαγχολίας... γράφονταν επί πολλά χρόνια. Με είχαν στοιχειώσει. Το 'λάθος' στο διήγημα είναι θανατηφόρο. Το τινάζει στον αέρα".[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) MusicBrainz. MetaBrainz Foundation. musicbrainz.org/artist/1b15e398-b716-4023-961e-242d3146f9ac. Ανακτήθηκε στις 12  Ιουνίου 2021.
  2. (Αγγλικά) Carnegie Hall linked open data. Ιουνίου 2017. 1022744. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2022.
  3. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0114366. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0114366. Ανακτήθηκε στις 8  Φεβρουαρίου 2023.
  5. Απονεμήθηκαν τα Βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών για το 2013, in.gr, 20 Δεκ. 2013
  6. «Πέθανε ο Μάνος Ελευθερίου». Euronews. 22 Ιουλίου 2018. http://gr.euronews.com/2018/07/22/pethane-o-manos-eleftheriou. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2018. 
  7. Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη Αρχειοθετήθηκε 2018-07-29 στο Wayback Machine., Greek American News Agency, 02/02/08 (ανάκτηση 4/2/2008)

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

https://melodikos.gr/efyge-apo-ti-zoi-o-spoydaios-manos-eleytherioy/ Αρχειοθετήθηκε 2020-01-12 στο Wayback Machine.