Μεύσης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μάας)


Μεύσης
ΠηγέςΛε Σατλέ συρ Μεζ, Γαλλία
47°58′28″N 05°38′01″E / 47.97444°N 5.63361°E / 47.97444; 5.63361
ΕκβολέςΒόρεια Θάλασσα, Χάρινχφλιτ, Ολλανδία
51°42′52″N 4°24′21″E / 51.71444°N 4.40583°E / 51.71444; 4.40583
Χώρες ΛεκάνηςΓαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία
ΧώραΓαλλία, Βέλγιο και Ολλανδία
Μήκος950 χιλιόμετρα
Υψόμετρο Πηγών409 μέτρα
Μέση εκροή230 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο
Λεκάνη απορροής36.000 τετρ. χιλιόμετρα
ΠαραπόταμοιΡόερ, Sambre, Dieze, Ourthe, Niers, Lesse, Σεμουά, Chiers, Mouzon, Houille, Voer, Saônelle, Canal of Lanaye, Schwalm, Aroffe, Sormonne, Mehaigne, Bocq, Flambart, Γέκερ, Vair, Geul, Bar, Viroin, Molignée, Neerbeek, Groote Molenbeek, Canal de l'Ourthe, Hoyoux, Goutelle, Alyse, Andon, Samson, Berwinne, Wiseppe, Burnot, Creuë, Ennemane, Faux, Leffe, Forges, Gelbressée, Givonne, Hermeton, Houyoux, Julienne, Légia, Méholle, Saulx, Rupt, Récourt, Scance, Vence, Vrigne, Wame, Yoncq, Monsin Canal, Oude Maas, Dave, Awris, Féron, Oxhe, Solières, Tailfer, Villencourt, Engerbeek, Nierskanal, Siebersbeek, d:Q3547854, Lingsforterbeek, ruisseau de Bradon, Vaise, Oude Broekgraaf, Hemelbeek, Kogbeek, Kikbeek, Ziepbeek, Molenbeek, Langbroekbeek, Rachelsbeek, Velaine, Andenelle, Ville en Cour, Ruisseau de la Vecquée, Ruisseau de Hollogne, Ruisseau des Moulins, Ravin de Sorinne, Ruisseau d'Annevoie, Joncquière, Heer και Pré des Rois
Χάρτης
Ροή και λεκάνη απορροής του ποταμού Μεύση

Ο Μεύσης (ή Μόσας, λατινικά: Mosa, γαλλικά: Meuse, βαλλονικά Moûze και ολλανδικά: και γερμανικά: Maas) είναι ποταμός με συνολικό μήκος 925 χιλιομέτρων. Διαρρέει τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία.

Ροή του ποταμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μεύσης πηγάζει σε υψόμετρο 409 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στην περιοχή Λε Σατελέ-συρ-Μεζ (Le Châtelet-sur-Meuse) της ανατολικής Γαλλίας. Ρέει κατά μήκος της βορειοανατολικής Γαλλίας και, περνώντας από το Σεντάν (Sedan) (περιοχή Αρδεννών) εισέρχεται στο Βέλγιο. Κατά τη διέλευσή του από την πόλη Ναμύρ συνενώνεται με τον ποταμό Σαμπρ (Sambre). Η ροή του συνεχίζεται δια μέσου των Αρδεννών και φθάνοντας στη Λιέγη στρέφεται βόρεια. Μικρό του τμήμα αποτελεί το σύνορο μεταξύ Βελγίου - Ολλανδίας. Συνεχίζοντας την προς βορρά ροή του πλησιάζει τα γερμανικά σύνορα πριν χυθεί στη Βόρεια Θάλασσα.

Ο Μεύσης είναι πλωτός σε μεγάλο μήκος της, αποτελώντας σημαντικό τμήμα των ποτάμιων μεταφορών της Ολλανδίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1301 ο άνω Μεύσης αποτελούσε το φυσικό σύνορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με το Βασίλειο της Γαλλίας, επειδή ο Κόμης Ενρίκος Γ' του Μπαρ έπρεπε να λάβει το δυτικό μέρος του κρατιδίου του Μπαρ ως γαλλικό τιμάριο από τον βασιλιά Φίλιππο Δ΄. Τα σύνορα παρέμεναν σταθερά μέχρι την προσάρτηση των κρατιδίων των Τριών Επισκοπών της Μετς, του κρατιδίου της Τουλ και του κρατιδίου της Βερντούν από τον βασιλιά Ερρίκο Β΄ το 1552 και την κατάληψη έπειτα του Δουκάτου της Λωρραίνης από τις δυνάμεις του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΓ΄ το 1633. Το κάτω μέρος του ποταμού που ανήκε στο κρατίδιο των Βαλλόνων, ήταν η πρώτη περιοχή που εκβιομηχανοποιήθηκε στην ηπειρωτική Ευρώπη.[1] Ο Μεύσης και οι παραπόταμοι του ήταν το ορμητήριο της τελευταίας Γερμανικής αντεπίθεσης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο δυτικό μέτωπο, της Μάχης του Μπούλτζ τον χειμώνα του 1944/45.

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1965, ο Μεύσης πλημμύρισε στην Αλσατία, με τα νερά του να φτάνουν μέχρι τις εξώπορτες των σπιτιών που τον περιέβαλαν[2].

Ο ποταμός Μεύσης απεικονίζεται στο ντοκιμαντέρ "The river people" του σκηνοθέτη Χαβιέρ Ιστάσσε.[3]

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα «Μεύσης» (Meuse), προέρχεται από τη γαλλική ονομασία του ποταμού,η οποία με τη σειρά της εξελίχθηκε από τη λατινική ονομασία «Μόσα» (Mosa). Το ολλανδικό όνομα «Μάας» (Maas) προέρχεται από το Μεσαιό-Ολλανδικό «Μάσε» (Mase).

Ναυσιπλοΐα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άποψη του Μεύση στις γαλλικές Αρδένες

Ο Μεύσης είναι πλωτός κατά ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής του. Στην Ολλανδία και στο Βέλγιο, ο ποταμός αποτελεί σημαντικό κομμάτι της εγχώριας ναυσιπλοϊκής υποδομής,συνδέοντας τα λιμάνια των πόλεων Άμστερνταμ-Ρότερνταμ-Άντβερπ με τις βιομηχανικές περιοχές Χερτόγκενσμπος, Φένλο, Μάαστριχτ, Λιέγη και Ναμύρ. Ανάμεσα στις πόλεις Μάαστριχτ και Μάασμπραχτ, ένα κομμάτι του ποταμού που δεν είναι πλωτό παρακάμπτεται από το κανάλι Τζουλιάνα, μήκους 36 χιλιομέτρων.

Λεκάνη απορροής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2002,υπογράφηκε στη Γάνδη του Βελγίου μια διεθνής συμφωνία αναφορικά με τη διαχείρηση του ποταμού ανάμεσα στη Γαλλία, τη Γερμανία, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία και το Βέλγιο. Παρόντες στη συμφωνία ήταν και οι κυβερνήτες των κρατιδίων της Φλάνδρας, της Βαλλονίας και των Βρυξελλών, που υπάγονται στο Βέλγιο.

Το μεγαλύτερο μέρος της λεκάνης απορροής του ποταμού (περίπου 36.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) βρίσκεται στη Βαλλονία (12.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα), και ακολουθούν η Γαλλία (9.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα), η Ολλανδία (8.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα), η Γερμανία (2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα), η Φλάνδρα (2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) και το Λουξεμβούργο (μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα).

Μια διεθνής επιτροπή του Μεύση έχει την ευθύνη για την τήρηση της συμφωνίας.

Τα έξοδα της επιτροπής μοιράζονται ανάμεσα στα μέλη της συνθήκης, αναλογικά με την περιοχή της κάθε χώρας πάνω στη λεκάνη απορροής του ποταμού:Στην Ολλανδία και τη Βαλλονία από 30% αντίστοιχα, στη Γαλλία από 15%, στη Γερμανία από 14,5%, στη Φλάνδρα από 5%, στις Βρυξέλλες από 4,5%, στο Βέλγιο και στο Λουξεμβούργο από 0,5% αντίστοιχα.

Ο χάρτης της λεκάνης απορροής του ποταμού έχει ενσωματωθεί στο κείμενο της συμφωνίας.[4]

Στη λαϊκή κουλτούρα, στην ευρύτερη περιοχή του ποταμού,ξεκίνησε και αναπτύχθηκε η Μωσαϊκή Τέχνη, ιδιαίτερα στη Βαλλονία και στη Γαλλία.

Το πρώτο τοπίο που απεικονίστηκε στους πίνακες του Μεσαίωνα ήταν τοπίο του ποταμού Μεύση.

Παραπόταμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Wallonie : une région en Europe» (στα Γαλλικά). Ministère de la Région wallonne. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2007. 
  2. Ιστορικό Λεύκωμα 1965, σελ. 140, 142, Καθημερινή (1997)
  3. Presentation of The River People on Eurochannel
  4. Accord international sur la Meuse