Λουδοβίκος Μαρία Σινιστράρι
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Λουδοβίκος Μαρία Σινιστράρι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 26 Φεβρουαρίου 1622[1] Αμένο |
| Θάνατος | 1701[2][3][4] Ιερά όρη του Πεδεμοντίου και της Λομβαρδίας |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα των Φραγκισκανών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Παβίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας exorcist |
Ο Λουδοβίκος Μαρία Σινιστράρι (Ludovico Maria Sinistrari, 26 Φεβρουαρίου 1622 - 6 Μαρτίου 1701) ήταν Ιταλός ιερέας και συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Αμένο, ένα μικρό χωριό επάνω στην ανατολική όχθη της λίμνης Όρτα της Ιταλίας. Σε ηλικία μόλις δεκαπέντε ετών ενδύεται το ράσο των Ελασσόνων Αδελφών στην Παβία. Αυτοδίδακτος, κατόρθωσε να γίνει επιφανής ιεροκήρυκας και κατόπιν καθηγητής Θεολογίας, Γεωμετρίας, Αρχιτεκτονικής, Αστρολογίας και Μαθηματικών. Από το 1667 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο.
Εκ παραλλήλου, γίνεται μέλος της Ακαδημίας των Affidatti στην Παβία—μία από τις αρχαιότερες και λαμπρότερες Ακαδημίες της Ιταλίας. Διακρίνεται ως εμπειρογνώμων ενώπιον της Αγίας Έδρας αποκαλύπτοντας τον αιρετικό Girolamo Rivarola και συμβάλλοντας στην καταδίκη του επί της πυράς.
Το 1683, στην Ρώμη, ο Σινιστράρι επιδίδεται στην μελέτη του δικαίου και ονομάζεται βοηθός του προκαθημένου των Φραγκισκανών. Το 1686 ταξιδεύει στην Αβινιόν με σκοπό να καταπολεμήσει τους εκεί Γιανσενιστές, επιστρέφει δε στην Ρώμη δύο χρόνια αργότερα.
Το 1694 τον βρίσκει εκ νέου στο Αμένο, κατόπιν στην Παβία και στο Μιλάνο, θεολόγο δίπλα στον Καρδινάλιο Caccia. Εκεί συγγράφει το πιο σημαντικό του έργο που αφορά στην εγκληματολογία.
Είχε την ευκαιρία να εκφωνήσει εξορκισμούς και να παρέμβει στο Casale Monferrato σε μία δίκη εναντίον ενός δαίμονα, ο οποίος αντιστεκόταν σε κάθε είδους παρέμβαση. Από εκείνη την περίσταση, διετείνετο ότι είχε λάβει επιστολή από τον διάβολο, την οποίαν έφερε πάντοτε επάνω του!
Ο Λουδοβίκος Μαρία Σινιστράρι απεβίωσε στις 6 Μαρτίου 1701 (79 ετών)στην οικία του, στο Μιλάνο.
Έργα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σινιστράρι συνέγραψε πάνω από τριάντα έργα επί διαφόρων θεμάτων, εκ των οποίων σημαντικότερα είναι τα εξής (κατά χρονολογική σειρά):
- Convito dei fiumi (Ευωχία των Ποταμών, Μιλάνο, 1660)
- La Pirlonea ("φανταστική κωμωδία", 1666)
- Practica Criminalis Illustrata (Εικονογραφημένη Εγκληματολογική Πρακτική, Ρώμη, 1693 και Μιλάνο, 1703)
- Formularium Criminale (Εγκληματολογικό Συνταγολόγιο)
- De Delictis et Poenis (Περί αδικημάτων και ποινών, Βενετία, 1700), όπου συμπεριλαμβάνεται η περίφημη Tractatus de Sodomia (Πραγματεία περί Σοδομίας), καθώς και ένα μέρος του De Demonialitate (Περί Δαιμονοβασίας)
- De Demonialitate (Περί Δαιμονοβασίας), συνεγράφη το 1699, αλλά η πρώτη έκδοση έγινε το 1875.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp00121609. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL1010616A. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/256301.
- ↑ Trove. 1003806. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Sinistrari, De la Demonialite' et des animaux incubes et succubes, Bibliotheque Ombres, Toulouse 1998.
- Sinistrari, De Sodomia tractatus, in quo exponitur doctrina nova de sodomia online από την Bibliotheque Nationale de France.
|