Λιμός της Ρωσίας 1601–1603
Ο λιμός του 1601-03 που ξέσπασε στη Ρωσία ήταν ο πιο θανατηφόρος στην ιστορία της χώρας. Υπολογίζεται ότι δύο εκατομμύρια κάτοικοι έχασαν τη ζωή τους, ενώ η πολιτική αστάθεια και η Εποχή των Αναστατώσεων που ακολούθησε οδήγησε στην πτώση του Τσάρου Μπαρίς Γκοντουνόφ και την εισβολή της Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας στη Ρωσία. Σύγχρονοι γεωλόγοι συνδέουν τα αίτια του λιμού με την έκρηξη ηφαιστείου στο Περού[1].
Αίτια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ιστορικές πηγές κατέγραψαν εξαιρετικά δριμείς καιρικές συνθήκες στις αρχές του 1600 ανά τον κόσμο. Σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, Ασία και Αμερική έπεσε βαρύς χειμώνας. Στη Γερμανία και Γαλλία τα σπαρτά και τα σταφύλια δεν ωρίμασαν. Στην Κίνα οι ροδακινιές άργησαν να ανθίσουν, ενώ στην Ιαπωνία ο χειμώνας ήρθε πολύ νωρίς[2]. Οι δραματικές καιρικές συνθήκες οφείλονται σύμφωνα με σύγχρονες γεωλογικές μελέτες του 2008[3], στην έκρηξη του ηφαιστείου Χουαϊναπουτίνα στο Περού, το οποίο εκτόξευσε μεγάλες ποσότητες γήινης μάζας στην ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα να μειωθεί η ηλιακή ακτινοβολία στην επιφάνεια της γης.
Τα αποτελέσματα του λιμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο λιμό που διάρκεσε δυόμιση χρόνια, ένα τρίτο του Ρωσικού πληθυσμού πέθανε από την πείνα και τα επακόλουθά της. Στη Μόσχα ενταφιάστηκαν 127.000 νεκροί σε μαζικούς τάφους. Η κοινωνία αποσταθεροποιήθηκε, επιφέροντας πολιτικές αναταραχές και την πτώση του Τσάρου[2] και την εισβολή της Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας στη Ρωσία.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Perkins, S. (2009). «Disaster goes global: The eruption in 1600 of a seemingly quiet volcano in peru changed global climate and triggered famine as far away as Russia». Science News 174 (5): 16. doi:.
- ↑ 2,0 2,1 «1600 Eruption Caused Global Disruption». Geology Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ Verosub, K. L.; Lippman, J. (2008). «Global Impacts of the 1600 Eruption of Peru's Huaynaputina Volcano». Eos, Transactions American Geophysical Union 89 (15): 141. doi:.