Λιλή Κλωνάρη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λιλή Κλωνάρη
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1938
Θάνατος2010
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαλαθοσφαιρίστρια
αθλήτρια του στίβου

Η Αγγελική (Λιλή) Κλωνάρη (1938-2010) υπήρξε πρωταθλήτρια Ελλάδος στο στίβο κατά τη δεκαετία του '50, στους δρόμους ταχύτητας και εμποδίων, στα άλματα και στο πένταθλο, ως αθλήτρια του Πανιωνίου Γ.Σ. Κατέρριψε τα πανελλήνια ρεκόρ στα 200μ, 80μ εμπ. καθώς και σκυταλοδρομίας ως μέλος ομάδων. Ήταν μέλος της ομάδας του Πανιωνίου που κατέκτησε τα πρωταθλήματα Ελλάδος γυναικών 1953 ως 1957.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στίβος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λιλή Κλωνάρη πρωτοεμφανίστηκε στους στίβους το Μάιο του 1952 στους περιφερειακούς σχολικούς αγώνες, ως μαθήτρια του Γυμνασίου Θηλέων Καλλιθέας, στους οποίους ήρθε τρίτη στο άλμα εις ύψος με 1,25.[1] Στη συνέχεια εντάχθηκε στον Πανιώνιο, όπου το καλοκαίρι του 1952 εκτός από το ύψος δοκιμάστηκε σε διάφορα αγωνίσματα, όπως: άλμα εις μήκος (πέτυχε επίδοση 4,08μ), 60μ (8.9), 80 μ (12.0) και 80μ εμπ. (17.2).

Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου γυναικών 1953 αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδος με την ομάδα 4Χ100 του Πανιωνίου, με την οποία κατέρριψε δυο φορές το πανελλήνιο ρεκόρ με 53.1 και 53.6.[2] Στα 100 και στα 80 εμπ. βελτίωσε τις επιδόσεις της ενώ παράλληλα συνέχισε να αγωνίζεται στα άλματα εις μήκος (επίδοση 4,23 - 4,52 το 1956 - 4,69 το 1957) και ύψος (επίδοση 1,30). Οι καλές επιδόσεις σε διάφορα αγωνίσματα είχαν ως αποτέλεσμα να δοκιμάσει στο τρίαθλο (ύψος, σφαίρα, 60μ), με αποτέλεσμα τον Ιούνιο του 1953 να κατακτήσει το πανελλήνιο πρωτάθλημα τριάθλου κορασίδων με 1.211 β.[3] και το φθινόπωρο των νεανίδων με 1.110 β.[4]

Στη συνέχεια με παρότρυνση του προπονητή της Ηλία Μισαηλίδη, ειδικεύτηκε στα 80μ εμπ., στα οποία αναδείχθηκε πανελληνιονίκης το 1954, ενώ ως μέλος της ομάδας σκυταλοδρομίας 4Χ100 του Πανιωνίου κατέρριψε το πανελλήνιο ρεκόρ το ίδιο έτος.[5] Καλύτερες σεζόν της ήταν το 1956 και 1957, χρονιές που κέρδισε πανελλήνιες νίκες στα 100, 200, 80μ εμπ. και σκυταλοδρομίες με την ομάδα του Πανιωνίου, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα, βοηθώντας και σε άλλα αγωνίσματα.

Καλή επίδοση είχε και στα 800μ, με τα οποία σχολήθηκε το 1955 και πέτυχε 2.34.2,[6] που αποτελούσε ρεκόρ συλλόγου.[7] Το 1957 το βελτίωσε πετυχαίνοντας 2.32.0, που ήταν η καλύτερη επίδοση της σεζόν, κερδίζοντας τον πανελλήνιο τίτλο.

Το 1955 και 1956 πήρε μέρος με αξιώσεις στο πανελλήνιο πρωτάθλημα πεντάθλου. Το 1955 τερμάτισε 3η με 1.673 β. Το 1956 ήταν φαβορί και την α΄ ημέρα των αγώνων προηγείτο με 1.767 β. Αλλά την επόμενη αναγκάστηκε να εγκαταλείψει μετά το τέταρτο αγώνισμα λόγω τραυματισμού, τερματίζοντας στην 4η θέση με 2.092 β. Μετείχε στους Βαλκανικούς Αγώνες 1954 ως 1957.

Όπως πολλές αθλήτριες εκείνης της εποχής, ενώ είχε πολλές δυνατότητες στη συνέχεια σταμάτησε τον αγωνιστικό στίβο για βιοποριστικούς και οικογενειακούς λόγους. Μάλιστα, έγινε θέμα στον τύπο η έκκληση που απηύθυνε στον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή για μια θέση εργασίας, όταν την συνεχάρη σε αγώνες της Εργατικής Εστίας το 1957:

  • "Πέντε χρόνια είμαι η πιο τακτική ιέρεια των στίβων... τα θυσίασα όλα στο γυμναστήριο μαθαίνοντας να τρέχω ή να πηδώ εμπόδια. Ενίκησα την αντίδραση των γονέων μου, αγκάλιασα τίμια και αγνά τον αθλητισμό... Κύριε Πρόεδρε μια δουλειά να εργαστώ. Είναι ανάγκη.[8]

Είναι χαρακτηριστικό πως το 1957, τελευταία χρονιά που αγωνίστηκε, είχε την καλύτερη ελληνική επίδοση στα 80μ εμπ. (12.7) και στα 800μ (2.32.0), τη 2η στα 200μ (28.2), την 4η στα 100μ (13.4) και στο ύψος (1,30) και την 5η στο μήκος (4,69).[9] Συνολικά κετέκτησε 16 πανελλήνιους τίτλους.

Δημιούργησε οικογένεια με τον πρωταθλητή του στίβου Νίκο Γεωργόπουλο. Τη δεκαετία του '60 υπηρέτησε το στίβο ως κριτής και έφορος αγώνων.

Μπάσκετ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κλωνάρη ήταν βασικό μέλος της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του Πανιωνίου από το 1955 που ανασυστάθηκε ως το 1958.[10][11] Το Νοέμβριο του 1958 σε αγώνα πρωταθλήματος με τον Τρίτωνα εράπισε το διαιτητή Ψυνάκη, όταν αποβλήθηκε με 5ο φάουλ, με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί με αποκλεισμό δύο ετών[12] [13] και να σταματήσει το μπάσκετ, αν και ήταν ακόμα μόλις 20 ετών.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πανελλήνια ρεκόρ:
    • 200μ: 27.3 (ισοφάριση, 1956)
    • 80μ εμπ.: 12.2 (ισοφάριση, 1957)
    • 4Χ100 (ομάδα Πανιωνίου): 53.1 (1953), 53.6 (1953).
  • Πρωταθλήτρια Ελλάδος:
    • 100μ: 1956, 1957
    • 200μ: 1956, 1957
    • 800μ; 1957
    • 80μ εμπ.: 1954, 1956, 1957.
    • 4Χ50: 1954, 1955, 1957.
    • 4Χ100: 1953, 1954, 1955, 1956, 1957.
    • Τρίαθλο κορασίδων & νεανίδων: 1953

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Πέτρου Λινάρδου, "Η Σμύρνη του Πανιωνίου", 1998.
  2. Πέτρου Λινάρδου, "Ο Πανιώνιος στο δρόμο για τη Νέα Σμύρνη (1930-1940)", εφ. Πανιώνιος Κόσμος, φ. 21 (23/5/2009), σελ. 7.
  3. "Λιλή Κλωνάρη: Εμπόδια στη ζωή και στο στίβο", Αθλητική Ηχώ, 23/5/1957.[νεκρός σύνδεσμος]
  4. "Απεβίωσε η Αγγελική Κλωνάρη".
  5. "Έφυγε από τη ζωή η Αγγελική Κλωνάρη", εφ. Το Βήμα, 24/9/2010.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αθλητική Ηχώ, 26/5/1952.[νεκρός σύνδεσμος]
  2. Αθλητική Ηχώ, 1/6/1953.[νεκρός σύνδεσμος]
  3. Αθλητική Ηχώ, 14/6/1953.[νεκρός σύνδεσμος]
  4. Αθλητική Ηχώ, 16/11/1953.[νεκρός σύνδεσμος]
  5. Το Μάιο του 1956, σε ημερίδα στίβου που μετείχε ο Πανιώνιος στο Αίγιο, η Κλωνάρη μετείχε στην ανδρική ομάδα 4Χ100μ του συλλόγου μαζί με τους Δεπάστα, Κηπουρό, Καλαϊτζή, λόγω έλειψης τέταρτου άνδρα αθλητή. Η ομάδα νίκησε, γεγονός που σχολιάστηκε από τον τύπο, αφού μια γυναίκα σπρίντερ επικράτησε σε ανδρικό αγωνίσμα, "Αθλητική Ηχώ", 16/5/1956.[νεκρός σύνδεσμος]
  6. Αθλητική Ηχώ, 17/10/1955.[νεκρός σύνδεσμος]
  7. Αθλητική Ηχώ, 6/3/1956.[νεκρός σύνδεσμος]
  8. Αθλητική Ηχώ, 23/5/1957.[νεκρός σύνδεσμος]
  9. Αθλητική Ηχώ, 11/1/1958.[νεκρός σύνδεσμος]
  10. "Η γυναικεία ομάς του Πανιωνίου εκέρδισε την αντίστοιχον του Άργους με 41-33", "Αθλητική Ηχώ", 27/12/1955.[νεκρός σύνδεσμος]
  11. "Η γυναικεία ομάς του Ολυμπιακού επεβλήθη του Πανιωνίου με 61-51", "Αθλητική Ηχώ", 26/11/1956.[νεκρός σύνδεσμος]
  12. Αθλητική Ηχώ, 10/11/1958.[νεκρός σύνδεσμος]
  13. Αθλητική Ηχώ, 26/11/1958.[νεκρός σύνδεσμος]