Λιβάδι Θεσσαλονίκης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 40°31′22.8″N 23°13′15.6″E / 40.523000°N 23.221000°E
| Λιβάδι | |
|---|---|
.jpg) | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρική Μακεδονία |
| Περιφερειακή Ενότητα | Θεσσαλονίκης |
| Δήμος | Θέρμης |
| Δημοτική Ενότητα | Βασιλικών |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Θεσσαλονίκης |
| Υψόμετρο | 850 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 570 06 |
| Τηλ. κωδικός | 2396 |
Το Λιβάδι (ή Λειβάδι) είναι χωριό στον Δήμο Θέρμης του Νομού Θεσσαλονίκης σε υψόμετρο 850 μέτρα. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 30 χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη στα όρια με το Νομό Χαλκιδικής. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 263 κατοίκους. Ιδρύθηκε στα τέλη του 15ου αιώνα και ήταν ένα από τα χωριά που ανήκαν στο βακούφι του Ισχάκ Πασά (Ishak Pasa), ο οποίος το 1484 έκτισε στη Θεσσαλονίκη το Αλατζά Ιμαρέτ (πολύχρωμο πτωχοκομείο) και άλλα θρησκευτικά και φιλανθρωπικά ιδρύματα. Για τη συντήρηση των ιδρυμάτων αυτών το 1487 «αφιέρωσε» (διάφορα άλλα χωριά, κτήματα) και τις γεωργικές περιοχές Βάβδου και Λιβαδίου (που τότε πιθανόν ανήκαν στην Κοινότητα της Γαλάτιστας). Οι γεωργικές αυτές περιοχές ξανάγιναν αργότερα χωριά. Το Λιβάδι συμμετείχε στην επανάσταση του 1821 προσφέροντας στον αγώνα σημαντικούς αγωνιστές, όπως ο Θεοδόσιος Στέριου, ο οπλαρχηγός Αγγελής Στεργίου (Μουστάκας), ο Δημήτριος Στάμου, ο Νικόλαος Σπύρου και πολλοί άλλοι.[1]
Το Λιβάδι, σύμφωνα με διάφορες πηγές πληροφοριών, το 1913 είχε 1800 κατοίκους, το 1920 είχε 1252, το 1928 είχε 1251, το 1940 είχε 904, το 1951 είχε 682, το 1961 είχε 460, ενώ το 1981 είχε μόνο 286 κατοίκους. Το Λιβάδι πέρασε πολλές διακυμάνσεις ως προς τον πληθυσμό του. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κυρίως μετά τον εμφύλιο (1950), άρχισε ομαδική μετανάστευση των κατοίκων του προς την Θεσσαλονίκη. Από την δεκαετία του '70 όμως άρχισε να εκδηλώνεται το ενδιαφέρον των Λιβαδιωτών της Θεσσαλονίκης για το χωριό και αυτό φαίνεται από τις επιδιορθώσεις που κάνανε στα παλιά τους τα σπίτια.
Στο Λιβάδι υπάρχουν αρκετά δείγματα μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής[2]. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η κεντρική πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια και την χαρακτηριστική πέτρινη κατοικία του 1888, καθώς και ο ιερός ναός του Αγίου Αθανασίου (1818).[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Νίκος Εμμ. Παπαοικονόμου, «Προσωπογραφία Αγωνιστών του 1821 από τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη», έκδοση Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2016, σ. 388-402
- ↑ «Λιβάδι». Δήμος Θέρμης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2023.
- ↑ thatha (3 Μαΐου 2018). «200 χρόνια από την ακοινοδόμηση του ναού του Αγ. Αθανασίου γιορτάζει το Λιβάδι -». Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2023.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||||||||||||