Λαδίσλαος Α΄ της Νεαπόλεως
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Λαδίσλαος Α΄ της Νεαπόλεως | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 15 Φεβρουαρίου 1377[1] ή 1376[2] Νάπολη |
| Θάνατος | 6 Αυγούστου 1414 ή 1414[2] Νάπολη |
| Τόπος ταφής | Νάπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Νεαπόλεως |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[3] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαρία του Λουζινιάν, βασίλισσα της Νάπολης (από 1402)[4] Μαρία του Ανγκιάν (κόρη του Ιωάννη) (από 1406)[4] Κωνσταντία Κιαραμόντε (από 1392)[4] |
| Τέκνα | Reynold of Durazzo |
| Γονείς | Κάρολος Γ΄ της Νεαπόλεως και Μαργαρίτα του Δυρραχίου |
| Αδέλφια | Ιωάννα Β΄ της Νεαπόλεως |
| Οικογένεια | Οίκος των Καπετιδών-Ανζού |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλιάς της Νεαπόλεως Πρίγκιπας της Αχαΐας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λαδίσλαος της Νεαπόλεως ο μεγαλόψυχος (Ladislao I di Napoli, Νάπολη, 11 Ιουλίου 1377 - Νάπολη, 6 Αυγούστου 1414) από τον Οίκο των Καπετιδών-Ανζού ήταν βασιλιάς της Νεαπόλεως (1386 - 1414), Πρίγκιπας της Αχαΐας (1386 - 1396) και Πρίγκιπας του Τάραντα (1406 - 1414).
Ήταν γιος του Κάρολου Γ΄ της Νεαπόλεως και της εξαδέλφης του Μαργαρίτας των Καπετιδών-Ανζού, κόρης του Καρόλου δούκα του Δυρραχίου. Όταν έγινε δέκα ετών δολοφονήθηκε ο πατέρας του και η μητέρα του κατέφυγε στη Γκαέτα της Νάπολης, έτσι μεγάλωσε μέσα σε ένα περιβάλλον με συνεχείς διαμάχες και πολέμους. Το 1386, με το τέλος του πατέρα του, αυτόματα έγινε και πρίγκιπας της Αχαΐας, όπου διοίκησε μέσω βαΐλων. Το 1392 αντιμετώπισε με επιτυχία τον Λουδοβίκο Β΄ των Βαλουά-Ανζού, που διεκδικούσε τον θρόνο της Νεαπόλεως και τον ανάγκασε να γυρίσει στη Γαλλία το 1399. Το 1396 πώλησε το Πριγκιπάτο της Αχαΐας στον αρχηγό της Ναβαρρικής Εταιρείας Πέτρο Μπόρντο του Σαν Σουπεράνο για 3.000 δουκάτα.
Τέσσερα μέλη του Οίκου του ήταν βασιλείς της Ουγγαρίας-Κροατίας: ο πατέρας του και τώρα η 3η εξαδέλφη τού Λαδισλάου, η Μαρία των Καπετιδών-Ανζού με τον σύζυγό της Σιγισμούνδο της Γερμανίας. Το 1402 ορισμένοι Ούγγροι ευγενείς, αφού επαναστάτησαν κατά του Σιγισμούνδου, τον συνέλαβαν, τον φυλάκισαν και μετά πρόσφεραν το Ουγγρικό στέμμα στον Λαδίσλαο, που το αποδέχτηκε. Στέφθηκε βασιλιάς της Ουγγαρίας στις 5 Αυγούστου 1403 στη Ζάρα, αλλά δεν έμεινε εκεί, επιστρέφοντας στην Νάπολη. Το 1409 πώλησε τα δικαιώματα της οικογενείας του στο Δυρράχιο και τη Δαλματία στη Βενετική Δημοκρατία για 100.000 δουκάτα. Επιτέθηκε και κατέλαβε την Ρώμη με 12.000 άνδρες στρατό. Έπειτα επιτέθηκε στην Φλωρεντία χωρίς επιτυχία.
Το 1414 απεβίωσε στη Νάπολη σε ηλικία 37 ετών και τον διαδέχθηκε η πρεσβύτερη αδελφή του Ιωάννα Β΄.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα την Κωνσταντία Κιαραμόντε, κόρη του Μανφρέντι Κιαραμόντε κόμη της Μόντικα & της Μάλτας. Ο γάμος ακυρώθηκε το 1392.
Το 1403 ο Λαδίσλαος έκανε δεύτερο γάμο με τη Μαρία των Πουατιέ, κόρη του Ιακώβου Α΄ της Κύπρου, η οποία απεβίωσε το 1404.
Ο Λαδίσλαος το 1406 έκανε τρίτο γάμο με τη Μαρία του Ανγκιάν, κόρη του Ιωάννη κόμη του Λέτσε (γιου της Ισαβέλλας ντε Μπριεν κόμισσας του Λέτσε & Κονβερσάνο, τιτουλάριας δούκισσας των Αθηνών και τιτουλάριας βασίλισσας της Ιερουσαλήμ). Η Μαρία, ως διάδοχος του αδελφού της Πέτρου, ήταν κόμισσα του Λέτσε.
Δεν απέκτησε απογόνους από τους γάμους του. Από μία μη νόμιμη σχέση είχε ένα φυσικό τέκνο:
- (νόθος) Ρεϋνάλδος του Δυρραχίου, τιτουλάριος πρίγκιπας της Κάπουα. Είχε τέκνα:
- Φραγκίσκος, Αικατερίνη, Καμίλλα, Ιππολύτη.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πρόγονοι του Λαδίσλαου Α΄ της Νάπολης | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. ladislao-d-angio-durazzo-re-di-sicilia. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 www
.biografiasyvidas .com /biografia /l /ladislao _el _magnanimo .htm. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 p11454.htm#i114535. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kiesewetter, LADISLAO d'Angiò Durazzo, re di Sicilia, Enciclopedico degli Italiani Enciclopedia Italiana, ανακτήθηκε 25 Μαρτίου 2013
- Dümmerth Dezső, Az Anjou-ház nyomában Panoráma, Budapest, 1982
- Madas, E., Horváth, Z. (2008). Középkori predikációk és felképek Szent László királyról. San Ladislao d'Ungheria nella predicazione e nei dipinti murali. Romanika. Budapest. Pages 432-440.
- "Da Papa Bonifacio IX a Papa Martino V", Cronologia d'Italia Αρχειοθετήθηκε 2009-01-25 στο Wayback Machine.
|