Λίπος (βιολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Σωματικό λίπος (αγγλ. body fat) ονομάζεται το σύνολο των λιπιδίων στους ιστούς του ανθρώπινου σώματος. Δημιουργείται μετά από ένα σύνολο διαδικασιών στον ανθρώπινο οργανισμό, οι οποίες μετασχηματίζουν, αποθηκεύουν ή αποβάλλουν τα συστατικά που λαμβάνονται από τις τροφές. Κλειδί για την αποθήκευση σωματικού λίπους είναι η ορμόνη ινσουλίνη.[1] Το σωματικό λίπος είναι απαραίτητο για την προστασία των οργάνων του ανθρώπινου σώματος και την αποθήκευση των λιποδιαλυτών βιταμινών. Το ποσοστό σωματικού λίπους καταγράφεται με λιπομέτρηση.[2]

Συσσώρευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίδραση της ινσουλίνης κατά τη γλυκόλυση.
Απορρόφηση και αποθήκευση του λίπους, όταν λόγω της γλυκόζης εκκρίνεται ινσουλίνη.

Ο ρόλος της ινσουλίνης στη συσσώρευση σωματικού λίπους έχει μελετηθεί ιδιαίτερα σε σχέση με την παχυσαρκία και το διαβήτη τύπου 2, όπου πρωτοπαρατηρήθηκε η ορμόνη. Όταν εκκρίνεται, η ινσουλίνη επιδρά στο μεταβολισμό των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών που λαμβάνονται από την τροφή, ώστε

  • να εισάγεται ενέργεια στα κύτταρα (γλυκογόνο στους μύες, λιπαρά στο λιπώδη ιστό)[3]
  • να προτιμάται η γλυκόζη ως πηγή ενέργειας (μπλοκάρει το μεταβολισμό του σωματικού λίπους)[3]

Η έκκριση ινσουλίνης πυροδοτείται ανάλογα με τα επίπεδα σακχάρων στο αίμα και προκαλεί αύξηση της αποθήκευσης λίπους[1][4]:

  • Κατά το μεταβολισμό της γλυκόζης βοηθά στο σχηματισμό λιπαρών (τριγλυκεριδίων) και εν συνεχεία επιδρά ώστε να εισάγονται στα λιποκύτταρα.[3] Τα λιποκύτταρα αναγνωρίζονται πλέον ως ενδοκρινικό όργανο και θεωρείται πως συμβάλλουν στην έκκριση της ινσουλίνης ανάλογα με το λιπώδη ιστό.[4][5][6]
  • Κατά το μεταβολισμό των λιπαρών η ινσουλίνη ενεργοποιεί και ρυθμίζει τη λιποπρωτεϊνική λιπάση (ένα ένζυμο που προάγει την εναπόθεση λίπους).[7][8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Alison B. Evert και Amy Hess-Fischl, Pediatric diabetes (American Dietetic Association, 2006), σελ. 64.
  2. Πρέπει να κάνω λιπομέτρηση;, Vita Μάιος (2003).
  3. 3,0 3,1 3,2 Leonard V. Crowley, An introduction to human disease (Jones & Bartlett Learning, 2007), σελ. 609.
  4. 4,0 4,1 Barbara C. Hansen και George A. Bray, The metabolic syndrome (Springer, 2008), σελ. 288.
  5. Daniel Porte, Robert S. Sherwin και Alain Baron, Ellenberg and Rifkin's diabetes mellitus (McGraw-Hill Professional, 2003), σελ. 156.
  6. Deciphering the relationship between obesity and insulin resistance – (Monash University).
  7. C. N. Sadur και R. H. Eckel, Insulin stimulation of adipose tissue lipoprotein lipase. Use of the euglycemic clamp technique., The Journal of Clinical Investigation 69:(5).
  8. J. Espinal, Understanding Insulin Action (Springer, 1989).