Κώδικας Ντα Βίντσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά το μυθιστόρημα. Για την κινηματογραφική ταινία του 2006, δείτε: Κώδικας Da Vinci.
Κώδικας Ντα Βίντσι
ΣυγγραφέαςΝταν Μπράουν
ΤίτλοςThe Da Vinci Code
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσηςΑπριλίου 2003
Μορφήμυθιστόρημα
ΣειράΡόμπερτ Λάνγκντον
ΧαρακτήρεςΡόμπερτ Λάνγκντον και Σόφι Νοβού
ΤόποςΠαρίσι
LC ClassOL15290484W[1]
Πρώτη έκδοσηDoubleday
Transworld Publishers
Bantam Books
Qanun
ΠροηγούμενοΆγγελοι και δαίμονες και Deception Point
ΕπόμενοΤο χαμένο σύμβολο
Αριθμός Σελίδων519
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κώδικας Ντα Βίντσι - (αγγλικά: "The Da Vinci Code"‎‎) είναι μυθιστόρημα μυστηρίου και συνωμοσιών του Αμερικανού συγγραφέα Νταν Μπράουν. Το βιβλίο πρωτοεκδόθηκε το 2003 και σύντομα έγινε best seller παγκοσμίως πουλώντας ογδόντα (80) εκατομύρια αντίτυπα.[2] Μεταφράστηκε σε 44 γλώσσες.
Ο Μπράουν βραβεύτηκε για το συγκεκριμένο μυθιστόρημα με το βραβείο "Book of the Year - Adult Fiction" της "American Booksellers Association" το 2004 και με το βραβείο "British Book of the Year Award" το 2005.
Το μυθιστόρημα διασκευάστηκε και για τον κινηματογράφο το 2006, από τον Αμερικανό σκηνοθέτη Ρον Χάουαρντ και γνώρισε και αυτό μεγάλη επιτυχία.[3] Την ίδια χρονιά, το 2006 διασκευάστηκε και για βιντεοπαιχνίδι και κυκλοφόρησε από την 2Κ Games. (en:The Da Vinci Code (video game))

Στην Ελλάδα το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2004 από τον εκδοτικό οίκο «Α. Α. Λιβάνης», σε μετάφραση Χρήστου Καψάλη (ISBN 960-14-0902-5),[4] ενώ από το 2014 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ψυχογιός», -σε έντυπη και ψηφιακή μορφή- σε μετάφραση του Γιώργου Μπαρουξή. (ISBN 978-618-01-0437-0).[5]

Ο μελετητής των συμβόλων και καθηγητής στο Χάρβαρντ Ρόμπερτ Λάγκτον ( Robert Langdon) και η αποκρυπτογράφος Σόφι Νεβέ (Sophie Neveu) - εγγονή του δολοφονημένου εφόρου -καλούνται να βοηθήσουν την αστυνομία, στην διαλεύκανση του φόνου του εφόρου του Μουσείου του Λούβρου στο Παρίσι. Κατά τη διάρκεια της έρευνας έρχονται αντιμέτωποι με την θρησκευτική και παραθρησκευτική ιστορία του Μεσαίωνα, που φαίνεται ότι δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Η συγγραφέας και μεταφράστρια Αργυρώ Μάντογλου, επισημαίνει για το βιβλίο: «...Ανάμεσα στις συνωμοσίες των μυστικών αδελφοτήτων, στους σατανικούς εχθρούς και αντιπάλους, στους ιππότες και ιερείς και το ανελέητο κυνηγητό αποκαλύπτεται πως ο Ιησούς παντρεύτηκε τη Μαρία Μαγδαληνή, «τη βασίλισσα που εξοβελίστηκε από τις σελίδες της ιστορίας» και οι απόγονοί τους κατέφυγαν στη Γαλλία, ενώ το Αγιο Δισκοπότηρο δεν ήταν ένα κύπελλο αλλά το ιερό θηλυκό, «η εξορισμένη Μαρία».

Οι υπαινιγμοί για σκανδαλώδεις ραδιουργίες, ο έντονος ρυθμός και η ταχύτητα της δράσης, τα ημιτελή κεφάλαια, το συνεχώς διακοπτόμενο νήμα της αφήγησης υποβάλλουν στον αναγνώστη μιαν εξάρτηση, την οποία ενισχύουν οι συνεχείς μετατοπίσεις, οι δήθεν αποκαλύψεις, οι ιστορικές παραχαράξεις, οι παραποιήσεις, οι σπαζοκεφαλιές, το αβασάνιστο κολάζ πληροφοριών, οι αβαθείς χαρακτήρες, οι σκανδαλώδεις ισχυρισμοί για τη ζωή του Ιησού αλλά και άλλων ιστορικών προσώπων, όλα αυτά κατέστησαν τον «Κώδικα...» το πλέον ευπώλητο μυθιστόρημα της εποχής μας, με κίνδυνο να γίνει πιο δημοφιλές από τον ίδιο το ζωγράφο....»[6]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο έφορος του μουσείου του Λούβρου, βρίσκεται ένα βράδυ δολοφονημένος, ενώ στο σώμα του έχει γράψει με το αίμα του ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα, λίγο πριν πεθάνει.
Η αστυνομία του Παρισιού, με τη βοήθεια της αποκρυπτογράφου της Σόφι Νεβώ, προσπαθεί να διαλευκάνει το έγκλημα όταν μαθαίνει ότι βρίσκεται στο Παρίσι για επαγγελματικούς λόγους, ο καθηγητής συμβολολογίας του Χάρβαρντ, Ρόμπερτ Λάνγκτον, και του οποίου τη βοήθεια στην αποκρυπτογράφηση του συμβόλου, ζητάνε. Η Νεβώ αποκαλύπτει εμπιστευτικά στον Λάγκτον, ότι η αστυνομία εξαιτίας μιας σημείωσης που βρέθηκε δίπλα στο πτώμα του παππού της, που έλεγε «ΒΡΕΣ ΤΟΝ ΡΟΜΠΕΡΤ ΛΑΓΚΝΤΟΝ», πιστεύει ότι εκείνος είναι ο δολοφόνος. Ο Λάγκτον ξεφεύγει από την αστυνομία ενώ προσπαθεί να βρει τη λύση στο αίνιγμα της δολοφονίας του εφόρου για να απαλλάξει τον εαυτό του από την άδικη κατηγορία. Με τη βοήθεια των πληροφοριών κα των αναμνήσεων της Νεβώ, καταλαβαίνει ότι ο έφορος είναι μέλος μιας συνωμοτικής ομάδας, του «Κοινού της Σιών», (en:Priory of Sion) τα έγγραφα της οποίας με κίνδυνο της ζωής του ο έφορος κατάφερε να διαφυλάξει. Μέσα από τη λύση και άλλων γρίφων που συνεχώς εμφανίζονται μπροστά τους και απαιτούν τη λύση τους, προκειμένου να διαλευκανθεί το μυστήριο, οι δυο επιστήμονες καταφέρνουν τελικά να ανακαλύψουν τον δολοφόνο του έφορου αλλά και το λόγο της δολοφονίας του.

Πίνακας του Τιντορέττο που απεικονίζει την Μαρία τη Μαγδαληνή, η υποτιθέμενη ερωτική σχέση της με τον Ιησού Χριστό είναι ένα από τα βασικά θέματα του βιβλίου

Αντιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χριστιανικές εκκλησίες ήταν από τις πρώτες που αντέδρασαν στον μύθο του βιβλίου: ότι η Μαρία Μαγδαληνή ήταν σύζυγος του Ιησού Χριστού και μάλιστα περίμενε και το παιδί του. Οι αντιδράσεις μεγάλωσαν με την κυκλοφορία του φιλμ (αφού η ταινία μπορούσε να φτάσει σε πολύ μεγαλύτερο κοινό από ότι το βιβλίο). Το 2006 ο Αρχιεπίσκοπος Angelo Amato, του ανάλογου τμήματος του Βατικανού κάλεσε τους πιστούς να μποϋκοτάρουν την ταινία.[7] Το ίδιο έκανε και η συνέλευση των Καθολικών επισκόπων των Η.Π.Α, όπως επίσης και η Ελλαδική εκκλησία.[8]

Κατηγορίες για λογοκλοπή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα θέμα που προέκυψε - μετά την τεράστια επιτυχία του βιβλίου - ήταν η κατηγορία για λογοκλοπή. Ο συγγραφέας Lewis Perdue μήνυσε τον Μπράουν για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας αφού υποστήριξε ότι είχε γράψει το βιβλίο του με βάση δυο δικά του έργα το "The Da Vinci Legacy" του 1983 και το "Daughter of God" του 2000. Ωστόσο το δικαστήριο (πρωτόβαθμα) δεν δικαίωσε τον Perdue.[9]
Το 2006 σειρά είχε ο εκδοτικός οίκος του Μπράουν, "Random House", ο οποίος μηνύθηκε για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας από τους συγγραφείς Michael Baigent και Richard Leigh. Οι δύο συγγραφείς υποστήριξαν ότι ο Μπράουν χρησιμοποίησε αυτούσια αποσπάσματα από το βιβλίο τους "Holy Blood, Holy Grail". Και αυτή τη φορά, το δικαστήριο (σε πρώτο και δεύτερο βαθμό) δικαίωσε τον Μπράουν.[10]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. archive.org/details/davincicodespeci00danb. Ανακτήθηκε στις 7  Φεβρουαρίου 2019.
  2. http://www.mercurynews.com/2009/06/05/new-novel-from-dan-brown-due-this-fall/
  3. http://www.sonypictures.com/movies/thedavincicode/
  4. Ο εκδοτικός οίκος «Α. Α. Λιβάνης/ Νέα Σύνορα», είχε κυκλοφορήσει το 2005 την ειδική εικονογραφημένη έκδοση του βιβλίου με 160 εικόνες όλων των μνημείων, των τοποθεσιών και των συμβόλων που χρησιμοποιούνται στο βιβλίο : ISBN 960-14-1044-9
  5. http://www.biblionet.gr/book/84423/Brown,_Dan/%CE%9A%CF%8E%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%82_Da_Vinci
  6. http://www.protoporia.gr/kodikas-da-vinci-p-217571.html
  7. http://www.nytimes.com/2006/04/28/world/europe/offensive-against-da-vinci.html
  8. http://www.apologitis.com/gr/ancient/da_vintsi.htm
  9. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/4126710.stm
  10. https://www.today.com/popculture/judge-rejects-claims-da-vinci-suit-wbna12202180

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]