Κότυς Δ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κότυς Δ΄
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΟδρύσαι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
μονάρχης
Οικογένεια
ΤέκναΒιθύας
ΓονείςΣεύθης Ε΄
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλιάς των Οδρυσών
δεδομένα

Ο Κότυς Δ΄ ήταν βασιλιάς των Οδρυσών στη Θράκη από πριν από το 171 έως και μετά το 166 π.Χ. Ήταν γιος του Σεύθη Ε΄ και διαδέχθηκε είτε τον πατέρα του, είτε έναν άλλο βασιλιά, τον Aμάδοκο Γ΄, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε από τους Μακεδόνες το 184 π.Χ. [1] Ενώ η επιβίωση ενός ειδικά Οδρυσιακού κράτους μετά τα μέσα του 3ου αι. έχει αμφισβητηθεί, [2] ο Κότυς Δ΄ περιγράφεται ως Oδρύσιος από τον Πολύβιο και τον Λίβιο, [3] αν και ο όρος μπορεί να χρησιμοποιήθηκε με κάτι λιγότερο από μία συγκεκριμένη έννοια.

Κατά τη διάρκεια του Γ΄ Μακεδονικού Πολέμου (171-168 π.Χ.), ο Κότυς Δ΄ ήταν αρχικά σύμμαχος του Μακεδόνα βασιλιά Περσέα, στέλνοντας μία δύναμη χιλίων ιππέων και χιλίων πεζών στον σύμμαχό του, [4] που συνέβαλε στην αρχική νίκη των Μακεδόνων εναντίον των Ρωμαίοων στο Καλλίνικο το 171 π.Χ. Ωστόσο, μετά από μία επίθεση στο βασίλειο τού Κότυος Δ΄ από έναν άλλο Θράκα ηγεμόνα, τον Aυτλήσβι (των Καινίων; [5] ), και τον διοικητή των Ατταλιδών Κόρραγο, οι σύμμαχοι της Ρώμης, ο Κότυς Δ΄ και η δύναμή του επετράπη να επιστρέψουν για να υπερασπιστούν τις πατρίδες τους από τον Περσέα, που τους έδωσε τη μισή αμοιβή που είχε υποσχεθεί. [6] Παρόλα αυτά, ο Κότυς Δ΄ μπόρεσε να βοηθήσει ξανά τον Περσέα στη μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ., αν και οι σύμμαχοι ηττήθηκαν από τους Ρωμαίους και ο Κότυς Δ΄ και οι δυνάμεις του ακολούθησαν τον Περσέα στη φυγή του από το πεδίο της μάχης. [7] Όταν ο Περσέας επιβιβάστηκε για τη Σαμοθράκη, οι Θράκες, πιθανώς και εκείνοι τού Κότυος Δ΄, αρνήθηκαν να ακολουθήσουν και επέστρεψαν στα σπίτια τους. [8] Αργότερα ο Περσέας σχεδίαζε να φύγει από τη Σαμοθράκη στον Κότυ Δ΄, αλλά έπρεπε να παραδοθεί στους Ρωμαίους. [9] Ο γιος του Κότυ Δ΄ Βϊθυς (το ίδιο όνομα γράφεται συνήθως Bείθυς στις θρακικές επιγραφές) είχε αφεθεί όμηρος στην Αυλή του Περσέα και κατέληξε μεταξύ των Μακεδόνων βασιλικών αιχμαλώτων των Ρωμαίων στο Καρσέολι. Ο Κότυς Δ΄ έστειλε απεσταλμένους στη ρωμαϊκή Σύγκλητο για να λυτρώσει τον γιο του, ισχυριζόμενος ότι είχε αναγκαστεί να υποστηρίξει τον Περσέα. Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος συγχώρησε τις πράξεις του και απελευθέρωσε τον γιο του χωρίς να πάρει τα λύτρα. [10] Ο ευγνώμων Κότυς Δ΄ έγινε πλέον σύμμαχος των Ρωμαίων. [11] Η επιεική μεταχείριση του Κότυ Δ΄ από τη ρωμαϊκή κυβέρνηση το 167 π.Χ. αποδίδεται στην επιθυμία της να εξασφαλίσει έναν χρήσιμο σύμμαχο στην περιοχή, δεδομένης τόσο της προηγούμενης εμπειρίας, όσο και των πιθανών σημερινών απειλών. [12] Διάταγμα από τα Άβδηρα (συνήθως χρονολογείται στο π. το 166 π.Χ.) δείχνει τον Κότυ Δ΄, προφανώς ενισχυμένο από αυτή τη νέα συμμαχία με τη Ρώμη, να επεκτείνει την επικράτειά του και να καταπατεί τα Άβδηρα. [13] Αυτή γενικά θεωρείται ότι είναι η τελευταία αναφορά του Κότυ Δ΄ στις πηγές, αλλά έχουν δημιουργηθεί αμφιβολίες σχετικά με την ημερομηνία του διατάγματος των Αβδήρων και κατά πόσον κάποιος άλλος εκτός από τον Σαπαίο Κότυ Δ΄ θα μπορούσε να είχε καταπατήσει τα Άβδηρα. [14] Δεν είναι γνωστό, πότε έπαψε να βασιλεύει ο Κότυς Δ΄ ή ποιος τον διαδέχτηκε: ο γιος του Βίθυς δεν μαρτυρείται με ασφάλεια ως ηγεμόνας, εκτός αν αναφέρεται ίσως στην ορθογραφία «Βύζης» του π. 146 π.Χ. κάποιος Τήρης Ε΄ μαρτυρείται ότι βασίλευε το 148 π.Χ., αλλά μπορεί να ανήκε σε διαφορετικό κλάδο της δυναστείας ή σε διαφορετικό θρακικό βασίλειο. [15] Το όνομα «Κότυς» εμφανίζεται μεταγενέστερα τόσο στους λεγόμενους Οδρυσο-Ασταίους, όσο και στους Σαπαίους βασιλείς της Θράκης, κάτι που μπορεί να υποδηλώνει καταγωγή από τον Κότυς Δ΄ (ιδιαίτερα για τους πρώτους), αλλά δεν υπάρχει απόλυτη απόδειξη για μία τέτοια σχέση. [16]

Ο Πολύβιος και ο Διόδωρος επαινούν τον Κότυ Δ΄, περιγράφοντάς τον ως άνθρωπο με εντυπωσιακή εμφάνιση και πολεμικές ιδιότητες, άξιο φιλίας, νηφάλιο και ευγενικό, σε αντίθεση με άλλους Θράκες. [17]

Σύμφωνα με μία δημιουργική και εκλεκτική ανασυγκρότηση της γενεαλογίας των Θρακών ηγεμόνων, που έχει κερδίσει άκριτη αποδοχή σε πολλά προσωπικά γενεαλογικά προγράμματα «καταβολών από την Αρχαιότητα», ο Κότυς Δ΄ νυμφεύτηκε τη Σεμέστρα και απέκτησε έναν γιο, τον Δυήγιλο, ο οποίος νυμφεύτηκε την Aπάμα, κόρη του Προυσία Β΄της Βιθυνίας και της συζύγου του Απάμας Γ΄. Ο γιος τους ο Σώθιμος παντρεύτηκε την Αθηναΐδα, κόρη τού Άτταλου Γ΄ της Περγάμου και της συζύγου της Βερενίκης, και γιος τους ήταν ο Κότυς Α΄ των Σαπαίων . [18] Από αυτούς, ο Διήγιλος (π. 145 π.Χ.) μαρτυρείται ως βασιλιάς των Καινών, ενώ ο Σόθιμος (περίπου 88 π.Χ.) συνήθως προσδιορίζεται ως βασιλιάς των Μαιδών. [19]

Αναφορές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Mladjov, Rulers of Thrace, University of Michigan
  2. ↑ Delev 2018: 193
  3. ↑ Polybius 30.17.1: "At this time Cotys, the king of the Odrysae, sent envoys to Rome to beg that his son might be given back to him and also to defend his action in having joined Perseus."; Livy 42.51.10: "Cotys, the son of Seuthes and king of the Odrysae, had come in with a picked force of 1000 horse and about the same number of infantry."
  4. ↑ Livy 42.51.10.
  5. ↑ Delev 2015: 68.
  6. ↑ Livy 42.67.4-5.
  7. ↑ Livy 44.42.2.
  8. ↑ Livy 44.45.13.
  9. ↑ Livy 45.6.2.
  10. ↑ Polybius 30.17.1-4; Livy 45.42.4-12: "Bithys the son of Cotys, king of the Thracians, was sent together with the hostages to Carseoli, to be interned there... A few days later a deputation from Cotys arrived with a sum of money for the ransom of his son and the other hostages. They were admitted to an audience of the senate, and they especially urged that it was not of his own will that Cotys had assisted Perseus; he had been compelled to give hostages, and they implored the senate to allow them to be ransomed for such a sum as the senate should name. The senate instructed the praetor to tell them in reply that the senate bore in mind the friendly relations which had existed between Rome and Cotys and the ancestors of Cotys and the Thracian nation. The giving of hostages was itself the offense, and could not be alleged as an excuse, for the Thracians had nothing to fear from Perseus, even had he kept the peace, much less when he was engaged in a war with Rome. However, although Cotys had preferred the favor of Perseus to the friendship of Rome, they would treat him according to their own dignity rather than by his deserts; they would send back his son and the hostages. The beneficent acts of the people of Rome were gratuitous; they preferred to leave the value of them in the hearts of those who received them rather than to exact a cash payment for them. Three commissioners were appointed - T. Quinctius Flamininus, C. Licinius Nerva and M. Caninius Rebilus - to conduct the hostages back to Thrace, and each of the Thracian envoys received a present of 2000 ases. Bithys was taken with the rest of the hostages from Carseoli and sent to his father."
  11. ↑ Polybius 30.17.4; Delev 2015: 67.
  12. ↑ Chiranky 1982: 461-470.
  13. ↑ Delev 2015: 67.
  14. ↑ Chiranky 1982: 470-481.
  15. ↑ Delev 2015: 67-68; Delev 2018: 194; Mladjov, Rulers of Thrace, University of Michigan
  16. ↑ Delev 2018: 194.
  17. ↑ Polybius 27.12; Diodorus 30.3.
  18. ↑ David Hughes, Kings of Thrace
  19. ↑ Delev 2015: 69-70.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Διόδωρος Σικελικός, Βιβλιοθήκη της Ιστορίας. Τομ. 11. Αγγλική μετάφραση από τον FR Walton. Cambridge, MA, Harvard University Press 1957.
  • Λίβιος (Titus Livius) Ιστορία της Ρώμης. Αγγλική μετάφραση από τον Σεβ. Canon Roberts. Νέα Υόρκη, EP Dutton and Co. 1912. (Το απόσπασμα στην παραπάνω υποσημείωση έχει προσαρμοστεί από αυτό το κείμενο. )
  • Πολύβιος, Οι Ιστορίες. Τομ. 6. Αγγλική μετάφραση από τον WR Patton. Cambridge, MA, Harvard University Press 1927. (Το απόσπασμα στην παραπάνω υποσημείωση έχει προσαρμοστεί από αυτό το κείμενο. )
  • G. Chiranky, «Ρώμη και Cotys, δύο προβλήματα: I. Η διπλωματία του 167 π.Χ.· II. The date of the Sylloge3, 656," Athenaeum 60 (1982) 461-481.
  • P. Delev, From Korupedion to the Beginning of the Third Mithridatic War (281-73 BCE), στο: J. Valeva et al. (επιμ. ), A Companion to Ancient Thrace, Wiley, 2015: 59-74.
  • P. Delev, "Υπήρξε ποτέ ένα "Ύστερο" Οδρυσιακό Βασίλειο;" Stephanos Archaeologicos ad 80 annum καθηγητής Ludmili Getov, Σόφια, 2018: 191–196.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κότυς_Δ΄&oldid=9698995"