Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσπεργκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Κόμης
Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσπεργκ
Αντιβασιλέας της Ελλάδος
Περίοδος
25 Ιανουαρίου 1833 – 20 Μαΐου 1835
Μαζί μεΓεώργιος Λουδοβίκος φον Μάουρερ (μέχρι Ιούλιο 1834) και Κάρολος Γουλιέλμος φον Χάιντεκ
Έγκιντ φον Κόμπελ (από Ιούλιο 1834)
ΠρωθυπουργόςΚυβέρνηση Σπυρίδωνα Τρικούπη Φεβρουαρίου 1833 και Κυβέρνηση Σπυρίδωνος Τρικούπη Απριλίου 1833 και Κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου 1833 και Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1834 και Κυβέρνηση Άρμανσπεργκ 1835 και Κυβέρνηση Ιγνάτιου φον Ρούντχαρτ 1837
ΜονάρχηςΌθων Α΄
Προκάτοχοςαξίωμα που δημιουργήθηκε
Διάδοχοςαξίωμα που καταργήθηκε
Αρχιγραμματέας της Επικράτειας (Πρωθυπουργός)
Περίοδος
9 Μαΐου 1835 – 2 Φεβρουαρίου 1837
ΜονάρχηςΌθων Α΄ της Ελλάδας
ΠροκάτοχοςΚυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1834
ΔιάδοχοςΚυβέρνηση Ιγνάτιου φον Ρούντχαρτ 1837
Υπουργός Εξωτερικών και Οικονομικών του Βασιλείου της Βαυαρίας
Περίοδος
1828 – 1831
Υπουργός Εσωτερικών και Οικονομικών του Βασιλείου της Βαυαρίας
Περίοδος
1826 – 1828
ΜονάρχηςΛουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση16 Φεβρουαρίου 1787 (1787-02-16), Μπαντ Κέτστινγκ, Κάτω Βαυαρία
Θάνατος22 Μαρτίου 1853 (66 ετών)
Μόναχο, Βαυαρία
ΕθνότηταΓερμανική
ΥπηκοότηταΒαυαρική
ΣύζυγοςΤερέζ φον Βάικς
ΠαιδιάΛουίζε
Καρολίνα Αντόνια
Καρολίνα
Μαρία Καταρίνα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μονάχου
ΘρήσκευμαΧριστιανός Καθολικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο κόμης Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσπεργκ (γερμ. Joseph Ludwig Graf von Armansperg), ή Γιόζεφ Λούντβιχ Άρμανσπεργκ (16/28 Φεβρουαρίου 1787 - 22 Μαρτίου/3 Απριλίου 1853), ήταν Βαυαρός πολιτικός και πρόεδρος του συμβουλίου της Αντιβασιλείας, το οποίο ορίστηκε να συνοδεύσει τον Όθωνα της Βαυαρίας στην Ελλάδα και να ασκήσει αντ' αυτού την εξουσία ως την ενηλικίωσή του[1].

Γεννήθηκε στο Καίτστινγκ της Κάτω Βαυαρίας[2]. Διακρίθηκε στη πατρίδα του υπηρετώντας σε διάφορες διοικητικές θέσεις αναλαμβάνοντας διπλωματικές αποστολές με επιτυχία. Εκλέχθηκε στη συνέχεια βουλευτής και αντιπρόεδρος της Βουλής διακριθείς ως ρήτορας και για τα φιλελεύθερα αισθήματά του. Αργότερα διετέλεσε επί βασιλείας Λουδοβίκου Α΄ υπουργός Εσωτερικών, Οικονομίας και Εξωτερικών αναδιοργανώνοντας τις κρατικές υπηρεσίες, ανορθώνοντας έτσι την οικονομία της Βαυαρίας και πετυχαίνοντας την πρώτη τελωνειακή ένωση των κρατών της Γερμανίας. Ωστόσο, ήλθε σε σύγκρουση με τον κλήρο και στη συνέχεια με την Αυλή, οπότε εξαναγκάσθηκε και παραιτήθηκε[2].

Το 1828, μιας που δεν δέχθηκε να αναλάβει πρέσβης στο Λονδίνο, παρέμεινε μόνο σύμβουλος επικρατείας και γερουσιαστής. Το 1832, δέχθηκε να κατέβει στην Ελλάδα ως πρόεδρος της πενταμελούς Αντιβασιλείας. Ο Άρμανσπεργκ έφθασε στην Ελλάδα μαζί με τον Όθωνα και τα άλλα μέλη στις 6 Φεβρουαρίου 1833 στο Ναύπλιο συνοδευόμενος από τη σύζυγό του και τις κόρες του, με τη μεγαλύτερη εκ των οποίων ο Όθων δημιούργησε και ερωτική σχέση.[3] Ο Άρμανσμπεργκ κατηγορήθηκε επίσης έντονα από πολιτικούς του αντιπάλους για προσβολή του Βασιλέως, όταν υποκίνησε τον ιατρό του Στέμματος Βίτμερ να πιστοποιήσει ότι η διανοητική και οργανική κατάσταση του Όθωνα δεν επέτρεπαν γάμο, προκειμένου ο ίδιος να παραμείνει στην διακυβέρνηση της χώρας.[4]

Ο Άρμανσμπεργκ δεν ήταν ευγενής στους τρόπους του ούτε διπλωμάτης ούτε υποστηρικτής των γραμμάτων και των τεχνών. Ο απολυταρχικός τρόπος διακυβέρνησής του δημιούργησε έντονες αντιδράσεις στο νεοσύστατο βασίλειο, ειδικότερα όταν στράφηκε εναντίον των αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης, που διαφωνούσαν με την πολιτική του. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, για τον οποίο συγκρούστηκε με τα υπόλοιπα μέλη της αντιβασιλείας για να του σώσει τη ζωή. Η απολυταρχικότητά του προκαλούσε αντιδράσεις και εκτός της Ελλάδας δημιουργώντας πλείστα διπλωματικά επεισόδια, κυρίως εθιμοτυπικά, λόγω της έκδηλης φιλοαγγλικής πολιτικής του. Ο Μάουερ, μέλος επίσης του Συμβουλίου Αντιβασιλείας, τον κατήγγειλε δημόσια ως "διδάσκαλον της ραδιουργίας".[2]

Μετά την ενηλικίωση του Όθωνα ανέλαβε πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου (αρχικαγκελάριος) στις 20 Μαΐου 1835. Κατά την μετάβαση του Όθωνα στη Βαυαρία προκειμένου να νυμφευθεί την Αμαλία του Ολδεμβούργου, η διακυβέρνησή του ήταν ακόμη πιο απολυταρχική. Όταν ο Όθων επέστρεψε συνοδευόμενος από τον Ρούντχαρτ, παύθηκε από τη θέση του 1837 και του αξιώματός του.

Ο Άρμανσμπεργκ στη συνέχεια επέστρεψε στη Βαυαρία με την οικογένειά του στο Μέγαρο Εγκ, την οικία των Άρμανσπεργκ, στο Ντέγκεντορφ τον Μάρτιο του 1837 και τελώντας υπό τη δυσμένεια του Στέμματος ιδιώτευε μέχρι του θανάτου του το 1853 στο Μόναχο.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε την Τερέζ φον Βάικς, κόρη του βασιλικού συμβούλου Γιόζεφ Μαρία φον Βάικς, και απέκτησαν τέσσερεις κόρες:

  • Λουίζε (1818 - 1835).
  • Σάρα Καρολίνα Αντόνια Κλάρα Σοφία (1819 -;).
  • Καρολίνα (1821 - 1888).
  • Μαρία Καταρίνα Βαλπούργκα Τερέζια Ελιζαμπέτα (1828 - 1850).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • National Geographic, «Ηγέτες της Ελλάδας 1822-2011», Αθήνα, 2012.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Raskolnikov (24 Απριλίου 2010). «histopia: O Κόμης Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσμπεργκ». histopia. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Άρμανσπεργκ Ιωσήφ Λουδοβίκος (1787 – 1853)». ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. 12 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2023. 
  3. fani (31 Ιανουαρίου 2016). «Ο τάφος της Λουίζας Άρμανσμπεργκ στη Ψυττάλεια. Ήταν η πρώτη αγαπημένη του Όθωνα και κόρη του αντιβασιλέα που φυλάκισε τον Κολοκοτρώνη». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2023. 
  4. «(...)Στο ενεργητικό του καταγράφεται επίσης και η ανευλάβειά του κατά τον Όθωνα, με αποτέλεσμα να αναγκάσει το γιατρό του Στέμματος Βίτμερ να εκδώσει πιστοποιητικό στο οποίο ο Όθων εμ-φανίζεται διανοητικά και οργανικά ανίκανος, ώστε να μην του επιτρέπε¬ται ο γάμος! Ο στόχος του Άρμανσπεργκ ήταν διπλός: Πρώτα έτσι θα απέτρεπε Αγγλίδα πριγκηπέσα για τον θρόνο της Ελλάδας και ύστερα θα νύμφευε τον Όθωνα με μία απ’ τις κόρες του! Τον πρώτο στόχο τον πέτυχε, καθώς ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας Πάλμερστον δήλωσε ότι «δεν επιθυμεί να καταδικάσει στη σκληρότερη καταδίκη, ακόμα και την πλέον άσημη αγγλίδα Πριγκίπισσα, οποίος ευτελισμός, στον δεύτερο στόχο του απέτυχε, διότι ο Λουδοβίκος αντιλήφθηκε τις προθέσεις του. Τον έπαψε απ’ το αξίωμα και επέλεξε για τον Όθωνα την Πριγκίπισσα Αμαλία. (...)https://www.eleftheria.gr/m/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/item/167903.html