Κωνσταντίνος Σερεπίσος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Σερεπίσος
Βουλευτής Λευκάδας του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
17 Νοεμβρίου 1974 – 20 Νοεμβρίου 1977
Νομάρχης Θεσπρωτίας
Περίοδος
1968 – 1969
ΠροκάτοχοςΝικόλαος Κούρναβος
ΔιάδοχοςΠαύλος Μανωλόπουλος
Νομάρχης Λασιθίου
Περίοδος
1967 – 1968
Νομάρχης Σάμου
Περίοδος
1967 – 1967
Νομάρχης Λέσβου
Περίοδος
15 Ιουνίου 1964 – 14 Ιουνίου 1965
ΠροκάτοχοςΓεώργιος Λυγεράκης
ΔιάδοχοςΑντώνιος Πυλιώτης
Νομάρχης Ζακύνθου
Περίοδος
13 Δεκεμβρίου 1962 – 15 Ιουνίου 1964
Νομάρχης Ημαθίας
Περίοδος
12 Αυγούστου 1958 – 13 Δεκεμβρίου 1962
ΠροκάτοχοςΜενέλαος Παυλίδης
ΔιάδοχοςΑναστάσιος Λεβίδης
Νομάρχης Άρτας
Περίοδος
1956 – 1958
Νομάρχης Καστοριάς
Περίοδος
13 Μαΐου 1955 – 19 Ιανουαρίου 1957
ΠροκάτοχοςΚυριαζής Σταμουλάς
ΔιάδοχοςΑλέξανδρος Χατζηγιάκης
Νομάρχης Κιλκίς
Περίοδος
25 Οκτωβρίου 1954 – 13 Μαΐου 1955
ΠροκάτοχοςΑνδρέας Ευσταθίου
ΔιάδοχοςΘωμάς Μπάρμπας
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση15  Ιουλίου 1912, Αστακός Αιτωλοακαρνανίας
Θάνατος16  Ιανουαρίου 2001
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΝέα Δημοκρατία
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Επάγγελμαπολιτικός
δικηγόρος

Ο Κωνσταντίνος Σερεπίσιος ή Σερεπίσος[1] (15 Ιουλίου 1912[2] - 16 Ιανουαρίου 2001) του Γεωργίου ήταν Έλληνας δικηγόρος, πολιτικός και νομάρχης.

Σπουδές και καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1912 στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας και είχε καταγωγή από την Πάλαιρο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Παντρεύτηκε τη Ζαφειρούλα Κωνσταντινίδου και απέκτησαν έναν γιο. [2] Σταδιοδρόμησε ως δικηγόρος, από το 1938.[2]

Αντιστασιακή δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σερεπίσος ανέπτυξε αντιστασιακή δράση πολεμώντας με τον ΕΔΕΣ και τιμήθηκε με αριστεία ανδρείας και διάφορα άλλα μετάλλια για τη δράση του αυτή.[3]

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1946 ήταν υποψήφιος βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με τον Συνδυασμό Εθνικού Κόμματος Ελλάδος του Ναπολέοντα Ζέρβα αλλά δεν εξελέγη, καθώς συγκέντρωσε 1.045 ψήφους.[4]

Στις 20 Απριλίου 1954 (ΦΕΚ Γ' 73) διορίστηκε Νομάρχης Πρέβεζας και υπηρέτησε εκεί έως τις 27 Σεπτεμβρίου 1954 .[5] Στη συνέχεια υπηρέτησε ως Νομάρχης Κιλκίς από τις 25 Οκτωβρίου 1954 έως τις 13 Μαΐου 1955[6], Νομάρχης Καστοριάς το 1956, Νομάρχης Άρτας (Άρτης) έως το 1958 και Νομάρχης Ημαθίας από το 1958[7] έως το 1962.[8] Από το 1962[9] έως το 1964 ήταν Νομάρχης Ζακύνθου, από το 1964 έως το 1965 Νομάρχης Λέσβου, από το 1965[10] έως το 1967 Νομάρχης Σάμου , από το 1967 έως το 1968 Νομάρχης Λασιθίου και από το 1968 έως το 1969 Νομάρχης Θεσπρωτίας.

Μεταπολιτευτικά εξελέγη με τη νεοσύστατη Νέα Δημοκρατία στην εκλογική περιφέρεια Λευκάδας στις εκλογές του 1974 με 7.774 ψήφους[11].

Θάνατος και κηδεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικογενειακός τάφος του Κ. Σερεπίσου, στη Λευκάδα.

Πέθανε στις 16 Ιανουαρίου 2001 σε ηλικία 89 ετών και κηδεύτηκε την επομένη, από τον ιερό ναό της Παναγίας των Ξένων Λευκάδας.[12] Ετάφη στον οικογενειακό τάφο που βρίσκεται στο νεκροταφείο της Λευκάδας.

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνέγραψε έργα, όπως "Ιστορικαί αναδρομαί", Αθήνα (ανάτ. από το π. Παρνασσός, τ. ΛΘ') 1997.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Το επώνυμό του εμφανίζεται στα επίσημα έγγραφα ως Σερεπίσιος, βλ. για παράδειγμα Φύλλο Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, τεύχος Γ΄, αριθμός 73/20.4.1954 και αριθμός 191/27.9.1954. Ήταν, όμως, γνωστός και ως Σερεπίσος.
  2. 2,0 2,1 2,2 Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 540.
  3. Παναγιώτη Παρασκευαΐδη, Οι Νομάρχες του Νομού Λέσβου 1912-2006, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λέσβου 2006, σελ. 103.
  4. Εφημερίδα Εμπρός Αρχειοθετήθηκε 2018-11-05 στο Wayback Machine., 31-3-1946 (ΕΚΛΟΓΕΣ 1946 – ΟΙ 1.538 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ), ανάκτηση 7-1-2017.
  5. Γεώργιος Ι. Κούρτης, Η Κοινοβουλευτική πορεία της Πρέβεζας (1915-2005), Αθήνα, 2005, σελ. 264-270.
  6. Ήταν κάποτε η Νομαρχία Κιλκίς[νεκρός σύνδεσμος] eidiseis.gr, 6-1-2011, ανάκτηση 7-1-2017.
  7. Αμοιβαίες μεταθέσεις νομαρχών, Ελευθερία, 25-7-1958, σελ. 5.
  8. Αντώνιος Μιχ. Κολτσίδας (2012). Ιστορία της Βέροιας (τόμος Β΄). εκδ. Κυριακίδη. σελ. 1309. ISBN 978-960-467-355-1. 
  9. Τα Νέα, Μεταθέσεις τριών νομαρχών, 1-11-1962, σελ. 12.
  10. Ελευθερία, 12-6-1965, σελ. 8
  11. Οι 1438 πολιτευτές στις εκλογές του 1974 Αρχειοθετήθηκε 2017-08-18 στο Wayback Machine., Αέρα, 1-5-2012, ανάκτηση 7-1-2017.
  12. Το Βήμα, Κηδείες, 17-1-2001, σελ. 52.