Κωνσταντίνος Βερσής
| Κωνσταντίνος Βερσής | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1901 Αθήνα |
| Θάνατος | 1941 Ράψιστα Ιωαννίνων |
| Χώρα |  Ελλάς (1922-1941) |
| Κλάδος |  Ελληνικός Στρατός |
| Εν ενεργεία | 1922-1941 |
| Βαθμός | Ταγματάρχης |
| Μάχες/πόλεμοι | Μικρασιατική Εκστρατεία (1922) Ελληνοϊταλικός πόλεμος (1940-1941), Μάχη Ελαίας-Καλαμά), Εκστρατεία στη Βόρειο Ήπειρο) Γερμανική Eισβολή στην Ελλάδα (1941) |
| δεδομένα () | |
Ο Κωνσταντίνος Βερσής (1901-1941) υπήρξε αξιωματικός πυροβολικού του Ελληνικού Στρατού και ήρωας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1901 και εντάχθηκε στο στράτευμα ως ανθυπολοχαγός του πυροβολικού κατά το τελευταίο έτος της Μικρασιατικής Εκστρατείας (1922). Σύμφωνα με αναφορές των ανωτέρων του, διακρίθηκε αρκετές φορές στο πεδίο της μάχης.[1]
Στις 28 Οκτωβρίου 1940, όταν η Ελλάδα εισήλθε ενεργά στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, λόγω της απρόκλητης ιταλικής επίθεσης, υπηρετούσε στην Ήπειρο, ως διοικητής Μοίρας του Ε' συντάγματος πυροβολικού, που ανήκε στην 8η Μεραρχία Πεζικού. Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, έλαβε μέρος στη Μάχη Ελαίας-Καλαμά, κατά την οποία απωθήθηκαν οι επιτιθέμενες εχθρικές δυνάμεις. Μάλιστα, η Μοίρα του Βερσή κατάφερε ισχυρά πλήγματα κατά του εχθρού, που εκδιώχθηκε από το ελληνικό έδαφος. Στο διάστημα των επομένων μηνών συμμετείχε στις επιχειρήσεις που είχαν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω υποχώρηση των ιταλικών δυνάμεων και την διείσδυση του Ελληνικού Στρατού στη Βόρεια Ήπειρο (δηλ. εντός της υπό ιταλικής κατοχής νότιας Αλβανίας).[1]
Τον Απρίλιο του 1941, μετά την εισβολή της Γερμανίας, προς υποστήριξη της Ιταλίας, ο αντιστράτηγος Τσολάκογλου στασίασε,απομάκρυνε τον διοικητή του και, παρά τίς αντίθετες διαταγές του Αρχιστρατήγου, υπέγραψε συνθηκολόγηση. Ένας από τους όρους της προέβλεπε την παράδοση του οπλισμού στους Γερμανούς, μέχρι τις 26 Απριλίου.[2] Ο Βερσής μη αποδεχόμενος τους ταπεινωτικούς όρους, και θεωρώντας την παράδοση των όπλων ως τον έσχατο εξευτελισμό για τον μαχητή, ως ύστατη πράξη ηρωισμού, διέταξε στις 23 Απριλίου τους άνδρες του να συγκεντρώσουν τα πυροβόλα της Μοίρας και να τραγουδήσουν τον Εθνικό Ύμνο στραμμένοι προς νότο, προς την υπόλοιπη Ελλάδα.[1] Αφού χαιρέτισε στρατιωτικά τα πυροβόλα, διέταξε να τα καταστρέψουν, ενώ κατά τη διάρκεια των εκρήξεων αυτοκτόνησε.[3]
Υστεροφημία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τάξη αποφοίτων 2010 της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων ονομάζεται τάξη 'Ταγματάρχη Πυροβολικού Κωνσταντίνου Βερσή', τιμής ένεκεν.[3] Επίσης, το στρατόπεδο της Άρτας, ονομάζεται Στρατόπεδο Βερσή πρός τιμήν του ταγματάρχη Κωνσταντίνου Βερσή.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Διεύθυνση Πυροβολικού». Γενικό Επιτελείο Στρατού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ Σακελλαρίου, Μ.Β. (1997). Ήπειρος, 4.000 Χρόνια Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού. Athēna: Εκδοτική Αθηνών. σελ. 401. ISBN 9789602133712.
- ↑ 3,0 3,1 «Τχης (ΠΒ) Κωνσταντίνος Βερσής: Ήρωας Τάξεως 2010» (PDF). Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Τελετή παράδοσης παραλαβής στο στρατόπεδο Βερσή στην Άρτα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2012.