Κουριτίμπα
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 25°25′0″S 49°15′0″W / 25.41667°S 49.25000°W
| Κουριτίμπα | |||
|---|---|---|---|
.jpg) | |||
| |||
| Παρωνύμιο: Capital de les Araucàries, Capital Ecològica del Brasil και Ciutat Model | |||
| Ύμνος: Anthem of Curitiba | |||
  Κουριτίμπα | |||
 | |||
| Χώρα | Βραζιλία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Παρανά | ||
| Ίδρυση | 29 Μαρτίου 1693 | ||
| Προστάτης | Our Lady of the Candles[1] | ||
| Διοίκηση | |||
| • Mayor of Curitiba | Rafael Greca (από 2017) | ||
| • Μέλος του/της | Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων | ||
| Έκταση | 430,74021 km² | ||
| Πληθυσμός | 1.773.733 (2022)[2] | ||
| Ταχ. κωδ. | 80000–82999 | ||
| Τηλ. κωδ. | 41 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC−03:00 UTC−02:00 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Η Κουριτίμπα (πορτογαλικά: Curitiba) είναι η κύρια πόλη της Πολιτείας Παρανά (Paraná), της Βραζιλίας. Το 2007 ο πληθυσμός ήταν περίπου 1.808.969 άνθρωποι. Η Κουριτίμπα είναι η μεγαλύτερη και μια από τις σημαντικότερες πόλεις της νότιας Βραζιλίας, που αποτελεί πολιτιστικό, πολιτικό και οικονομικό κέντρο. Η πόλη είναι κτισμένη σε ένα οροπέδιο 934 μ. πάνω από τη στάθμη θάλασσας, και είναι η πιο ψυχρή περιφερειακή πρωτεύουσα της Βραζιλίας. Η Κουριτίμπα ακολούθησε μία εξαιρετική διαδικασία αστικοποίησης, που την κατέστησε εθνικό αλλά και διεθνές υπόδειγμα, σε ότι αφορά τον αστικό σχεδιασμό και την ποιότητα ζωής. Η πόλη, αναδείχθηκε επισήμως πρωτεύουσα της πολιτείας στις 29 Μαρτίου 1693.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην αρχή η πόλη αυτή ήταν ινδιάνικη και στη συνέχεια έγινε πορτογαλική. Γύρω στο 1700, το εμπόριο αναπτύχθηκε, υπό την επιρροή των κτηνοτρόφων, που μετακινούνταν με τα κοπάδια τους μεταξύ των πολιτειών του Ρίο Γκράντε Ντο Σουλ, του Σάο Πάολο και του Μίνας Ζεράις. Η μαζική μετανάστευση από την Ευρώπη, στις αρχές του 19ου αιώνα, κυρίως Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Ουκρανοί δημιούργησε τις νέες επεκτάσεις. Η πόλη έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη πολωνική διασπορά στον κόσμο, μετά το Σικάγο. Άλλοι μετανάστες που εγκαταστάθηκαν στη πόλη είναι Ιάπωνες, Άραβες κυρίως από τον Λίβανο και τη Συρία, Ρώσοι καθώς και άλλοι ανατολικοί Ευρωπαίοι.
Η νέα πόλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτσι αναγκαστικά το 1970, επί των ημερών του δημάρχου Ζαϊμε Λέρνερ (Jaime Lerner), τέθηκαν τα θεμέλια της νέας πόλης. Την επιτυχία έφεραν δύο πρωτότυπες ιδέες: ο σχεδιασμός ενός νέου πολεοδομικού σχεδίου και η χάραξη δύο μεγάλων καθέτων αρτηριών με δημιουργία χώρων πρασίνου, που λειτούργησαν ως αντιπλημμυρικά έργα. επίσης στην Κουριτίμπα εφαρμόζονται λύσεις για την αντιμετώπιση του νέφους, της κυκλοφοριακής συμφόρησης, των απορριμμάτων, του χάους και των κοινωνικών προβλημάτων των μεγαλουπόλεων. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα παραπάνω συμβαίνουν τη στιγμή που ο πληθυσμός της πόλης αυξάνεται με αμείωτους ρυθμούς. Κατά τη δεκαετία του ΄50, η Κουριτίμπα είχε λιγότερους από 200.000 κατοίκους. Σήμερα, εντός της πόλης ζουν 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι ενώ στα περίχωρα έχουν εγκατασταθεί περίπου 3,1 εκατομμύρια. Τριάντα πέντε χρόνια μετά, υπερσύγχρονα αρθρωτά λεωφορεία διασχίζουν τις μεγάλες λεωφόρους, σε ειδικές λεωφορειολωρίδες. Τα δρομολόγια καταλήγουν σε άνετους σταθμούς, τον ανθό ενός συστήματος μαζικών συγκοινωνιών που τον μιμήθηκε η Νέα Υόρκη. Τα τριάντα μεγάλα πάρκα της πόλης, πρότυπα στο είδος τους, στα οποία πρέπει να προσθέσουμε ακόμα 350 πλατείες, της χάρισαν τον τίτλο της «οικολογικής πρωτεύουσας» της Βραζιλίας.
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κουριτίμπα διαθέτει κατά μέσο όρο 52 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου ανά κάτοικο, πολύ πάνω από τα 16 μέτρα, που συστήνει ο ΟΗΕ. Πράγματι, η ιδιαίτερη φορολογική πολιτική προσέλκυσε πολλές πολυεθνικές, που ανήκουν τώρα στις 4.240 επιχειρήσεις της πόλης. Τον Μάρτιο του 2001, μία έκθεση του ΟΗΕ υπογράμμιζε πως οι δείκτες της, στην ποιότητα ζωής, την καθιστούσαν την πιο ενδεδειγμένη περιφερειακή πρωτεύουσα για τη Βραζιλία. Στην πόλη καταφτάνουν συχνά αντιπροσωπείες από τη Γαλλία, τη Ρωσία, την Αφρική και άλλες λατινοαμερικανικές χώρες, για να μελετήσουν συγκεκριμένες εφαρμογές ενός σχεδιασμού που έδωσε έμφαση μάλλον στη συμμαχία με το συμμετέχοντα πληθυσμό και στη μακροχρόνια ευαισθητοποίηση, παρά σε επενδύσεις κεφαλαίων.
Οι επισκέπτες δεν ενδιαφέρονται μόνο για τα Tubos, τις εντυπωσιακές στάσεις λεωφορείου από πλεξιγκλάς που μοιάζουν με σωλήνες, αλλά στην πραγματικότητα, αναζητούν έμπνευση και ιδέες που μπορούν να εφαρμοστούν στον τόπο τους.
- Η Κουριτίμπα αποκαλείται σήμερα «πόλη των ανθρώπων» ή μια «ανθρώπινη πόλη».
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.curitiba .pr .gov .br /conteudo /feriados-municipais-de-curitiba /210. - ↑ www
.ibge .gov .br /estatisticas /sociais /populacao /22827-censo-demografico-2022 .html?edicao=37225. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2023. - ↑ «Planejamento Urbano, Lazer e Turismo: Os Parques Públicos em Curitiba – PR» (στα Πορτογαλικά). Renata M. Ribeiro/ Marco Aurélio T. Silveira. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2010.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- https://web.archive.org/web/20070818132353/http://www.curitiba-brazil.com/
- http://www.curitiba.pr.gov.br
|