Κοραλία Ανδρειάδη
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κοραλία Θεοτοκά | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κοραλία Ανδρειάδη (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 5 Μαΐου 1935 Νέο Φάληρο |
| Θάνατος | 18 Δεκεμβρίου 1976 Αθήνα |
| Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Πάντειο Πανεπιστήμιο |
| Ιδιότητα | συγγραφέας και ποιητής |
| Σύζυγος | Γιώργος Θεοτοκάς (από 1966) |
| Αδέλφια | Τζούλια Ανδρειάδου[1] |
Η Κοραλία Ανδρειάδη (5 Μαΐου 1935 - 18 Δεκεμβρίου 1976) περισσότερο γνωστή ως Κοραλία Θεοτοκά με το επώνυμο του συζύγου της Γιώργου Θεοτοκά ήταν Ελληνίδα ποιήτρια και πεζογράφος με τη δική της διαδρομή στον χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας.
Βιογραφικά Στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κοραλία, κόρη του Δημητρίου Ανδρειάδη (1896–1970) και της Ελένης Στεφάνου (1905–1993), από την Κωνσταντινούπολη και τον Πόντο (Σαμψούντα) αντίστοιχα, γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο στις 5 Μαΐου 1935. Τελείωσε το γυμνάσιο στη Σχολή Χατζιδάκη και σπούδασε στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Παράλληλα, με τη βοήθεια του πατέρα της, ασχολήθηκε με την εισαγωγή ινδικών ταινιών και ταξίδεψε στην Ινδίες αλλά και στην Ευρώπη. Το 1962 πήρε δίπλωμα ξεναγού και εργάστηκε ως ξεναγός για μικρό διάστημα.[2]
Το 1963 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο Απόπειρες, ενώ ποιήματά της είχαν ήδη δημοσιευτεί στο περιοδικό Νέα Εστία. Στις 11 Ιουλίου 1966 παντρεύτηκε τον Γιώργο Θεοτοκά, ο οποίος πέθανε λίγους μήνες αργότερα, στις 30 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου. Έκτοτε αφοσιώθηκε στην φροντίδα του εκδιδομένου και ανέκδοτου έργου του Θεοτοκά.
Το 1967 εξέδωσε την δεύτερη συλλογή ποιημάτων της Σε άλλο φως, αλλά αρνήθηκε τη διακίνησή της στο εμπόριο λόγω της μεσολάβησης της δικτατορίας. Από την ίδια χρονιά ως το 1974 υπήρξε μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων (Ε.Μ.Ε.Π.). Από το 1969 ως το 1973 παρακολούθησε τη σειρά μαθημάτων Ιστορίας της Τέχνης από τον Παντελή Πρεβελάκη, στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1971 εκδόθηκε η συλλογή της Η ταυτότητα και το 1975 η σύνθεση Οι μεγάλες διαδικασίες. Από το 1974 ήταν μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Συμπαράστασης Κυπρίων, προσφέροντας βοήθεια σε κύπριους πρόσφυγες. Το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 1976 αυτοκτόνησε, πέφτοντας από την ταράτσα του σπιτιού της, στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας 90, στην Αθήνα.
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Απόπειρες. Αθήνα: Φέξης. ( 1963 ). Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|year=(βοήθεια) - Σε άλλο φως. Αθήνα: Ίκαρος. 1967.
- Η ταυτότητα. Αθήνα: Ίκαρος. 1971.
- Οι μεγάλες διαδικασίες. Αθήνα: Ίκαρος. (1975). Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|year=(βοήθεια)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ greekarchivesinventory
.gak .gr /index .php /amf5-mksm-7p9a. - ↑ Χουρδάκη, Ανδρομάχη Ε. (6 Δεκεμβρίου 2021). «Πράξεις ποιητών: Κοραλία Ανδρειάδη–Θεοτοκά (1935-1976)». Χανιώτικα Νέα (Χανιά). https://www.haniotika-nea.gr/koralia-andreiadi-theotoka-1935-1976/. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2022.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεοτοκά, Κοραλία (1977). Ανδρειάδου-Σταμπουλοπούλου, Τζούλια, επιμ. Κοραλία Θεοτοκά: Τα κείμενά της, τα κείμενα για το έργο της. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρασκήνιο, Κοραλία Θεοτοκά (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
|