Κλίμα της Ελλάδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κλιματικός χάρτης της Ελλάδα, σύμφωνα με την κλιματική ταξινόμηση Κέππεν.

Το κλίμα στην Ελλάδα είναι Μεσογειακό που χαρακτηρίζεται από ήπιους υγρούς χειμώνες και σχετικώς θερμά καλοκαίρια, Ωστόσο, λόγω της μοναδικής γεωγραφίας της χώρας, η Ελλάδα έχει ένα αξιοσημείωτο εύρος μικροκλιμάτων και τοπικών παραλλαγών. Στα δυτικά της οροσειράς της Πίνδου, το κλίμα είναι γενικά πιο ψυχρό κωνοφόρο και έχει ορισμένα θαλάσσια χαρακτηριστικά. Το ανατολικό τμήμα της οροσειράς της Πίνδου είναι γενικά ψυχρότερο και πιο κρύο το καλοκαίρι. Η υψηλότερη κορυφή είναι ο Όλυμπος, με υψόμετρο 2.918 μέτρα.[1] Οι βόρειες περιοχές της Ελλάδας έχουν ένα μεταβατικό κλίμα μεταξύ του ηπειρωτικού και του Βορείου κλίματος της Ευρώπης. Υπάρχουν και ορεινές περιοχές με αλπικό κλίμα. Επίσης, στην Ελλάδα εμφανίζονται κλίματα στέπας ή ημίξηρα.[2] [3]

Το κλίμα στην Ελλάδα χωρίζεται σε δύο μεγάλες χρονικές περιόδους. Την ψυχρή υγρή χειμερινή περίοδο από τα μέσα Οκτωβρίου μέχρι τα τέλη Μαρτίου και την άνομβρη περίοδο Απριλίου - Οκτωβρίου. Ο χειμώνας στην ηπειρωτική χώρα παρουσιάζει τιμές από -5 - +5 κατά τον ψυχρότερο μήνα, τον Ιανουάριο, έως και 8 βαθμούς Κελσίου στη νησιωτική. Η θερμότερη περίοδος του έτους, το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου μέχρι και τον Δεκαπενταύγουστο, η θερμοκρασία κυμαίνεται από 29 μέχρι και 35 βαθμούς Κελσίου κατά μέσο όρο. Η άνοιξη έχει μικρή διάρκεια με τις χαμηλές θερμοκρασίες να παραμένουν και το καλοκαίρι να ξεκινά πρώιμα, ημερολογιακά. Το φθινόπωρο χαρακτηρίζεται μακρύ και δροσερο.[4]

Κατηγορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα της Ελλάδας μπορεί να χωριστεί στις ακόλουθες κλιματολογικές υποτυπίες:

Μεσογειακό (ξηρό και υγρό)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το κλίμα προκύπτει στο μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας. Στα νησιά του Αιγαίου, σε κάποιες από τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, στην Εύβοια, περιοχές χαμηλού υψόμετρου της Αττικής, στις δυτικές, ανατολικές και νότιες πεδιάδες χαμηλού υψομέτρου της Πελοποννήσου και τις περιοχές χαμηλού υψόμετρου της Κρήτης. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ο καιρός είναι πιο ηλιόλουστος και ξηρός, και κάθε βροχόπτωση πέφτει υπό μορφή ψιχάλας ή καταιγίδας από σωρειτομελανίες. Ο αέρας είναι συνήθως ζεστός κατά τη διάρκεια της ημέρας και ευχάριστα ζεστός το βράδυ, αλλά υπάρχουν μερικές πολύ συννεφιασμένες ημέρες, ειδικά στα νησιά των Κυκλάδων και γύρω τους. Μπορεί να προκύψουν κύματα καύσωνα, αλλά συνήθως είναι ήπια στις παράκτιες περιοχές, όπου οι θερμοκρασίες συγκρατούνται από τη σχετικά πιο δροσερή θάλασσα και την αύρα της θάλασσας. Οι χειμώνες είναι υγροί και κάθε χιόνι που πέφτει δεν διαρκεί πολύ, ειδικά στις πλαγιές οι οποίες κοιτάνε προς το νότο. Η βροχή σε αυτή την κλιματική ζώνη λαμβάνει σχετικά υψηλότερη ποσότητα βροχοπτώσεων.

Μεταβατικό ηπειρωτικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα αυτό έχει χαρακτηριστικά τόσο από ηπειρωτικό όσο και από μεσογειακό κλίμα.

Ημίξηρο κλίμα στέπας (θερμό και ψυχρό)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θερμό κλίμα στέπας στην Ελλάδα σύμφωνα με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών.

Στην Ελλάδα το θερμό ημίξηρο κλίμα στέπας εμφανίζεται στη περιοχή του Πειραιά σύμφωνα με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία.[2] Ενώ σύμφωνα με τους σταθμούς του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών το κλίμα αυτό εμφανίζεται σχεδόν σε ολόκληρη την Αθηναϊκή Ριβιέρα, σε περιοχές της Δυτικής Αττικής (Ασπρόπυργος, Σαλαμίνα, Βλυχάδα), σε νησιά του Αργοσαρωνικού (Αίγινα, Ύδρα), σε κάποιες περιοχές του Κορινθιακού Κόλπου, στο μεγαλύτερο μέρος των Κυκλάδων, στη Κρήτη (Λέντας, Μονή Τοπλού), στη Γαύδο καθώς και στα Δωδεκάνησα στη Κάσο, Κάρπαθο και στη Νίσυρο. [5]

Το ψυχρό ημίξηρο κλίμα στέπας εμφανίζεται σε κάποιες περιοχές της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Μακεδονίας. [2]

Αλπικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε αυτό το κλίμα, ο χειμώνας είναι βαρύς με άφθονες χιονοπτώσεις, ενώ τα καλοκαίρια είναι δροσερά με συχνές καταιγίδες. Αυτό το κλίμα βρίσκεται στα ψηλά βουνά, όπως στη Πίνδο και τη Ροδόπη.

Θερμοκρασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Απόλυτη ελάχιστη θερμοκρασία: −27,8 °C στην Πτολεμαΐδα
  • Απόλυτη μέγιστη θερμοκρασία: 48,0 °C στην Ελευσίνα και στο Τατόι.

Η θερμοκρασία των 48,0 °C που καταγράφηκε από θερμόμετρα στο Τατόι και την Ελευσίνα στις 10 Ιουλίου 1977, είναι ως σήμερα η υψηλότερη θερμοκρασία του Π.Μ.Ο. για την Ελλάδα και την ηπειρωτική Ευρώπη.[6] Κάποιες περιοχές στη χώρα έχουν καταγράψει θερμοκρασίες άνω των άνω των 46 °C και κάτω των -21 °C. Γενικά, οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες στην Ελλάδα κυμαίνονται από +4,0 στο Χιονοδρομικό Κέντρο του Καϊμακτσαλάν έως +22,0°C στη Λίνδο. Οι υψηλότερες καλοκαιρινές μέσες μέγιστες θερμοκρασίες παρουσιάζονται στην Σπάρτη και στην Κοιλάδα του Ευρώτα με περίπου 36,0 °C (96,8 °F).

Υετός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το δίκτυο μετεωρολογικών σταθμών από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών ο χαμηλότερος μέσος ετήσιος υετός στη χώρα καταγράφεται στη Σχοινούσα με 240 χιλιοστά (2013-2023) ενώ ο υψηλότερος μέσος ετήσιος υετός στην Ελλάδα παρουσιάζεται στα Θεοδώριανα με 2.529 χιλιοστά (2009-2023).[7]

Τοπικοί άνεμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μελτέμια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πιθανώς οι πιο γνωστοί τοπικοί άνεμοι στην Ελλάδα είναι τα μελτέμια, τα οποία είναι επίσης γνωστά ως Ἐτησίαι ή Ετήσια. Με το όνομα τους που συμβολίζει την ετήσια διακύμανση τους, αυτοί οι άνεμοι μπορεί να χτυπήσουν από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο, με την υψηλότερη συχνότητα να καταγράφεται τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Διατηρούν τις θερμοκρασίες και τις ημερήσιες διακυμάνσεις θερμοκρασίας στο Αιγαίο χαμηλότερες από τις αντίστοιχες στο Ιόνιο ή στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Ηλιοφάνεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τον Κλιματικό Άτλαντα από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία η Ελλάδα σημειώνει από 1.700 ώρες ετήσιας ηλιοφάνειας σε ορεινές περιοχές της Ηπείρου μέχρι πάνω από 3.250 ώρες ετήσιας ηλιοφάνειας στη Νότια Κρήτη.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Olympus the First National Park». Management Agency of Olympus National Park. Management Agency of Olympus National Park. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 «Climate Atlas of Greece» (PDF). Hellenic National Meteorological Service. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2019. 
  3. «Mηνιαία μετεωρολογικά δελτία». www.meteo.gr. 
  4. http://www.emy.gr/emy/el/climatology/climatology. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2023.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  5. «Mηνιαία μετεωρολογικά δελτία». Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  6. [1]. Κρατικό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός
  7. https://www.meteo.gr/Monthly_Bulletins.cfm

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]