Κατάλογος εθνικών πρωτευουσών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτός είναι ο κατάλογος των πρωτευουσών των χωρών, των περιοχών με περιορισμένη αναγνώριση, καθώς και των υπερπόντιων ή εξαρτημένων εδαφών του κόσμου ταξινομημένες αλφαβητικά ανά χώρα:

  1. Στις περιοχές με περιορισμένη αναγνώριση περιλαμβάνονται οι περιοχές που έχουν είτε αυτοανακηρύξει την ανεξαρτησία τους, είτε έχουν δημιουργηθεί κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και έχουν αναγνωριστεί ως αυτόνομα κράτη από τουλάχιστον 2 άλλες χώρες ή περιοχές με περιορισμένη αναγνώριση. Οι περιοχές με περιορισμένη διεθνή αναγνώριση συνοδεύονται από επεξηγηματική επισήμανση που επιγραμματικά εξηγεί τις διεθνείς συνθήκες που επικρατούν για τις συγκεκριμένες περιοχές.
  2. Ως υπερπόντια ή εξαρτημένα εδάφη νοούνται τα εδάφη που απολαμβάνουν ειδικά καθεστώτα μικρής ή μεγάλης αυτονομίας που όμως συνεχίζουν να είναι μέρη ενός μεγαλύτερου κράτους και πρακτικά να είναι μέρη αυτού του κράτους. Τα εδάφη που απολαμβάνουν τέτοιο καθεστώς συνοδεύονται από επεξηγηματική επισήμανση που επιγραμματικά εξηγεί τη σχέση του εδάφους αυτού με το κράτος το οποίο τα ελέγχει.
  3. Τέλος, στον κατάλογο δεν περιλαμβάνονται εδάφη που δεν έχουν μόνιμους κατοίκους. (βλ. περιοχές της Ανταρκτικής που διεκδικούνται ως υπερπόντια εδάφη από διάφορα κράτη, ακατοίκητα νησιά που αποτελούν υπερπόντια εδάφη κ.τ.λ.)

Κυρίαρχα Κράτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πλήρως Διεθνώς Αναγνωρισμένα κράτη Μέλη του ΟΗΕ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυρίαρχο Κράτος Επίσημη Πρωτεύουσα Επισημάνσεις
Αγία Λουκία Κάστρις
Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες Κίνγκσταουν
Άγιος Μαρίνος Πόλη του Άγιου Μαρίνου
Άγιος Χριστόφορος και Νέβις Μπαστέρ
Αζερμπαϊτζάν Μπακού Υπάρχουν επίσης ορισμένα ειδικά υπουργεία που εδρεύουν στην εδαφικά αποκομμένη περιοχή του Ναχιτσεβάν, η οποία απολαμβάνει καθεστώς αυτονομίας από το Αζέρικο κράτος.
Αίγυπτος Κάιρο Ορισμένα υπουργεία εδρεύουν και στην δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αιγύπτου, την Αλεξάνδρεια.
Αιθιοπία Αντίς Αμπέμπα
Αϊτή Πορτ-ο-Πρενς
Ακτή Ελεφαντοστού Γιαμουσσούκρο Η Γιαμουσσούκρο είναι η επίσημη πρωτεύουσα της Ακτής Ελεφαντοστού, από το 1983. Η πρώην πρωτεύουσα, Αμπιτζάν, η οποία είναι η μεγαλύτερη πόλη της χώρας, διατηρεί ακόμα πολλά κυβερνητικά γραφεία.
Αλβανία Τίρανα Ορισμένα υπουργεία όπως το Ναυτιλίας, βρίσκονται στο Δυρράχιο, επειδή τα Τίρανα δεν έχουν θάλασσα. Αντίστοιχα παρατάξεις, σωματεία, γραφεία υποθέσεων και κόμματα Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου οι οποίοι είναι αναγνωρισμένη εθνική μειονότητα, εδρεύουν κυρίως σε Αργυρόκαστρο και Κορυτσά, και όχι στην πρωτεύουσα Τίρανα.
Αλγερία Αλγέρι
Ανατολικό Τιμόρ Ντίλι
Ανγκόλα Λουάντα
Ανδόρρα Ανδόρρα λα Βέγια
Αντίγκουα και Μπαρμπούντα Σαιντ Τζονς
Αργεντινή Μπουένος Άιρες
Αυστραλία Καμπέρα Το 1901, Οι βρετανικές αποικίες της Νέας Νότιας Ουαλίας, του Κουίνσλαντ, της Νότιας Αυστραλίας, της Τασμανίας, της Βικτώριας και της Δυτικής Αυστραλίας συνενώνονται ως Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας. Από το 1901 μέχρι τον καθορισμό της Καμπέρας ως πρωτεύουσας και έδρας της κυβέρνησης, η Μελβούρνη ήταν η αρχική και προσωρινή για κάποια χρόνια πρωτεύουσα της Κοινοπολιτείας της Αυστραλίας. Η τοποθεσία της Καμπέρα επιλέχθηκε το 1908 σαν συμβιβασμός ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, του Σίδνεϊ και της Μελβούρνης. Η κατασκευή της νέας πόλης ξεκίνησε το 1913, και έκτοτε η Καμπέρα είναι η έδρα της αυστραλιανής κυβέρνησης και της βουλής του κράτους, του Ανώτατου Δικαστηρίου της Αυστραλίας, της Εθνικής Πινακοθήκης της Αυστραλίας και του Εθνικού Μουσείου της χώρας. Στις υπόλοιπες μεγαλύτερες πόλεις της Αυστραλίας (Αδελαΐδα, Μελβούρνη,‎ Μπρίσμπεϊν,‎ Περθ, ‎Ντάργουιν, Σίδνεϊ και Χόμπαρτ), οι οποίες αποτελούν πρωτεύουσες Πολιτειών και Περιοχών, φιλοξενούν σήμερα τοπικά κοινοβούλια, συνταγματικά δικαστήρια, πανεπιστήμια, πολιτιστικούς χώρους και αντίστοιχα τις τοπικές αυτόνομες αρμοδιότητες της εκάστοτε Ενσωματωμένης Πολιτείας και Περιοχής της Αυστραλίας.
Αυστρία Βιέννη
Αφγανιστάν Καμπούλ Η Καμπούλ, είναι κατειλημμένη εξ ολοκλήρου από τους Ταλιμπάν, μετά την οριστική αποχώρηση και των τελευταίων αμερικανικών στρατευμάτων, από τον Αύγουστο του 2021, οι οποίοι Ταλιμπάν, ολοκλήρωσαν την κατάληψη της χώρας, επαναδημιουργώντας το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν. Αν και το νέο καθεστώς έχει αναλάβει την εξουσία από τις 16 Αυγούστου του 2021 με την είσοδό τους στην πρωτεύουσα Καμπούλ, προς το παρόν δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα κράτος. Επίσης η κυβέρνηση της χώρας, αυτοεξορίστηκε από τον Αύγουστο του 2021, στο Αμπού Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Βανουάτου Πορτ Βίλα
Βατικανό Πόλη του Βατικανού (ντε γιουρέ) Είναι το Πατριαρχείο της Ρώμης, το οποίο είναι ανεξάρτητη πόλη-κράτος, στη δυτική πλευρά της πόλης της Ρώμης στην Ιταλία.
Βέλγιο Βρυξέλλες Οι Βρυξέλλες, είναι επίσης η επίσημη έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και η έδρα των κυριότερων Οργάνων της, όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (δευτερεύουσα έδρα). Κυβερνητικά γραφεία και υπουργεία του Βελγίου υπάρχουν επίσης και στις πόλεις Αμβέρσα, Λιέγη, Μπριζ, Ναμύρ (Βαλλωνική Περιοχή) και στο Όιπεν (Γερμανόφωνη κοινότητα του Βελγίου).
Βενεζουέλα Καράκας
Βιετνάμ Ανόι
Βολιβία Σούκρε (επίσημη)
Λα Πας (διοικητική)
Βόρεια Μακεδονία Σκόπια Τα υπουργεία και η Κυβέρνηση της χώρας στεγάζονται στα Σκόπια, ωστόσο ορισμένα υπουργεία και παρατάξεις Αλβανόφωνων κομμάτων, βρίσκονται στο Τέτοβο και άλλες πόλεις που πλειοψηφούν οι Αλβανοί της Βόρειας Μακεδονίας (όπως το Γκόστιβαρ και η Δίβρη), το οποίο Τέτοβο θεωρείται άτυπα η πρωτεύουσα των Αλβανών της Βόρειας Μακεδονίας, ενώ Θρησκευτική και πολιτιστική πρωτεύουσα της χώρας είναι η Πόλη της Οχρίδας με την ομώνυμη Λίμνη Οχρίδα, με την Πόλη της Οχρίδας μάλιστα, να στεγάζει την Εκκλησιαστική Αρχιεπισκοπή της χώρας.
Βοσνία και Ερζεγοβίνη Σαράγεβο Ορισμένα ειδικά υπουργεία και παρατάξεις Σερβικών κομμάτων της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, εδρεύουν στην Μπάνια Λούκα, η οποία είναι η πρωτεύουσα της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, η οποία απολαμβάνει καθεστώς αυτονομίας από την Βοσνιακή Κυβέρνηση.
Βουλγαρία Σόφια Ορισμένα υπουργεία όπως το Ναυτιλίας, βρίσκονται στην Βάρνα επειδή η Βάρνα είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και η πρωτεύουσα Σόφια δεν έχει θάλασσα, και άλλα σε άλλες μεγάλες πόλεις όπως το Μπουργκάς και την Φιλιππούπολη. Κυβερνητικά γραφεία της χώρας υπάρχουν επίσης και στις πόλεις Ρούσε και Μπλαγκόεβγκραντ.
Βραζιλία Μπραζίλια Η Μπραζίλια, αποτελεί την επίσημη πρωτεύουσα της χώρας, από το 1960, η οποία χτίστηκε το 1956, προκειμένου να γίνει πρωτεύουσα και διοικητικό κέντρο, και να αραιώσει τάχιστα ο υπερβολικά μεγάλος πληθυσμός των Μεγαλοπόλεων της χώρας. Προηγουμένως, πρωτεύουσα ήταν το Ρίο ντε Τζανέιρο, η οποία ήταν η πρωτεύουσα της Βραζιλίας το διάστημα 1763-1960, και της πορτογαλικής αυτοκρατορίας το διάστημα 1808-1821. Σήμερα, το Ρίο ντε Τζανέιρο, ως η μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη της Βραζιλίας, εξακολουθεί να στεγάζει μέχρι και σήμερα πανεπιστήμια, υπουργεία (όπως παράδειγμα τα Ναυτιλίας και Τουρισμού) και υφυπουργεία, καθώς και πρεσβείες και προξενεία άλλων χωρών, παρότι το Ρίο ντε Τζανέιρο πάσχει υπερβολικά από έλλειψη υποδομών και στέγασης ιδιαίτερα στις φτωχότερες οικονομικά αστικές περιοχές.
Γαλλία Παρίσι Το Παρίσι, νομικά είναι πρωτεύουσα, μόνο της Μητροπολιτικής Γαλλίας. Τα Υπερπόντια Εδάφη και περιοχές της χώρας, έχουν ξεχωριστά τη δική τους πρωτεύουσα. Επίσης το Στρασβούργο, αποτελεί την επίσημη έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γερμανία Βερολίνο Πρωτεύουσα της χώρας, από τις 3 Οκτωβρίου του 1990 (μετά την οριστική πτώση του Τείχους του Βερολίνου, και την Γερμανική επανένωση) είναι επίσημα το Βερολίνο. Όμως, μερικά υπουργεία βρίσκονται στην πρώην Δυτικογερμανική πρωτεύουσα, τη Βόννη, ενώ το Υπουργείο Ναυτιλίας εδρέυει στο Αμβούργο, και το Υπουργείο Οικονομικών στην Φρανκφούρτη.
Γεωργία Τιφλίδα Η Τιφλίδα είναι η επίσημη και νόμιμη πρωτεύουσα της χώρας, ενώ το Κουτάισι, αποτελεί μονάχα τη νομοθετική πρωτεύουσα. Εντός της Γεωργίας υπάρχουν επίσης ορισμένα ειδικά υπουργεία και τοπικό κοινοβούλιο που εδρεύουν στην πόλη Μπατούμι η οποία είναι η πρωτεύουσα της Ατζαρίας, η οποία περιοχή απολαμβάνει καθεστώς αυτονομίας από το Γεωργιανό κράτος.
Γκάμπια Μπανζούλ
Γκαμπόν Λιμπρεβίλ
Γκάνα Άκκρα
Γουατεμάλα Πόλη της Γουατεμάλας
Γουιάνα Τζώρτζταουν
Γουινέα Κονακρί
Γουινέα-Μπισάου Μπισσάου
Γρενάδα Σαιντ Τζόρτζις
Δανία Κοπεγχάγη
Δομινίκα Ροζό
Δομινικανή Δημοκρατία Άγιος Δομίνικος
Ελ Σαλβαδόρ Σαν Σαλβαδόρ
Ελβετία Βέρνη Η εκ των πραγμάτων, πρωτεύουσα της Ελβετίας είναι η Βέρνη, όπου στεγάζει το Ομοσπονδιακό Μέγαρο, όπου εδρεύουν η Ομοσπονδιακή Συνέλευση (κοινοβούλιο) και το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (εκτελεστική εξουσία). Όμως εκ του δικαίου, η Ελβετία δεν έχει επίσημη πρωτεύουσα, λόγω της πρωτότυπης πολιτικής της Ουδετερότητας της παγκοσμίως, η οποία χρονολογείται εδώ και τουλάχιστον 500 χρόνια. Κυβερνητικά γραφεία της χώρας υπάρχουν επίσης και στις πόλεις Βασιλεία, Ζυρίχη, Γενεύη και Λοκάρνο.
Ελλάδα Αθήνα Πρωτεύουσα της χώρας είναι επίσημα η Αθήνα. Όμως, μερικά πρώην υπουργεία (που υποβαθμίστηκαν σε υφυπουργεία), βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη (Υφυπουργείο Μακεδονίας-Θράκης) και τη Μυτιλήνη (Υπουργείο Αιγαίου), ενώ το Υπουργείο Ναυτιλίας εδρεύει στον Πειραιά, το οποίο είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας.
Ερυθραία Ασμάρα
Εσθονία Τάλιν Το Τάλιν είναι η επίσημη πρωτεύουσα της χώρας, αλλά το ανώτατο δικαστήριο και το υπουργείο παιδείας εδρεύουν στο Τάρτου.
Εσουατίνι Μπαμπάνε (διοικητική)
Λομπάμπα (βασιλική και νομοθετική)
Ζάμπια Λουσάκα
Ζιμπάμπουε Χαράρε
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα Άμπου Ντάμπι Πρωτεύουσα της χώρας είναι επίσημα το Άμπου Ντάμπι. Όμως, το κάθε Εμιράτο του κράτους έχει τις δικές του αυτόνομες αρμοδιότητες, (Θρησκευτικά, συνταγματικά, φορολογικά, τουριστικά κ.α.) παράδειγμα το Εμιράτο του Ντουμπάι έχει διαφορετικό φορολογικό σύστημα από το Εμιράτο του Άμπου Ντάμπι.
Ηνωμένες Πολιτείες Ουάσινγκτον Π.Κ. Η Εκάστοτε από τις 50 Πολιτείες των ΗΠΑ, έχει συνταγματικά το δικό της σύνταγμα, τοπική σημαία, κοινοβούλιο, συνταγματικό δικαστήριο και νόμους και αντίστοιχα τις δικές της αυτόνομες αρμοδιότητες.
Ηνωμένο Βασίλειο Λονδίνο Πριν τις Πράξεις της Ένωσης του 1707 το Λονδίνο ήταν πρωτεύουσα μόνο της Αγγλίας, ενώ το Εδιμβούργο του Βασιλείου της Σκωτίας (σήμερα Σκωτία). Αντίστοιχα η πρωτεύουσα της Ουαλίας, είναι το Κάρντιφ, και της Βόρειας Ιρλανδίας, το Μπέλφαστ.
Ιαπωνία Τόκιο
Ινδία Νέο Δελχί
Ινδονησία Τζακάρτα Η Ινδονησία αναμένεται να αλλάξει πρωτεύουσα στα επόμενα χρόνια, λόγω του υπερβολικά μεγάλου πληθυσμού της Τζακάρτα. Χτίζεται ήδη μία νέα πόλη στην χώρα, προκειμένου να μειωθεί ο πληθυσμός της Τζακάρτα.
Ιορδανία Αμμάν
Ιράκ Βαγδάτη Η πρωτεύουσα του Ιράκ η Βαγδάτη, φιλοξενεί μονάχα τις διοικητικές υπηρεσίες, την κυβέρνηση και τα υπουργεία του Ιρακινού λαού. Λόγω του διχασμού και της μακροχρόνιας εμφύλιας κατάστασης μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών στο Ιράκ, υπάρχουν επίσης υπουργεία και υφυπουργεία και σε άλλες πόλεις του Ιράκ όπως στην Μουσούλη και την Βασόρα, με την Βασόρα να φιλοξενεί και το Υπουργείο Ναυτιλίας, επειδή η χώρα δεν έχει στο μεγαλύτερο μέρος της θάλασσα. Εντός του Ιράκ υπάρχουν επίσης ορισμένα ειδικά υπουργεία για τους Κούρδους και τους Ασσύριους που εδρεύουν κυρίως στην πόλη Ερμπίλ η οποία είναι η πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν, αλλά και στην Σουλεϊμανίγια, το οποίο Ιρακινό Κουρδιστάν απολαμβάνει καθεστώς αυτονομίας από το Ιρακινό κράτος.
Ιράν Τεχεράνη
Δημοκρατία της Ιρλανδίας Δουβλίνο
Ισημερινή Γουινέα Μαλάμπο
Ισημερινός Κίτο
Ισλανδία Ρέικιαβικ
Ισπανία Μαδρίτη Στην Ισπανία ανήκουν διοικητικά και οι Κανάριες Νήσοι, καθώς και οι πόλεις Μελίγια και Θεούτα στη βορειοδυτική Αφρική, τα οποία απολαμβάνουν αυξημένο καθεστώς αυτονομίας, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Μητροπολιτική Ισπανία. Το Υπουργείο Ναυτιλίας εδρεύει στην Βαρκελώνη, επειδή η πρωτεύουσα Μαδρίτη δεν έχει θάλασσα. Υπάρχουν επίσης υπουργεία, υφυπουργεία και πανεπιστήμια που εδρεύουν σε άλλες πόλεις της Ισπανίας έκτος από την Μαδρίτη, όπως το Λας Πάλμας ντε Γκραν Κανάρια των Καναρίων Νήσων, την Μελίγια, την Θεούτα, το Μπιλιμπάο, την Βαρκελώνη και την Σεβίλλη.
Ιταλία Ρώμη
Καζακστάν Αστάνα Στις 10 Δεκεμβρίου 1997 η Ακμόλα αντικατέστησε την Αλμάτι και έγινε η πρωτεύουσα του Καζακστάν. Η Αλμάτι εξακολουθεί να στεγάζει μέχρι και σήμερα ορισμένα κυβερνητικά γραφεία της χώρας. Στις 6 Μαΐου 1998, η Ακμόλα μετονομάστηκε σε Αστάνα, που σημαίνει «η πρωτεύουσα» στα Καζακικά. Στις 19 Μαρτίου 2019 μέχρι και το 2022, η Αστάνα μετονομάστηκε σε Νουρ-Σουλτάν προς τιμήν του πρώτου προέδρου του Καζακστάν, ενώ η ονομασία Αστάνα επαναφέρθηκε το 2022.
Καμερούν Γιαουντέ
Καμπότζη Πνομ Πεν
Καναδάς Οττάβα
Κατάρ Ντόχα
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία Μπανγκί
Κένυα Ναϊρόμπι
Κιργιστάν Μπισκέκ
Κιριμπάτι Ταράουα
Κονγκό - Δημοκρατία Μπραζαβίλ
Κονγκό - Λαϊκή Δημοκρατία Κινσάσα
Κολομβία Μπογκοτά
Κομόρες Μορονί
Κόστα Ρίκα Σαν Χοσέ
Κούβα Αβάνα Η Αβάνα παρότι φιλοξενεί όλα τα κυβερνητικά γραφεία της Κούβας, οι περισσότερες δορυφορικές πόλεις που περικυκλώνουν την Αβάνα, εξακολουθούν να είναι έντονα υποβαθμισμένες και στερούνται βασικών υποδομών, ενώ μάλιστα η χώρα μαστίζεται έντονα τόσο από την εγκληματικότητα, ενώ μάλιστα υπάρχει και σκληρό σοσιαλιστικό καθεστώς.
Κουβέιτ Πόλη του Κουβέιτ
Κροατία Ζάγκρεμπ
Λάος Βιεντιάν
Λεσότο Μασερού
Λετονία Ρίγα
Λευκορωσία Μινσκ
Λίβανος Βηρυτός
Λιβερία Μονρόβια
Λιβύη Τρίπολη Νομικά παγκοσμίως πρωτεύουσα της Λιβύης εξακολουθεί να είναι η Τρίπολη. Στην Λιβύη ωστόσο υπάρχει από το 2018, πολιτική κρίση και Εμφύλιος πόλεμος και στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο πρωτεύουσες, η Τρίπολη και η Βεγγάζη, με την Βεγγάζη να είναι κατηλειμμένη από τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης. Η πόλη Κούφρα στην Έρημο Σαχάρα εξακολουθεί να στεγάζει μέχρι και σήμερα παραστρατιωτικές οργανώσεις των Βερβέρων ανταρτών.
Λιθουανία Βίλνιους
Λίχτενσταϊν Βαντούζ
Λουξεμβούργο Πόλη του Λουξεμβούργου Η Πόλη του Λουξεμβούργου, επίσης αποτελεί την επίσημη έδρα των Δικαστικών Οργάνων της Ευρωπαικής Ένωσης (Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Γενικό Δικαστήριο).
Μαδαγασκάρη Ανταναναρίβο
Μαλαισία Κουάλα Λουμπούρ (επίσημη, νομοθετική και βασιλική)
Πουτρατζάγια (διοικητική και δικαστική)
Η Νομική πρωτεύουσα της Μαλαισίας, είναι η Κουάλα Λουμπούρ. Η Πουτρατζάγια φιλοξενεί μόνο τις διοικητικές και δικαστικές υπηρεσίες της χώρας.
Μαλάουι Λιλόνγκουε
Μαλδίβες Μαλέ
Μάλι Μπαμακό
Μάλτα Βαλέτα Τα περισσότερα υπουργεία και κυβερνητικά γραφεία της χώρας, βρίσκονται στη μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη της χώρας, την Μπιρκιρκάρα.
Μαρόκο Ραμπάτ
Μάρσαλ Νήσοι Ματζούρο
Μαυρίκιος Πορ-Λουί
Μαυριτανία Νουακσότ
Μαυροβούνιο Ποντγκόριτσα Η Ποντγκόριτσα (πρώην Τίτογκραντ, ως τμήμα της άλλοτε Γιουγκοσλαβίας), είναι η επίσημη πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου, από το 2006, όταν η χώρα ανεξαρτητοποιήθηκε, από τη Σερβία και Μαυροβούνιο. Η πρώην ιστορική πρωτεύουσα, Τσέτινιε ήταν η Παλιά βασιλική πρωτεύουσα του Βασιλείου του Μαυροβουνίου, το διάστημα 1912-1918. Σήμερα η Τσέτινιε, αποτελεί μονάχα, τη σημερινή έδρα του Προέδρου του Μαυροβουνίου, ενώ τα υπουργεία και τα κυβερνητικά γραφεία της χώρας, βρίσκονται στην Ποντγκόριτσα.
Μεξικό Πόλη του Μεξικού Η Πόλη του Μεξικού παρότι φιλοξενεί τα κυβερνητικά γραφεία της ομώνυμης χώρας, οι περισσότερες δορυφορικές πόλεις που περικυκλώνουν την Πόλη του Μεξικού δυστυχώς εξακολουθούν να είναι έντονα υποβαθμισμένες και στερούνται βασικών υποδομών, ενώ μάλιστα η χώρα μαστίζεται έντονα και από την εγκληματικότητα.
Μιανμάρ Νέπιντο Η Μιανμάρ (παλαιότερα ονομαζόνταν επίσης Βιρμανία και Μπούρμα) έχει αλλάξει αρκετές φορές στο παρελθόν πρωτεύουσα, ακόμα και με τις προηγούμενες ονομασίες της. Παλαιότερα η χώρα είχε πρωτεύουσα τη Γιανγκόν (γνωστή και ως Ρανγκούν μέχρι το 1989), η οποία εξακολουθεί να φιλοξενεί ορισμένα υπουργεία της χώρας. Ωστόσο η Γιανγκόν, δεν αποτελεί πλέον πρωτεύουσα, λόγω του ότι πάσχει από έλλειψη υποδομών ιδιαίτερα σε σύγκριση με άλλες μεγάλες πόλεις στη Νοτιοανατολική Ασία. Αν και πολλά ιστορικά οικιστικά και εμπορικά κτίρια έχουν ανακαινιστεί σε όλη την κεντρική Γιανγκόν, οι περισσότερες δορυφορικές πόλεις που την περικυκλώνουν εξακολουθούν να είναι έντονα υποβαθμισμένες και στερούνται βασικών υποδομών.
Μογγολία Ουλάν Μπατόρ
Μοζαμβίκη Μαπούτο
Μολδαβία Κισινάου Η Κυβέρνηση της Μολδαβίας δεν έχει μονάχα στον έλεγχο της την διακυβέρνηση της Υπερδνειστερίας, η οποια αποτελεί αποσχισθείσα περιοχή από το 1990, και έχει τις δικές της αρμοδιότητες, ωστόσο η Υπερδνειστερία αποτελεί διεθνώς νόμιμη περιοχή της Μολδαβίας. Εντός της Μολδαβίας υπάρχουν επίσης ορισμένα ειδικά υπουργεία και τοπικό κοινοβούλιο που εδρεύουν στην πόλη Κομράτ η οποία είναι η πρωτεύουσα της Γκαγκαουζίας, η οποία περιοχή απολαμβάνει καθεστώς αυτονομίας από το Μολδαβικό κράτος.
Μονακό Μονακό (ντε γιουρέ) Το Μονακό, στην πραγματικότητα αποτελεί Πόλη-Κράτος, με τέσσερις συνοικίες, με πιο πυκνοκατοικημένο το Μόντε Κάρλο.
Μπανγκλαντές Ντάκα Παλαιότερα η χώρα ήταν γνωστή ως Ανατολικό Πακιστάν. Η Ντάκα πάσχει επίσης από έλλειψη υποδομών ιδιαίτερα σε σύγκριση με άλλες μεγάλες πόλεις στη Νοτιοανατολική Ασία, ενώ το Μπαγκλαντές κατατάσεται στις φτωχότερες χώρες του κόσμου.
Μπαρμπάντος Μπριτζτάουν
Μπαχάμες Νασσάου
Μπαχρέιν Μανάμα
Μπελίζ Μπελμοπάν
Μπενίν Πόρτο Νόβο (επίσημη)
Κοτονού (ντε φάκτο)
Μποτσουάνα Γκαμπορόνε
Μπουρκίνα Φάσο Ουαγκαντούγκου
Μπουρούντι Γκιτέγκα Από τις 16 Ιανουαρίου του 2019, επίσημη πρωτεύουσα της χώρας είναι η Γκιτέγκα, η οποία βρίσκεται στο κέντρο της χώρας. Παλαιότερα το Μπουρούντι είχε πρωτεύουσα την Μπουζουμπούρα, η οποία εξακολουθεί να φιλοξενεί τα περισσότερα υπουργεία και τα κυβερνητικά γραφεία της χώρας, ενώ μάλιστα η Μπουζουμπούρα είναι έντονα υποβαθμισμένη και φτωχή πόλη και στερείται έλλειψη υποδομών.
Μπουτάν Τιμπού
Μπρουνέι Μπαντάρ Σερί Μπεγκαβάν
Ναμίμπια Βίντχουκ
Ναουρού Γιαρέν (ντε φάκτο) Χωρίς επίσημη πρωτεύουσα. Η Γιαρέν είναι ο κύριος και μοναδικός οικισμός του κράτους και έδρα της κυβέρνησης του Ναούρου.[1]
Νέα Ζηλανδία Ουέλλινγκτον
Νεπάλ Κατμαντού
Νίγηρας Νιαμέι
Νιγηρία Αμπούτζα
Νικαράγουα Μανάγουα
Νορβηγία Όσλο Στον έλεγχο της Νορβηγίας ανήκουν επίσης το Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρτ και τα ακατοίκητα νησιά Γιάν Μάγεν και Μπουβέ.
Νότια Αφρική Πρετόρια (εκτελεστική)
Μπλουμφοντέιν (δικαστική)
Κέιπ Τάουν (νομοθετική)
Η εκ των πραγμάτων, επίσημη πρωτεύουσα της Νότιας Αφρικής είναι η Πρετόρια, όμως εκ του δικαίου, η Νότια Αφρική δεν έχει επίσημη πρωτεύουσα, ενώ και στις τρεις (Πρετόρια, Μπλουμφοντέιν και Κέιπ Τάουν) εδρεύουν, τα υπουργεία και τα υφυπουργεία της χώρας. Επίσης το Γιοχάνεσμπουργκ, το οποίο πληθυσμιακά είναι η μεγαλύτερη πόλη, αλλά δεν είναι και δεν ήταν ποτέ πρωτεύουσα της χώρας, στεγάζει το νοτιοαφρικανικό συνταγματικό δικαστήριο - το ανώτατο δικαστήριο της Νότιας Αφρικής.
Νότιο Σουδάν Τζούμπα Η χώρα από την ήδη δεκάχρονη ανεξαρτησία της βρίσκεται μόνιμα σε εμφύλιο πόλεμο, αλλά και σε πόλεμο με γειτονικές της χώρες και δεν έχει ξεκαθαρίσει τα σύνορα της με το Σουδάν, με αποτέλεσμα να μην έχει ξεκαθαρίσει τελικώς το καθεστώς της.
Ολλανδία Άμστερνταμ Το Άμστερνταμ, είναι ανέκαθεν η επίσημη πρωτεύουσα της Ολλανδίας, αλλά δεν αποτελεί πρωτεύουσα της Επαρχίας που ανήκει (Βόρεια Ολλανδία), όπου πρωτεύουσα της Βόρειας Ολλανδίας, αποτελεί το Χάαρλεμ. Ορισμένες φορές εκ του δικαίου όμως, η Ολλανδία θεωρείται αβάσιμα ότι δεν έχει επίσημη πρωτεύουσα, λόγω της πρωτότυπης φιλελεύθερης πολιτικής της παγκοσμίως. Επίσης αντίστοιχα η Χάγη, αποτελεί τη διοικητική πρωτεύουσα της χώρας, ενώ σε αυτήν εδρεύει ακόμη και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.[2] Κυβερνητικά γραφεία της χώρας στεγάζονται επίσης και στο Ρότερνταμ.
Ομάν Μουσκάτ
Ομόσπονδες Πολιτείες της Μικρονησίας Παλικίρ
Ονδούρα Τεγουσιγάλπα
Ουγγαρία Βουδαπέστη
Ουγκάντα Καμπάλα
Ουζμπεκιστάν Τασκένδη
Ουκρανία Κίεβο Εκτός από την πρωτεύουσα Κίεβο, κυβερνητικά κτήρια και υπουργεία της Ουκρανίας υπάρχουν και στις πόλεις Χάρκοβο, Λβιβ και Οδησσός. Εντός της Ουκρανίας υπάρχουν επίσης ορισμένα ειδικά υπουργεία και τοπικό κοινοβούλιο που εδρεύουν στην Συμφερούπολη, αλλά και την Σεβαστούπολη η οποία Συμφερούπολη, είναι η πρωτεύουσα της Κριμαίας, η οποία περιοχή απολαμβάνει νομίμως καθεστώς αυτονομίας από το Ουκρανικό κράτος. Όμως η Κριμαία από το 2014, θεωρείται διεθνώς αμφισβητούμενη περιοχή, την οποία διεκδικεί και η Ρωσία. Από το 2022, η χώρα αντιπετωπίζει στην Επικράτεια της την Εισβολή της Ρωσίας. Η χώρα επί του παρόντος βρίσκεται σε πόλεμο και σε ρευστή πολιτική κρίση.
Ουρουγουάη Μοντεβιδέο
Πακιστάν Ισλαμαμπάντ Πρωτεύουσα της χώρας είναι επίσημα από 1960 η Ισλαμαμπάντ. Όμως, μερικά υπουργεία και υφυπουργεία της χώρας βρίσκονται ακόμα στην παλιά πρωτεύουσα, το Καράτσι, στο οποίο επίσης είναι η έδρα σημαντικών ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης στη νότια Ασία και τον μουσουλμανικό κόσμο.
Παλάου Νγκερουλμούντ
Παναμάς Πόλη του Παναμά
Παπούα Νέα Γουινέα Πορτ Μόρεσμπι
Παραγουάη Ασουνσιόν
Περού Λίμα
Πολωνία Βαρσοβία
Πορτογαλία Λισαβόνα Το κοινοβούλιο, τα υπουργεία, τα δικαστήρια κτλ, βρίσκονται στη Λισαβόνα. Παρόλα αυτά κανένα αυτά, κανένα κρατικό αρχείο δεν αναφέρεται στη Λισαβόνα ως πρωτεύουσα. Επίσης στην Πορτογαλία ανήκουν και τα Νησιά Συμπλέγματα Αζόρες και Μαδέρα, τα οποία απολαμβάνουν ένα ιδιότυπο καθεστώς αυτονομίας, από την υπόλοιπη χώρα.
Πράσινο Ακρωτήριο Πράγια
Ρουάντα Κιγκάλι
Ρουμανία Βουκουρέστι
Ρωσία Μόσχα Η Μόσχα, είναι η επίσημη πρωτεύουσα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, από το 1991, όταν η χώρα ανεξαρτητοποιήθηκε, από την ΕΣΣΔ. Η Μόσχα αποτέλεσε πρωτεύουσα κράτους, στο παρελθόν, και σε κράτη που δεν υφίστανται πλέον, πάντοτε όμως με κυρίαρχο έθνος τους Ρώσους (Σοβιετική Ένωση και Ρωσική Αυτοκρατορία), ενώ στο παρελθόν πρωτεύουσα της χώρας υπήρξε και η Αγία Πετρούπολη, η οποία στεγάζει μέχρι και σήμερα πανεπιστήμια, υπουργεία και υφυπουργεία της σημερινής Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Σαμόα Απία
Σάο Τομέ και Πρίνσιπε Σάο Τομέ
Σαουδική Αραβία Ριάντ Όλα τα κυβερνητικά γραφεία της χώρας, βρίσκονται στο Ριάντ. Η Μέκκα, ωστόσο θεωρείται η θρησκευτική πρωτεύουσα της χώρας και αποτελεί την ιερότερη πόλη των Μουσουλμάνων. Εκεί βρίσκεται το ιερότερο τέμενος, το Μασγίντ αλ-Χαράμ. Σύμφωνα με την Ισλαμική πίστη οι πιστοί πρέπει να στρέφονται προς τη Μέκκα για να εκπληρώσουν τις θρησκευτικές τους υποχρεώσεις.
Σενεγάλη Ντακάρ
Σερβία Βελιγράδι Το Βελιγράδι, είναι η επίσημη πρωτεύουσα της Σερβίας, από το 2006, όταν η χώρα ανεξαρτητοποιήθηκε, από τη Σερβία και Μαυροβούνιο. Το Βελιγράδι αποτέλεσε πρωτεύουσα κράτους, στο παρελθόν, και σε κράτη που δεν υφίστανται πλέον, πάντοτε όμως με κυρίαρχο έθνος τους Σέρβους (Σερβία και Μαυροβούνιο, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και Κράτος των Σλοβένων, Κροατών και Σέρβων). Κυβερνητικά γραφεία, τοπικά κοινοβούλια και ειδικά υπουργεία της χώρας στεγάζονται επίσης και στις πόλεις Νόβι Σάντ (Βοϊβοντίνα) και στην αμφισβητούμενη Μιτρόβιτσα του Κοσσυφοπεδίου, αλλά και στην Σουμπότιτσα.
Σεϋχέλλες Βικτώρια
Σιγκαπούρη Πόλη της Σιγκαπούρης (ντε γιουρέ) Η Σιγκαπούρη, αποτελεί νησιωτική Πόλη-Κράτος, με μοναδική πόλη την ομώνυμη Σιγκαπούρη.
Σιέρα Λεόνε Φρίταουν
Σλοβακία Μπρατισλάβα
Σλοβενία Λιουμπλιάνα
Σολομώντα Νησιά Ονιάρα
Σομαλία Μογκαντίσου
Σουδάν Χαρτούμ
Σουηδία Στοκχόλμη
Σουρινάμ Παραμαρίμπο
Σρι Λάνκα Σρι Τζαγιαβαρντενεπούρα Κότε (επίσημη)
Κολόμπο (πρώην πρωτεύουσα, έχει κάποια κυβερνητικά γραφεία)
Γνωστή επίσης ως Κότε. Μέχρι τη δεκαετία του 1980 η πρωτεύουσα ήταν το Κολόμπο, όπου ακόμα υπάρχουν σημαντικά κυβερνητικά γραφεία και ιδρύματα, ενώ ακόμα χαρακτηρίζεται ως η εμπορική πρωτεύουσα της Σρι Λάνκα
Συρία Δαμασκός
Ταϊλάνδη Μπανγκόκ
Τανζανία Ντοντόμα (επίσημη, διοικητική) Το Νταρ ες Σαλάμ, η πρώην πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη παραμένει ντε φάκτο η πρωτεύουσα, φιλοξενώντας την Προεδρική κατοικία, υπουργεία, το ανώτατο δικαστήριο, και διπλωματικές αποστολές
Τατζικιστάν Ντουσαμπέ
Τζαμάικα Κίνγκστον
Τζιμπουτί Τζιμπουτί
Τόγκο Λομέ
Τόνγκα Νουκουαλόφα
Τουβαλού Φουναφούτι Η πόλη Φονγκαφάλε κάποιες φορές αναφέρεται ως η πρωτεύουσα, αλλά όλη η ατόλη Φουναφούτι, αποτελεί επίσημα την πρωτεύουσα
Τουρκία Άγκυρα Πρωτεύουσα της χώρας είναι επίσημα από 1923 η Άγκυρα. Όμως, τα περισσότερα υπουργεία και υφυπουργεία της Τουρκίας βρίσκονται τόσο στην Κωνσταντινούπολη, λόγω του ότι είναι η μεγαλύτερη πόλη της χώρας πληθυσμιακά, αλλά και τη Σμύρνη.
Τουρκμενιστάν Ασγκαμπάτ
Τρινιντάντ και Tομπάγκο Πορτ-οφ-Σπέιν
Τσαντ Ντζαμένα
Τσεχία Πράγα Πρωτεύουσα της Τσεχίας είναι επίσημα η Πράγα. Το Μπρνο, όμως, είναι η έδρα των κρατικών δικαστηρίων.
Τυνησία Τύνιδα
Υεμένη Σαναά (de jure)
Άντεν (de facto)
Η Σαναά είναι κατειλημμένη από το από τους αντάρτες Χούθι από το Φεβρουάριο του 2015. Δείτε επίσης Υεμενικός εμφύλιος πόλεμος (2015)
Φιλιππίνες Μανίλα
Φινλανδία Ελσίνκι Στη Φινλανδία ανήκουν διοικητικά και οι Νήσοι Ώλαντ, τα οποία απολαμβάνουν αυξημένο καθεστώς αυτονομίας, ενώ οι κάτοικοι των νησιών έχουν επίσημη γλώσσα τα Σουηδικά.
Φίτζι Σούβα
Χιλή Σαντιάγο

Μέλη του ΟΗΕ που δεν αναγνωρίζονται από τουλάχιστον ένα μέλος του ΟΗΕ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυρίαρχο Κράτος Επίσημη Πρωτεύουσα Επισημάνσεις
Αρμενία Γιερεβάν Η Δημοκρατία της Αρμενίας, ανεξάρτητη διεθνώς από το 1991, δεν αναγνωρίζεται ως Κυρίαρχο Κράτος, μονάχα από ένα μέλος του ΟΗΕ, το Πακιστάν, καθώς από τον Πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, υποστηρίζε το Αζερμπαϊτζάν.
Βόρεια Κορέα Πιονγιάνγκ Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, διεθνώς ανεξάρτητη από το 1948, δεν αναγνωρίζεται ως Κυρίαρχο Κράτος, μονάχα από 2 κράτη μέλη του ΟΗΕ, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα. Επίσης η Βόρεια Κορέα, λόγω του ιδιαίτερου καθεστώτος της, το Τζούτσε, αποτελεί απομονωμένο κράτος, και δεν έχει διπλωματικές σχέσεις με κανένα κράτος του πλανήτη, παρά μόνο με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (Κίνα), ενώ καμία χώρα δεν διατηρεί πρεσβείες και προξενεία σε αυτήν, ενώ ούτε και η ίδια έχει διπλωματικές σχέσεις στο εξωτερικό. Επίσης πολλά στοιχεία της χώρας δεν εξακριβώνονται με σαφήνεια επειδή είναι Σοσιαλιστικό κράτος, και έχει ξεκάθαρα απόρρητες ορισμένες εσωτερικές υποθέσεις της.
Ισραήλ Ιερουσαλήμ (αμφισβητείται)
Τελ Αβίβ (υποτιθέμενη, ντε φάκτο)
Λόγω της πολύχρονης σύρραξης μεταξύ του Ισραήλ και του Κράτους της Παλαιστίνης, τόσο ο ΟΗΕ και οι περισσότερες χώρες δε αποδέχονται ότι η νόμιμη πρωτεύουσα του Ισραήλ είναι η Ιερουσαλήμ, και για αυτό το λόγο και διατηρούν πρεσβείες σε άλλες πόλεις της χώρας, όπως το Τελ Αβίβ.[3]
Κίνα Πεκίνο Η Κίνα, ή όπως είναι το επίσημο όνομα Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, εγκαθιδρυμένη το 1949, είναι ο πιο ευρέως αναγνωρισμένος διεκδικητής της "Κίνας", με τον άλλον να είναι η Δημοκρατία της Κίνας, δηλαδή η Ταϊβάν. Η Κίνα δεν δέχεται διπλωματικές σχέσεις με τα κράτη που αναγνωρίζουν την Ταϊβάν. Οι περισσότερες από αυτές τις χώρες δεν αναγνωρίζουν επίσημα την Κίνα ως κράτος, αν και κάποια κράτη έχουν σχέσεις με την Ταϊβάν ενώ δηλώνουν ταυτόχρονα ότι δεν σκοπεύουν να σταματήσουν να αναγνωρίζουν την Κίνα (το Κιριμπάτι και το Ναουρού). Κάποια κράτη τα οποία αυτή τη στιγμή αναγνωρίζουν μόνο την Κίνα έχουν προσπαθήσει στο παρελθόν ταυτόχρονη αναγνώριση και σχέσεις και με την Κίνα και με τη Ταϊβάν (Λιβερία και Βανουατού). Σύμφωνα με την Απόφαση 2758 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (Κίνα) είναι η μόνη νόμιμη αντιπρόσωπος της Κίνας στον ΟΗΕ. Επίσης ορισμένα υπουργεία της Κίνας όπως το Ναυτιλίας, βρίσκονται στην Σαγκάη την μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της χώρας, και άλλα σε άλλες πόλεις της, καθαρά για πληθυσμιακούς λόγους, κάτι το οποίο δεν εξακριβώνεται με σαφήνεια επειδή η Κίνα είναι Σοσιαλιστικό κράτος, και έχει ξεκάθαρα απόρρητες ορισμένες εσωτερικές υποθέσεις της.
Κύπρος Λευκωσία Η Κυπριακή Δημοκρατία, ανεξάρτητη διεθνώς από το 1960, δεν αναγνωρίζεται, ως Κυρίαρχο Κράτος, μονάχα από ένα μέλος του ΟΗΕ, τη Τουρκία, και από ένα μη μέλος του ΟΗΕ, τη Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, λόγω της συνεχιζόμενης διαμάχης στο νησί.
Επίσης μερικά πρώην υπουργεία (που υποβαθμίστηκαν σε υφυπουργεία) της Κυπριακής Δημοκρατίας και Επαρχιακά Δικαστήρια, εδρεύουν σε Λεμεσό και Λάρνακα, ενώ τα γραφεία των Επαρχιακών Διοικήσεων της Κατεχόμενης Λευκωσίας, της Κερύνειας και της Κατεχόμενης Αμμόχωστου, καθώς και διάφορα αθλητικά σωματεία που πριν την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που έδρευαν στις σημερινές Κατεχόμενες περιοχές, εδρεύουν σήμερα στις Ελεύθερες περιοχές κυρίως σε Λευκωσία, Λάρνακα και Παραλίμνι Αμμοχώστου.
Νότια Κορέα Σεούλ Η Δημοκρατία της Κορέας, διεθνώς ανεξάρτητη από το 1948, δεν αναγνωρίζεται, ως Κυρίαρχο Κράτος, μονάχα από ένα κράτος μέλος του ΟΗΕ, τη Βόρεια Κορέα.

Εξαρτημένα εδάφη και Περιοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξαρτημένο Έδαφος η Περιοχή Ανακηρυγμένη Πρωτεύουσα Επισημάνσεις
Αγίας Ελένης Νήσος Τζέιμσταουν Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Άγιος Βαρθολομαίος Γουσταβία Υπερπόντια κοινότητα της Γαλλίας, πρώην αποικία της Σουηδίας, και νομικά μέρος της Γουαδελούπης.[5]
Άγιος Ευστάθιος Οράνιεστατ Υπερπόντια κοινότητα της Ολλανδίας.[6]
Άγιος Μαρτίνος (Γαλλία) Μαριγκό Υπερπόντια κοινότητα της Γαλλίας.[5]
Άγιος Μαρτίνος Φίλιπσμπουργκ Τμήμα του Βασιλείου των Κάτω Χωρών (Ολλανδίας).[7]
Ακρωτήρι και Δεκέλεια Υπερπόντιο Έδαφος, διοικούμενες ως Περιοχές Κυρίαρχων Βάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου.[8] Χωρίς επίσημη πρωτεύουσα. Τα χωριά Επισκοπή Λεμεσού, Ακρωτήρι Λεμεσού και Δεκέλεια Λάρνακας είναι οι κύριοι οικισμοί αυτών των εξαρτημένων εδαφών της Κύπρου, ενώ στην Επισκοπή Λεμεσού, στεγάζεται το γραφείο του Διοικητή. Αντίστοιχα η Κυπριακή Δημοκρατία, έχει σε ορισμένα θέματα την ευθύνη της περιοχής, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο.
Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι Σαρλότ Αμαλί Νησιωτική περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.[9]
Αμερικανική Σαμόα Πάγκο Πάγκο Νησιωτική περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.[9], και η μόνη από τις εξωτερικές περιοχές της που διατηρεί τη Θανατική Ποινή.
Αναλήψεως Νήσος Τζώρτζταουν Εξαρτημένο έδαφος του Βρετανικού υπερπόντιου εδάφους της Αγίας Ελένης.[10]
Ανγκουίλα Δε Βάλεϊ Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Αρούμπα Οράνιεστατ Τμήμα του Βασιλείου των Κάτω Χωρών (Ολλανδίας).[11]
Βερμούδες Χάμιλτον Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Βόρειες Μαριάνες Νήσοι Σαϊπάν Νησιωτική περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.[9]
Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι Ρόουντ Τάουν Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Βρετανικό Έδαφος Ινδικού Ωκεανού Ντιέγκο Γκαρσία Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Γαλλική Γουιάνα Καγιέν Υπερπόντιος νομός και υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας. Ωστόσο, σε ορισμένα πολιτικά, αστυνομικά και κοινωνικά θέματα της Γαλλικής Γουιάνας, το Παρίσι, έχει την ευθύνη και την τύχη της περιοχής, ενώ η περιοχή, επίσης αποτελεί μέλος του NATO, επίσης υπό την ευθύνη του Παρισιού. [12]
Γαλλική Πολυνησία Παπεέτε Υπερπόντια κοινότητα της Γαλλίας.[5]
Γιβραλτάρ Γιβραλτάρ Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Γκέρνσεϊ Σεντ Πίτερ Πορτ Εξαρτημένο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[13]
Γκουάμ Αγκάνα Νησιωτική περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.[9]
Γουαδελούπη Μπας-Τερ Υπερπόντιος νομός και υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας.[12]
Γροιλανδία Νουούκ Αυτόνομη περιοχή με αυτοδιάθεση από τη Δανία. Η Γροιλανδία, επίσης αποτελεί μέλος του NATO, υπό την ευθύνη της Κοπεγχάγης.[14]
Κέιμαν Νήσοι Τζωρτζτάουν Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Κόκος Νησιά Γουέστ Άιλαντ Εξωτερική επικράτεια της Αυστραλίας.[15]
Κουρασάο Βίλλεμσταντ Τμήμα του Βασιλείου των Κάτω Χωρών (Ολλανδίας).[16]
Κουκ Νήσοι Αβαρούα Εξαρτημένο αυτοδιοικούμενο έδαφος της Νέας Ζηλανδίας.[17]
Μαγιότ Μαμουτζού Υπερπόντιος νομός και υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας.[12]
Μαν Νήσος Ντάγκλας Εξαρτημένο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4][13]
Μαρτινίκα Φορ-ντε-Φρανς Υπερπόντιος νομός και υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας.[12]
Μοντσεράτ Πλίμουθ (επίσημη)
Μπρέιντς (ντε φάκτο)
Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4] Το Πλίμουθ εγκαταλήφθηκε μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Σουφριέρ Χιλς το 1997. Τα κυβερνητικά γραφεία μεταφέρθηκαν στο Μπρέιντς το οποιο βρίσκεται στο βορειοδυτικό μέρος του Μοντσεράτ.
Μποναίρ Κράλεντικ Υπερπόντια κοινότητα της Ολλανδίας.[6]
Νέα Καληδονία Νουμέα Υπερπόντια κοινότητα της Γαλλίας, υπό ειδικό καθεστώς. Θα διεξαχθεί δημοψήφισμα για ανεξαρτησία μεταξύ του 2014 και του 2019.[5][18]
Νιούε Αλόφι Εξαρτημένο αυτοδιοικούμενο έδαφος της Νέας Ζηλανδίας.[19]
Νόρφολκ Νήσος Κίνγκστον Εξωτερική επικράτεια της Αυστραλίας.[15]
Νότια Γεωργία και Νότιες Σάντουιτς Νήσοι Κίνγκ Έντουαρντ Πόιντ Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Ουαλίς και Φουτουνά Μάτα-Ούτου Υπερπόντια κοινότητα της Γαλλίας.[5]
Πάσχα Νήσος Χάνγκα Ρόα Περιοχή της Χιλής.
Πίτκαιρν Νήσοι Άνταμσταουν Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Πουέρτο Ρίκο Σαν Χουάν Νησιωτική περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.[9]
Ρεϋνιόν Σαιν-Ντενί (Ρεϋνιόν) Υπερπόντιος νομός και υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας.[12]
Σαιν Πιέρ και Μικελόν Σαιν Πιέρ Υπερπόντια κοινότητα της Γαλλίας.[5]
Σάμπα Δε Μπότομ Υπερπόντια κοινότητα της Ολλανδίας.[6]
Σβάλμπαρντ Αρχιπέλαγος Λόνγκγιαρμπιεν Υπερπόντιο έδαφος της Νορβηγίας.
Τερκς και Κέικος Κόκμπερν Τάουν Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Τζέρσεϊ Σεντ Χέλιερ Εξαρτημένο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[13]
Τοκελάου Χωρίς επίσημη πρωτεύουσα. Η ατόλλη Νουκόνου είναι ο κύριος οικισμός αυτού του εξαρτημένου εδάφους της Νέας Ζηλανδίας.[20][21][22]
Τριστάν ντα Κούνια Εδιμβούργο των Επτά Θαλασσών Εξαρτημένο έδαφος του Βρετανικού υπερπόντιου εδάφους της Αγίας Ελένης.[10]
Φερόες Νήσοι Τόρσχαβν Υπερπόντιο έδαφος της Δανίας με μερική Αυτονομία, και μέλος του ΝΑΤΟ.[23] Ωστόσο, στις περισσότερες κρατικές υπηρεσίες των Νήσων Φερόε, όπως υπουργεία, κυριαρχία, ναυτιλία και άμυνα, η Κοπεγχάγη της Δανίας, έχει την αποκλειστική ευθύνη και την τύχη της περιοχής.
Φώκλαντ Νήσοι Στάνλεϋ Υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου.[4]
Χονγκ Κονγκ Χονγκ Κονγκ Ειδική διοικητική περιοχή της Κίνας που λειτουργεί ως Πόλη-κράτος, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις, την κυριαρχία της πόλης, την έχει το Πεκίνο. Πρώην Βρετανικό εξαρτώμενο έδαφος.
Χριστουγέννων Νησί Φλάινγκ Φις Κόουβ Εξωτερική επικράτεια της Αυστραλίας.[15]
Ώλαντ Μάριεχαμν Αυτόνομη, αποστρατιωτικοποιημένη επαρχία της Φινλανδίας, με καθαρά Σουηδόφωνο πληθυσμό.[24] Ωστόσο, σε όλες κρατικές υπηρεσίες των Νήσων Ώλαντ, όπως κυβέρνηση, υπουργεία, κυριαρχία και ναυτιλία, το Ελσίνκι, έχει καθαρά αποκλειστική ευθύνη και την τύχη της περιοχής.

Κράτη με περιορισμένη (ή και καθόλου) αναγνώριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κράτος ή Περιοχή Ανακηρυγμένη Πρωτεύουσα Επισημάνσεις
Αμπχαζία Σουχούμι (ντε φάκτο) Αυτόνομη δημοκρατία της Γεωργίας, μη-μέλος του ΟΗΕ όμως έχει αναγνωριστεί από περισσότερες από 1 χώρες-μέλη του ΟΗΕ. Η Αμπχαζία διεκδικείται από τη Γεωργία, ως μέρος της Επικράτειας της.[25][26] Ωστόσο, στις περισσότερες κρατικές υπηρεσίες της αποσχεισθείσας Αμπχαζίας, όπως υπουργεία, κυριαρχία, ναυτιλία και άμυνα, η Γεωργία, έχει ακόμα την νόμιμη αποκλειστική ευθύνη και την τύχη της περιοχής.
Αρτσάχ (και Ναγκόρνο-Καραμπάχ) Στεπανακέρτ (ντε φάκτο) Στεπανακέρτ (στα Αρμενικά) ή Χανκεντί (στα Αζερικά). Αυτόνομη δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν[27] (μη-μέλος του ΟΗΕ) αναγνωρίζεται μόνο από την Αμπχαζία, τη Νότια Οσετία και την Υπερδνειστερία που με τη σειρά τους δεν είναι μέλη του ΟΗΕ.[28] Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ ελέγχει μέρος τoυ Αζερμπαϊτζάν.[29] Ωστόσο, στις περισσότερες κρατικές υπηρεσίες της αποσχεισθείσας περιοχής του Αρτσάχ, όπως υπουργεία, κυριαρχία, ναυτιλία και άμυνα, το Αζερμπαϊτζάν, έχει ακόμα την νόμιμη αποκλειστική ευθύνη και την τύχη της περιοχής. Η Περιοχή διαλύθηκε το 2024.
Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν) Ταϊπέι (δηλωμένη επίσημη) Ντε φάκτο Κυρίαρχο κράτος. Επίσημα η Ταιβάν, ονομάζεται Δημοκρατία της Κίνας και στους περισσότερους διεθνής οργανισμούς Κινεζική Ταϊπέι. Θεωρητικά είναι η 23η επαρχία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στην οποία κατέφυγε η κυβέρνηση της Κίνας μετά την επικράτηση των κομμουνιστών στην ενδοχώρα, ενώ η ίδια η Κίνα, απειλεί με εισβολή εάν δηλώσει ανεξαρτησία από την υπόλοιπη Επικράτεια της, ενώ η Ταϊβάν θεωρεί ότι όλη η Κίνα είναι τμήμα της υπό το όνομα «Δημοκρατία της Κίνας».
Δημοκρατία της Σαχάρας Ελ Αγιούν (διεκδικούμενη)
Τιφαρίτι (ντε φάκτο)
Καμία από τις δύο (νόμιμα)
Η Λαϊκή Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας, κοινότερα γνωστή και ως Δυτική Σαχάρα, αναγνωρισμένη από 84 κράτη και τη μη αναγνωρισμένη Νότια Οσετία, διεκδικεί το μεγαλύτερο μέρος της ελεγχόμενης από το Μαρόκο περιοχής της Δυτικής Σαχάρας, η οποία δεν ανήκει νομικά σε κανένα κράτος. Η περιοχή που ελέγχει το Μαρόκο περιλαμβάνει το Ελ Αγιούν, και το Μαρόκο διεκδικεί ως δικιά του όλη την περιοχή που ελέγχει το κράτος της Δυτικής Σαχάρας. Το Τιφαρίτι είναι τώρα η προσωρινή πρωτεύουσα (αντί του Μπιρ Λεχλού που ήταν πριν). Κάποιες κυβερνητικές και στρατιωτικές δομές είναι σε εξορία στην Τιντούφ της Αλγερίας.
Κοσσυφοπέδιο Πρίστινα (δηλωμένη επίσημη)
Μιτρόβιτσα (ντε φάκτο, πρωτεύουσα των Σέρβων του Κοσόβου)
De facto ανεξάρτητο κράτος, με κατά πλειοψηφία Αλβανόφωνο πληθυσμό, που αναγνωρίζεται από 96 μέλη των Ηνωμένων Εθνών και την Ταϊβάν. Διεκδικείται εξ ολοκλήρου από τη Δημοκρατία της Σερβίας, της οποίας αποτελεί νόμιμο έδαφος. Η Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου έχει de facto έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας, με περιορισμένο έλεγχο στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο, περιοχή με κατά πλειοψηφία Σέρβοφωνο πληθυσμό. Η Σερβία δεν αποδέχεται την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, και το διεκδικεί ως μέρος της επικράτειας της υπό την ονομασία Κοσσυφοπέδιο και Μετόχια.
Νότια Οσετία Τσχινβάλι (διεκδικούμενη) Αυτόνομη δημοκρατία της Γεωργίας, μη-μέλος του ΟΗΕ όμως έχει αναγνωριστεί από περισσότερες από 1 χώρες-μέλη του ΟΗΕ. Η Αμπχαζία διεκδικείται από τη Γεωργία[25][26], της οποίας αποτελεί νόμιμο έδαφος, ενώ η Νότια Οσετία, δεν διαθέτει αυτονομία εντός του Γεωργιανού Κράτους. Επίσης στις περισσότερες κρατικές υπηρεσίες της αποσχεισθείσας Νότιας Οσετίας, όπως υπουργεία, κυριαρχία, ναυτιλία και άμυνα, η Γεωργία, έχει ακόμα την νόμιμη αποκλειστική ευθύνη και την τύχη της περιοχής.
Σομαλιλάνδη Χαργκέισα (διεκδικούμενη) Αυτόνομη περιοχή της Σομαλίας. De facto ανεξάρτητο κράτος, από το 1991, δεν αναγνωρίζεται διπλωματικά από κανένα κράτος, ακόμη και από τα μη αναγνωρισμένα. Διεκδικείται εξ ολοκλήρου από τη Σομαλία, της οποίας αποτελεί νόμιμο έδαφος. Η περιοχή έχει επίσης και δικό της νόμισμα το Σελλίνι Σομαλιλάνδης. Επίσης στις περισσότερες κρατικές υπηρεσίες της αποσχεισθείσας Σομαλιλάνδης, όπως υπουργεία, κυριαρχία, ναυτιλία και άμυνα, η Σομαλία, έχει ακόμα την νόμιμη αποκλειστική ευθύνη και την τύχη της περιοχής.
ΤΔΒΚ Κατεχόμενη Λευκωσία (δηλωμένη επίσημη) Περιοχή της Κύπρου. De facto ανεξάρτητο κράτος, που δεν αναγνωρίζεται διπλωματικά από κανένα κράτος. Η αυτοαποκαλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», αναγνωρίζεται μονάχα και αποκλειστικά, από το 1983, από την Τουρκία, η οποία κατέχει στρατιωτικά, διά της βίας, όλα τα βόρεια εδάφη της Κύπρου από τις 20 Ιουλίου 1974, με την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Το σύνολο των εδαφών της διεκδικεί η Κυπριακή Δημοκρατία, της οποίας ανήκουν νόμιμα όλη η επικράτεια του νησιού και τα χωρικά της ύδατα.
Υπερδνειστερία Τιράσπολ (διεκδικούμενη) De facto ανεξάρτητο κράτος, από το 1990, που δεν αναγνωρίζεται διπλωματικά από κανένα κράτος. Νόμιμα Αυτόνομη δημοκρατία της Μολδαβίας, οπού στις περισσότερες κρατικές υπηρεσίες της, όπως υπουργεία, κυριαρχία και άμυνα, το Κισινάου της Μολδαβίας, έχει ακόμα νόμιμα την αποκλειστική ευθύνη και την τύχη της αποσχεισθείσας περιοχής. (Μη-μέλος του ΟΗΕ) αναγνωρίζεται μόνο από την Αμπχαζία, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και τη Νότια Οσετία που με τη σειρά τους δεν είναι μέλη του ΟΗΕ. Η Υπερδνειστερία ελέγχει μέρος της Μολδαβίας[26], ενώ αποτελεί νόμιμα έδαφος της, με κατά πλειοψηφία Σλαβικό πληθυσμό (κυρίως κατά πλειοψηφία Ρωσικό και μερικώς Ουκρανικό πληθυσμό), ενώ οι κάτοικοι της είναι διχασμένοι με ορισμένους να θέλουν να ενσωματωθούν ακόμα στην επικράτεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας (με την οποία δεν έχουν σύνορα), άλλοι να ανακυρρήξουν την ανεξαρτησία τους από την Μολδαβία, ενώ άλλοι να παραμείνουν στην Μολδαβία με περισσότερα προνόμια αυτονομίας από το Μολδαβικό κράτος, ενώ πολλοί κάτοικοι της αντίστοιχα, από το 2022, υποστηρίζουν και την Εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, και έχουν φιλορωσικά αισθήματα, αντιζηλεία ή την αγάπη προς το Ρωσικό κράτος. Η περιοχή έχει επίσης και δικό "εθνικό" νόμισμα, το Ρούβλι Υπερδνειστερίας, Κομμουνιστικό καθεστώς και δεκάδες ελέγχους σε δυτικά οχήματα και έγγραφα και είναι προσβάσιμη κυρίως μόνο από την υπόλοιπη Μολδαβία, επειδή δεν υπάρχουν μεγάλοι τελωνειακοί έλεγχοι.

Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. CIA Factbook: Nauru Capital: status Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
  2. CIA Factbook: Netherlands Capital: status Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
  3. Με βάση το Νόμο της Ιερουσαλήμ η πόλη, ολόκληρη και ενωμένη είναι πρωτεύουσα του Ισραήλ και αποτελεί έδρα της κυβέρνησης, της οικίας του Προέδρου, του Ανωτάτου Δικαστηρίου και του Κοινοβουλίου (Κνεσέτ), όπως επίσης και των κυβερνητικών γραφείων. Τα Ηνωμένα Έθνη και οι περισσότερες χώρες δε δέχονται το νόμο αυτό (βλπ. Kellerman, 1993, σελ. 140) και διατηρούν πρεσβείες σε άλλες πόλεις, όπως το Τελ Αβίβ, η Ραμάτ Γκαν και η Χερτζλίγια, και κυρίως στο Τελ Αβίβ, για μεγαλύτερη ασφάλεια, επειδή η περιοχή του δεν συνορεύει με τα Παλαιστινιακά Εδάφη. (βλέπε το CIA Factbook Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine. και το Χάρτη του Ισραήλ) Η Παλαιστινιακή Αρχή θεωρεί την ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα ενός μελλοντικού παλαιστινιακού Κράτους και το τελικό καθεστώς της πόλης αναμένεται μέσω των συνομιλιών μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων (βλπ. "Διαπραγματεύσεις για την Ιερουσαλήμ", Πανεπιστήμιο του Μαίρυλαντ Αρχειοθετήθηκε 2006-05-14 στο Wayback Machine.). (Αγγλικά)
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 «Συνεργασία με τα υπερπόντια εδάφη». Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2011.  (Αγγλικά)
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 «Ποιες είναι οι γαλλικές αρχές που βρίσκονται στο εξωτερικό;». Γαλλική διεύθυνση των νομικών και διοικητικών πληροφοριών vie-publique.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2011.  (Γαλλικά)
  6. 6,0 6,1 6,2 Staff reporter (2007-02-13). «Συμφωνία για τη διαίρεση των Ολλανδικών Αντιλλών». Government.nl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-03-12. https://web.archive.org/web/20070312003241/http://www.government.nl/actueel/nieuwsarchief/2007/02February/13/0-42-1_42-92711.jsp. Ανακτήθηκε στις 2007-02-24.  (Ολλανδικά)
  7. CIA Factbook: Sint Maarten dependency status Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine. (ανακτήθηκε 2011-10-20) (Αγγλικά)
  8. Clogg, Richard (14 Αυγούστου 2010). «Οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο». Εφημερίδα Καθημερινή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2011.  (Ελληνικά)
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 «Ορισμός της πολιτικής οργάνωσης του Νησιωτικού Χώρου. Γραφείο Νησιωτικών Υποθέσεων. Υπουργείο Εσωτερικών των ΗΠΑ». Γραφείο Νησιτωτικών Υποθέσεων. Υπουργείο εσωτερικών ΗΠΑ. 11 Ιανουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2008.  (Αγγλικά)
  10. 10,0 10,1 Το σύνταγμα τάξης της Αγ. Ελένης, Ν. Αναλήψεως και του Τρίσταν ντα Κούνια 2009, βλ. "Επεξηγηματικό υπόμνημα" (Αγγλικά)
  11. CIA Factbook: Aruba dependency status Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 Υπουργείο υπερποντίων διαμερισμάτων και εδαφών (Γαλλικά)
  13. 13,0 13,1 13,2 «Λίστα εξαρτημένων εδαφών του στέμματος». Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2011.  (Αγγλικά)
  14. Η Γροινλανδία ξεκινάει το μονοπάτι της αυτονομίας Αρχειοθετήθηκε 2011-07-17 στο Wayback Machine. The Copenhagen Post (ανακτήθηκε 2011-10-20) (Δανικά)
  15. 15,0 15,1 15,2 Αυστραλιανή Κυβέρνηση: Επικράτειες της Αυστραλίας Αρχειοθετήθηκε 2011-08-28 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
  16. CIA Factbook: Curacao dependency status Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
  17. CIA Factbook: Cook Islands dependency status Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
  18. "Περιφέρειες και περιοχές του κόσμου: Νέα Καληδονία", BBC News, 11 Δεκεμβρίου 2008 (Αγγλικά)
  19. CIA Factbook: Niue dependency status Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
  20. CIA World Fact Book: Tokelau Αρχειοθετήθηκε 2016-05-27 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
  21. «Η επίσημη ιστοσελίδα του συμβουλίου της Διακυβέρνησης του Τοκελάου». Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2007. The basis of Tokelau's legislative, administrative and judicial systems is the Tokelau Islands Act 1948 and its amendments. (See the link "LAW") In November 1974 the administration of Tokelau was transferred from the Mäori and Island Affairs Department to the Ministry of Foreign Affairs. From then until September 1980, when the Tokelau administration regulations were amended, the New Zealand Secretary of Foreign Affairs was the administrator of Tokelau. New regulations then came into force whereby the Minister of Foreign Affairs was empowered to appoint a suitable person to be the Administrator of Tokelau. The New Zealand flag is used and the anthem is God Save the Queen.  (Αγγλικά)
  22. CIA Factbook: Tokelau dependency status Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
  23. Η Δανία και τα νησιά Φαρόε καταλήγουν σε συνταγματική διαμάχη Αρχειοθετήθηκε 2011-07-07 στο Wayback Machine., IceNews 6 Ιουλίου 2011 (Αγγλικά)
  24. historylearningsite.co.uk League of Nations, historylearningsite.co.uk 20-10-2010 βλπ. The Aaland Islands (1921) (Αγγλικά)
  25. 25,0 25,1 «Η Ρωσία χαιρετίζει την αναγνώριση της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας από τη Νικαράγουα». Chinadaily.com.cn. 6 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2010.  (Αγγλικά)
  26. 26,0 26,1 26,2 «Η Αμπχαζία, η Νότια Οσετία και η Υπερδνειστερία, προέβησαν σε αμοιβαία αναγνώριση της ανεξαρτησίας τους και κάλεσαν και άλλες χώρες να κάνουν το ίδιο». Newsru. 17 Νοεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2008.  (Ρωσικά)
  27. «Σύνταγμα της Δημοκρατίας του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Κεφάλαιο 1». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2011.  (Αγγλικά)
  28. Ο Αντιπρόεδρος Πρόεδρος της Βουλής της Αμπχαζίας δηλώνει ότι οι Εκλογές στη δημοκρατία του Ναγκόρνο Καραμπάχ (NKR) πληρούν όλα τα διεθνή πρότυπα: "Η Αμπχαζία, η Νότια Οσετία, και η Υπερδνειστερία έχουν από καιρό αναγνωρίσει το Ναγκόρνο Καραμπάχ και αμοιβαία την ανεξαρτησία του μεταξύ τους και συνεργάζονται στενά..." (Ρωσικά)
  29. «BBC News - Περιφέρειες και περιοχές του κόσμου: Ναγκόρνο-Καραμπάχ: Δεδομένα».  (Αγγλικά)