Καλλιόπη (μυθολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Καλλιόπη.
Καλλιόπη
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Καλλιόπη (Ελληνικά)
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΟίαγρος
Αχελώος
ΣύντροφοςΑπόλλων
Μάγνης
Άρης
Στρυμών
Δίας
Αχελώος
ΤέκναΟρφέας
Λίνος
Υμέναιος
Ρήσος
Ηδωνός
Κορύβαντες
Ιάλεμος[1]
ΓονείςΔίας και Μνημοσύνη
ΑδέλφιαΚλειώ
Μελπομένη
Ουρανία
Ευτέρπη
Τερψιχόρη
Ερατώ
Πολύμνια
Θάλεια
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Κατά τον Ησίοδο η Καλλιόπη ήταν η μεγαλύτερη και ευγενέστερη από τις 9 Μούσες. Προστάτης της επικής ποίησης και της Ρητορικής, καθώς και όλων των καλών τεχνών (Καλλιέπουσα).

Την Μούσα Καλλιόπη ιδιαίτερα την επικαλούνταν οι αοιδοί προκειμένου να τους βοηθήσει στην έμπνευση. Με την επίκλησή της ξεκινούν και τα Ομηρικά έπη.

Ήταν η μεγαλύτερη, η πιο σεβαστή, η πιο σοβαρή, η πιο σοφή και η πιο αποφασιστική από τις Μούσες.

Αν και παρθένος κατά μερικούς η Καλλιόπη φέρεται κατ΄ άλλους ως μητέρα του Ιαλέμου, του Απόλλωνα, ή του Ορφέα ή του Λίνου, του Υμεναίου και του Κομαθέοντα. Πολλοί ήταν και εκείνοι που θεωρούσαν και τον Όμηρο ως γιο της. Τέλος, υπάρχει η εκδοχή ότι ήταν σύζυγος του Οίαγρου.[2]

Ζωγράφιζαν την Καλλιόπη νέα, ωραία, με μεγαλοπρέπεια και επιβλητικότητα, με άνθη στο κεφάλι ή κισσό, στο δεξιό χέρι να κρατά δάφνες και στο αριστερό δύο βιβλία, πολλές φορές την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

Αυτή η παράσταση με πινάκιο και γραφίδα ενέπνευσε αργότερα την απεικόνιση της «Δόξας των Ψαρών» στον αγώνα του 1821, αλλά και πολλούς αγιογράφους σε παραστάσεις αγγέλων κατά τη Θεία Κρίση.

Η Καλλιόπη σε στάση σοβαρή και προσηλωμένη.
Ρωμαϊκό δηνάριο του 2ου αιώνα μ.Χ., με απεικόνιση του Απόλλωνα και της Καλλιόπης, Κουίντος Πομπόνιος Μούσας

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Ялем» (Ρωσικά)
  2. «Οίαγρος». mythotopia.eu. Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2023.