Κάστρο Χώρας Νάξου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κάστρο Χώρας Νάξου | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | κάστρο και οικισμός |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°6′20″N 25°22′35″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Προστασία | αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το κάστρο της χώρας της Νάξου κατασκευάστηκε από τον Ενετό Μάρκο Σανούδο ο οποίος το 1207 μ.Χ. κατέλαβε μαζί με τους συντρόφους του 17 νησιά του Αιγαίου, ανακηρύχθηκε δούκας και όρισε ως έδρα του δουκάτου τη Νάξο. Η φυσική ακρόπολη που σχηματίζει ο χαμηλός λόφος δίπλα στο λιμάνι της Νάξου θεωρήθηκε από τον Σανούδο το κατάλληλο μέρος για την ίδρυση της μεσαιωνικής πόλης της Νάξου. Για την οχύρωση της πόλης έκτισε το κάστρο χρησιμοποιώντας υλικά από την αρχαία ακρόπολη που βρισκόταν στο ίδιο ακριβώς σημείο και η οποία είχε καταστραφεί από πειρατικές επιδρομές.
Βασική ιδιαιτερότητα του κάστρου είναι ότι το τείχος του αποτελείται από τους τοίχους των περιμετρικών σπίτιών της ίδιας της πόλης. Ο μεσαιωνικός οικισμός του κάστρου δεν ήταν μόνο τόπος κατοικίας αλλά και διοικητικό, εκπαιδευτικό και θρησκευτικό κέντρο των Ενετών κατακτητών. Στο κέντρο της τειχισμένης πόλης βρίσκεται η κεντρική πλατεία με την καθολική μητρόπολη και τα ερείπια του κεντρικού πύργου που η παράδοση θέλει να είναι το παλάτι του Σανούδου. Ακριβώς δίπλα βρίσκεται η Σχολή των Ουρσουλινών, η Καπέλλα Καζάτζα και η Εμπορική Σχολή όπου φοίτησε για ένα χρόνο και ο Νίκος Καζαντζάκης και στην οποία σήμερα στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάξου.
Στο Κάστρο βρίσκεται και ο ιστορικός Ναός Υπαπαντής Νάξου που αποτελεί την Καθολική Μητρόπολη. Κτίστηκε στις αρχές του 13ου αιώνα, ως τρίκλιτος με θόλο. Το 1536 προστέθηκαν άλλα δύο κλίτη και έγινε πεντάκλιτος με τρείς θόλους. Στον ναό φυλάσσεται η αμφιπρόσωπη εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας που χρονολογείται στον 11ο αιώνα και προέρχεται από τη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας.[1][2]
Το Κάστρο σήμερα, αποτελούμενο ως επί το πλείστον από αρχοντικά σπίτια, κατοικείται στη πλειοψηφία του από καθολικούς, απόγονους των Ενετών. Η νέα σχολή Ουρσουλινών έχει διαμορφωθεί σε συνεδριακό κέντρο, ενώ στην ταράτσα της παλιάς σχολής Ουρσουλινών έχει δοθεί άδεια για ένα καφέ-μπαρ, μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις, αφού γενικά δεν επιτρέπεται η λειτουργία εμπορικών καταστημάτων και εστιατορίων στην περιοχή του Κάστρου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Παναγίες της Μικράς Ασίας και της Θράκης - άρθρο Ένωσης Μικρασιατών Φοιτητών
- ↑ «Καθολική Μητρόπολη Νάξου - thisisnaxos.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2018.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ντερογιάννης, Γιάννης [επιμ.]Οι θησαυροί της Ελλάδος: Κάστρα. Αθήνα: Τα Νέα, c2007
- Ανωμερίτης, Γεώργιος. Το κάστρο της Νάξου και οι εκκλησίες του. Αθήνα: Μίλητος, 2010
- Το κάστρο της χώρας
- Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος Αρχειοθετήθηκε 2011-09-21 στο Wayback Machine.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Kastro in Chora of Naxos στο Wikimedia Commons
|