Ιωάννης Πανταζίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Πανταζίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ιωάννης Πανταζίδης (Ελληνικά)
Γέννηση1827
Κρούσοβο
Θάνατος1900
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιδάσκων πανεπιστημίου
κλασικός φιλόλογος
ΕργοδότηςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Ο Ιωάννης Πανταζίδης (Κρούσοβο, 1827 - Αθήνα, 1900) ήταν Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου του 19ου αιώνα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1827 στο Κρούσοβο της Μακεδονίας. Σπούδασε φιλολογία και δίδαξε ως σχολάρχης στην Μακεδονία. Από εκεί πήγε στη Γερμανία με υποτροφία της κοινότητας Σερρών. Επέστρεψε και συνέχισε να διδάσκει στην Μακεδονία και αργότερα στην Αθήνα. Διορίστηκε καθηγητής Γυμνασίου και αργότερα καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης μέχρι το 1875. Ήταν επίσης Σύμβουλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Συνέταξε αξιόλογο ομηρικό λεξικό, (Λεξικόν Ομηρικόν : περιέχων πάσας τας ευρισκόμενας...και ερμηνείας.../ συναταχθέν υπό Κρουσίου (Crusius), διορθωθέν υπό Ε.Ε. Seiler, διασκευασθέν υπό Ι. Πανταζίδου)[1], το οποίο εκδόθηκε σε πάρα πολλές εκδόσεις από διάφορους μικροεκδοτικούς οίκους της εποχής. Επίσης συνέγραψε και Παιδαγωγική του Γυμνασίου. Απεβίωσε το 1900.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]