Ινδοάριες γλώσσες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεωγραφική κατανομή των μεγαλύτερων ινδοάριων γλωσσών.

Οι Ινδοάριες ή Ινδικές γλώσσες είναι κυρίαρχη γλωσσική οικογένεια της ινδικής υποηπείρου, ομιλείται κυριάρχα από Ινδοαρίους και περιλαμβάνει 232 γλώσσες[1]. Είναι κλάδος των Ινδοϊρανικών γλωσσών που με τη σειρά τους συνιστούν κλάδο των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Οι Ινδοάριοι ομιλητές αντιστοιχούν περίπου στους μισούς ομιλητές ινδοευρωπαϊκών γλώσσών (περίπου 1,5 από τα 3 δισεκατομμύρια) και στις περισσότερες από τις μισές ινδοευρωπαϊκές γλώσσες που αναγνωρίζονται από το Ethnologue.

Η μεγαλύτερη με όρους γηγενών ομιλητών είναι η ινδουστανική γλώσσα (Χίντι-Ουρντού, περίπου 240 εκατομμύρια), κατόπιν η Μπενγκάλι (περίπου 230 εκατομμύρια) και η Παντζάμπι (περίπου 110 εκατομμύρια ομιλητών)[2], η Μαράτι (περίπου 70 εκατομμύρια), η Γκουτζαράτι (περίπου 45 εκατομμύρια), Μποϊπούρι (περίπου 40 εκατομμύρια), η Ορίγια (περίπου 30 εκατομμύρια), η Σίντι (περίπου 20 εκατομμύρια), η Σινχάλα (περίπου 16 εκατομμύρια), η Νεπάλι (περίπου 14 εκατομμύρια) και η Ασσαμική (περίπου 13 εκατομμύρια ομιλητές).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Indo-Aryan». Glottolog. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2014. 
  2. «världens-100-största-språk-2010». Nationalencyclopedin. Govt. of Sweden publication. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]