Η Ζωή Είναι Ωραία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Η Ζωή Είναι Ωραία (αποσαφήνιση).
Η Ζωή Είναι Ωραία!
ΣκηνοθεσίαΡομπέρτο Μπενίνι
ΠαραγωγήMiramax Films
ΣενάριοΡομπέρτο Μπενίνι
Βιντσέζο Τσέραμι
ΠρωταγωνιστέςΡομπέρτο Μπενίνι[1][2][3], Νικολέτα Μπράσκι[1][2][3], Τζόρτζιο Κανταρίνι[1][2][4], Τζιουστίνο Ντουράνο[1][2][4], Χορστ Μπούχολτς[1][2][3], Αμερίγκο Φοντάνι[2][4][5], Σέρτζιο Μπαστρίκ[6][7], Λίντια Αλφόνσι[4], Πιέτρο ντε Σίλβα[2][4][5], Μαρίσα Παρέδες[1][2][3], Τζουλιάνα Λογιόντιτσε[2][4][5], Τζίνα Ρόβερε[4][5], Ομέρο Αντονούτι[5], Βερένα Μπουράτι[8], Αντρέα Τίντονα[8], Ρίχαρντ Ζάμελ[8], Hannes Hellmann[8], Ραφαέλα Λεμπορόνι και Αλφιέρο Φαλόμι
ΜουσικήΝικόλα Πιοβάνι
ΦωτογραφίαΤονίνο Ντέλι Κόλι[9][6]
ΜοντάζΣιμόνα Πάτζι[6]
ΕνδυματολόγοςDanilo Donati[6]
Εταιρεία παραγωγήςMelampo Cinematografica[10], Cecchi Gori Group[10] και Miramax Films[10]
ΔιανομήMiramax Films, iTunes και Disney+
Πρώτη προβολήCountry flag 20 Δεκεμβρίου 1997
Country flag 23 Οκτωβρίου 1998
Country flag 9 Σεπτεμβρίου 1998
Διάρκεια116 λεπτά
ΠροέλευσηΙταλία[11]
Γλώσσαιταλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ζωή Είναι Ωραία (ιταλικά: La Vita è Bella, αγγλικά: Life is Beautiful) είναι ιταλική δραματική κωμωδία παραγωγής 1997 σε σκηνοθεσία Ρομπέρτο Μπενίνι και σε σενάριο του ίδιου μαζί με τον Βιντσέζο Τσέραμι. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός Ιταλού Εβραίου, τον Γκουίντο, που πρέπει να επιστρατεύσει όλη του τη φαντασία για να βοηθήσει την οικογένειά του που κρατείται στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν.

Ο τίτλος προέρχεται από τη φράση του Λέοντα Τρότσκι. Εξόριστος στο Μεξικό, γνωρίζοντας ότι θα δολοφονηθεί από ανθρώπους του Στάλιν, είδε τη σύζυγό του στον κήπο και έγραψε ότι "η ζωή είναι ωραία".

Ο αριθμός που έχει ο Benigni στο στρατόπεδο συγκέντρωσης είναι ο ίδιος με αυτόν της στολής του Charlie Chaplin στον Μεγάλο Δικτάτορα.

Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 20 Δεκεμβρίου 1997 στην Ιταλία και στις 23 Οκτωβρίου 1998 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Απέσπασε εξαιρετικά σχόλια από τους κριτικούς[12] και έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία αποφέροντας 230 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[13] Έλαβε επτά υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, και κέρδισε τρία στις κατηγορίες Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Μπενίνι και Καλύτερης Μουσικής.[14]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκουίντο, ένας Ιταλός εβραϊκής καταγωγής, φτάνει σε μια μικρή πόλη της Ιταλίας για να πιάσει δουλειά ως σερβιτόρος στο ξενοδοχείο του θείου του. Ο Γκουίντο είναι αστείος και χαρισματικός, ειδικά όταν γνωρίζει μια δασκάλα, τη Ντόρα. Η Ντόρα, όμως, προέρχεται από μια πλούσια, αριστοκρατική, μη εβραϊκή οικογένεια. Η μητέρα της θέλει να καλοπαντρευτεί, αλλά η Ντόρα ερωτεύεται τον Γκουίντο και τη μέρα του γάμου της, κλέβονται.

Περνούν αρκετά χρόνια και τώρα το ζευγάρι έχει ένα γιο, τον Τζιοζέ. Η Ντόρα και η μητέρα της έχουν αποξενωθεί εξαιτίας του γάμου της με τον Γκουίντο αλλά οι σχέσεις τους καλυτερεύουν λίγο πριν τα τέταρτα γενέθλια του εγγονού της.

Η εντολή για το Ολοκαύτωμα μόλις είχε δοθεί και οι Γερμανοί ξεκίνησαν να μαζεύουν όλους τους Εβραίους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Γκουίντο, μαζί με το θείο του και το γιο του αναγκάζονται να επιβιβαστούν σε ένα τρένο με προορισμό ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Η Ντόρα -αν και ιταλικής καταγωγής και συνεπώς άμοιρη των δεινών που περιμένουν τους εβραίους- δεν μπορεί να αποχωριστεί τους άντρες της ζωής της, ζητάει να πάει μαζί τους και μπαίνει στο τρένο οικειοθελώς, αλλά στην συνέχεια χωρίζονται. Στο στρατόπεδο, ο Γκουίντο κρύβει το γιο του από τους Ναζί φύλακες, του δίνει κρυφά φαγητό και προσπαθεί να τον κάνει να μην καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει. Έτσι, τον πείθει ότι το στρατόπεδο είναι απλά ένα παιχνίδι, στο οποίο ο παίκτης που θα καταφέρει να μαζέψει 1.000 πόντους θα κερδίσει ένα τανκ. Του λέει αν κλάψει, παραπονεθεί, ζητήσει τη μαμά του ή πει ότι πεινάει θα χάσει.

Ο Γκουίντο τον πείθει ότι οι φύλακες του στρατοπέδου είναι κακοί γιατί θέλουν κι αυτοί να κερδίσουν το τανκ και έτσι όλα τα άλλα παιδιά κρύβονται για να κερδίσουν το παιχνίδι. Όταν ο Τζιοζέ δε θέλει να παίξει άλλο και ζητά να επιστρέψει σπίτι, του λέει ότι είναι λίγους πόντους πριν τη νίκη. Παρά το γεγονός ότι είναι περιτριγυρισμένος από μιζέρια, αρρώστια και θάνατο, ο Τζιοζέ δεν αμφιβάλλει καθόλου για τα λεγόμενα του πατέρα του, χάρη στην πειστική του ερμηνεία και τη δική του αθωότητα.

Η ιστορία του Γκουίντο κρατάει μέχρι το τέλος, όταν μέσα στο χάος που προκάλεσε η αμερικανική εισβολή, λέει στο γιο του να μείνει μέσα σε ένα κουτί μέχρι να φύγουν όλοι, πείθοντάς τον ότι αυτό είναι το τελευταίο μέρος του παιχνιδιού. Ο Γκουίντο, ενώ προσπαθεί να βρει τη Ντόρα, συλλαμβάνεται και πυροβολείται από έναν φύλακα , αλλά όχι πριν κάνει το γιο του να γελάσει για τελευταία φορά.

Ο Τζιοζέ καταφέρνει να επιζήσει και νομίζει ότι νίκησε το παιχνίδι όταν ένα αμερικανικό τανκ φτάνει και απελευθερώνει το στρατόπεδο. Βρίσκει τη μητέρα του, και της λέει ότι κερδίσανε το παιχνίδι. Χρόνια αργότερα, συνειδητοποιεί τη θυσία του πατέρα του, που του έσωσε τη ζωή.

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ρομπέρτο Μπενίνι στο ρόλο του Γκουίντο
  • Νικολέτα Μπράσκι στο ρόλο της Ντόρα
  • Τζιόρτζιο Κανταρίνι στο ρόλο του Τζιοζέ
  • Τζιουστίνο Ντουράνο στο ρόλο του Ελιζέο
  • Αμερίγκο Φοντάνι στο ρόλο του Ροντόλφο
  • Σέρτζιο Μπαστρίκ στο ρόλο του Φερούτσιο
  • Μαρίσα Παρέδες στο ρόλο της μητέρας της Ντόρα
  • Χορστ Μπούχολτς στο ρόλο του γιατρού Λέσινγκ

Box οffice[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις ΗΠΑ η ταινία Η Ζωή Είναι Ωραία έκανε πρεμιέρα με 2,3 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο τριήμερο.[13] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 57,5 εκατομμύρια δολάρια και στον υπόλοιπο κόσμο απέφερε 172,5 εκατομμύρια δολάρια.[13] Συνολικά συγκέντρωσε 230 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[13]

Βραβεία & Υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα Παραπομπή
Όσκαρ Καλύτερη Ταινία Υποψηφιότητα [14]
Σκηνοθεσία Ρομπέρτο Μπενίνι Υποψηφιότητα [14]
Πρωτότυπο Σενάριο Ρομπέρτο Μπενίνι & Βιντσέζο Τσέραμι Υποψηφιότητα [14]
Α' Ανδρικού Ρόλου Ρομπέρτο Μπενίνι Νίκη [14]
Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία Νίκη [14]
Μουσική Νικόλα Πιοβάνι Νίκη [14]
Μοντάζ Σιμόνα Πάγκι υποψηφιότητα [14]
Φεστιβάλ Καννών Χρυσός Φοίνικας υποψηφιότητα [15]
Βραβείο Επιτροπής Νίκη [15]
Screen Actors Guild Awards Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο Ρομπέρτο Μπενίνι Νίκη [16]
Καλύτερη Ερμηνεία από Καστ υποψηφιότητα [16]
BAFTA Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία υποψηφιότητα [17]
Α' Ανδρικού Ρόλου Ρομπέρτο Μπενίνι νίκη [17]
Πρωτότυπο Σενάριο Ρομπέρτο Μπενίνι & Βιντσέζο Τσέραμι υποψηφιότητα [17]

Η βράβευση του Μπενίνι με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου αποτελεί τη δεύτερη βράβευση στην ιστορία του θεσμού κατά την οποία ένας ηθοποιός κερδίζει το βραβείο σκηνοθετώντας τον εαυτό του.[18] Ο προηγούμενος ήταν ο Λόρενς Ολίβιε στην ταινία Άμλετ (Hamlet) το 1948.[18] Επίσης, είναι η δεύτερη φορά που το βραβείο κερδίζει ρόλος ερμηνευμένος αποκλειστικά στα ιταλικά. Η προηγούμενη νικήτρια ήταν η Σοφία Λόρεν για την ταινία Η Ατιμασμένη (La Ciociara) το 1960.[18]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 www.filmaffinity.com/en/film594480.html. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 www.bbfc.co.uk/releases/la-vita-e-bella-life-beautiful-1970. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=64439.html. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 www.cinematografo.it/cinedatabase/film/la-vita-bella/35203/. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 www.imdb.com/title/tt0118799/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 www.europeanfilmawards.eu/en_EN/film/life-is-beautiful.5482. Ανακτήθηκε στις 15  Μαΐου 2020.
  7. ↑ «La vita è bella» (Ιταλικά, Γερμανικά) 20  Δεκεμβρίου 1997.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  9. ↑ www.nytimes.com/movies/movie/160117/Life-Is-Beautiful/credits.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 www.europeanfilmacademy.org/1998.114.0.html. Ανακτήθηκε στις 22  Μαρτίου 2020.
  11. ↑ www.europeanfilmawards.eu/en_EN/film/life-is-beautiful.5482. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2020.
  12. ↑ «Η Ζωή Είναι Ωραία στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2012. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 «Η Ζωή Είναι Ωραία στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2010. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 14,6 14,7 «The 71st Academy Awards (1999) Nominees and Winners». oscars.org. 21 Μαρτίου 1999. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Cannes Film Festival Date: May 13 - May 24 1998». festival-cannes.fr. imdb.com. 13 Μαΐου 1998. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Screen Actors Guild Awards». sagawards.org. imdb.com. 7 Μαρτίου 1999. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 «BAFTA Awards Date». bafta.org. imdb.com. 11 Απριλίου 1999. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 «The 71st Academy Awards (1999)». oscars.org. 21 Μαρτίου 1999. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


π • σ • ε Όσκαρ διεθνούς ταινίας μεγάλου μήκους
1947–1955
(Τιμητικό)
1956–1975
  • 1956: Λα Στράντα
  • 1957: Οι νύχτες της Καμπίρια
  • 1958: Ο Θείος μου
  • 1959: Ορφέο Νέγκρο
  • 1960: Η πηγή των παρθένων
  • 1961: Μέσα από τον σπασμένο καθρέπτη
  • 1962: Κυριακές στη Βιλ ντ' Αβρέ
  • 1963: 8½
  • 1964: Χθες, Σήμερα, Αύριο
  • 1965: Το μαγαζάκι της Κεντρικής Οδού
  • 1966: Ένας άντρας και μια γυναίκα
  • 1967: Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν
  • 1968: Πόλεμος και Ειρήνη
  • 1969: Ζ
  • 1970: Υπεράνω πάσης υποψίας
  • 1971: Ο Κήπος των Φίτζι Κοντίνι
  • 1972: Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας
  • 1973: Αμερικανική Νύχτα
  • 1974: Αμαρκόρντ
  • 1975: Ντερσού Ουζαλά
    • 1976–2000
  • 1976: Μαύρο και Άσπρο σε Χρώματα
  • 1977: Madame Rosa
  • 1978: Ετοιμάστε τα Μαντήλια σας
  • 1979: Το Ταμπούρλο
  • 1980: Η Μόσχα δεν Πιστεύει στα Δάκρυα
  • 1981: Μεφίστο
  • 1982: Volver a Empezar
  • 1983: Φάνι και Αλέξανδρος
  • 1984: Dangerous Moves
  • 1985: Η Επίσημη Ιστορία
  • 1986: The Assault
  • 1987: Η γιορτή της Μπαμπέτ
  • 1988: Πελέ ο κατακτητής
  • 1989: Σινεμά ο Παράδεισος
  • 1990: Journey of Hope
  • 1991: Mediterraneo
  • 1992: Ινδοκίνα
  • 1993: Μπελ Επόκ
  • 1994: Ψεύτης Ήλιος
  • 1995: Αντόνια: Ο Κύκλος μιας Ζωής
  • 1996: Ο Μικρός Κόλια
  • 1997: Μοιραίος Χαρακτήρας
  • 1998: Η Ζωή Είναι Ωραία
  • 1999: Όλα για τη μητέρα μου
  • 2000: Τίγρης και Δράκος
    • 2001–σήμερα
    π • σ • ε Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου καλύτερης ταινίας
    1988–2000
    2001–2020
    2021–σήμερα
    Καθιερωμένοι όροι
    Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Η_Ζωή_Είναι_Ωραία&oldid=10408755"