Ηλεκτροφόρηση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ηλεκτροφόρηση (αγγλ. electrophoresis) είναι ηλεκτροκινητική μέθοδος διαχωρισμού ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων (συνήθως πρωτεϊνικής ή νουκλεϊνικής φύσεως) από ένα μείγμα τους.

Αρχή λειτουργίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την ηλεκτροφόρηση διοχετεύεται ηλεκτρικό ρεύμα μέσω ηλεκτροδίων σε ένα μέσο (πήκτωμα ή και χαρτί) που πάνω του έχει τοποθετηθεί (ή/και ενσωματωθεί) σε ένα σημείο το προς ανάλυση δείγμα. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα φορτισμένα σωματίδια κινούνται προς τα ηλεκτρόδια με ταχύτητες διαφορετικές ανάλογα με το φορτίο τους και αντιστρόφως ανάλογα με το μέγεθος τους. Έτσι τα περισσότερο φορτισμένα και μικρότερα μόρια απομακρύνονται περισσότερο από το αρχικό σημείο, ενώ τα μεγαλύτερα και λιγότερο φορτισμένα λιγότερο, οπότε επέρχεται διαχωρισμός παρόμοιος με την χρωματογραφία

Εφαρμογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεγάλη εφαρμογή της ηλεκτροφόρησης γίνεται στη «γενετική ταυτοποίηση» χάρη στην οποία ταυτοποιούνται τμήματα DNA που περιέχεται σε κάθε έμβιο ον. Έτσι, από τη μοναδικότητα που παρέχει το DNA για κάθε άνθρωπο, μπορεί να εξακριβωθεί η ταυτότητά του. Συνήθως συνδυάζεται με την τεχνική PCR η οποία πολλαπλασιάζει τα τμήματα του DNA, οπότε είναι δυνατόν από πολύ μικρό δείγμα (μία τρίχα ή μία σταγόνα αίμα) να γίνει ταυτοποίηση. Με ανάλογο τρόπο ταυτοποιούνται και οι γενετικώς τροποποιημένοι οργανισμοί και στον τομέα της ανάλυσης των τροφίμων.

Η παλιότερη όμως εφαρμογή της ηλεκτροφόρησης ήταν ο διαχωρισμός πρωτεϊνών και μάλιστα ο διαχωρισμός των πρωτεϊνών του πλάσματος, οπότε γινόταν (και γίνεται και σήμερα) ορατή η παρουσία πρωτεϊνών παθολογικής προέλευσης.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]