Ζοάο Χαβελάνζε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζοάο Χαβελάνζε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
João Havelange (Πορτογαλικά)
Γέννηση8  Μαΐου 1916[1][2][3]
Ρίο ντε Τζανέιρο[4][5]
Θάνατος16  Αυγούστου 2016[6][7][1]
Ρίο ντε Τζανέιρο
Τόπος ταφήςCemitério de São João Batista
Χώρα πολιτογράφησηςΒραζιλία[8][9][10]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΠορτογαλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΠορτογαλικά
ΣπουδέςΟμοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Φλουμινένσε
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακολυμβητής
υδατοσφαιριστής
δικηγόρος
πολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρόεδρος της FIFA (1974–1998)
ΒραβεύσειςΜέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας (3  Νοεμβρίου 1984)[11]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής
Ταξιάρχης του Τάγματος του Πρίγκηπα Ενρίκε (28  Φεβρουαρίου 1961)[12][13]
Μεγάλη αργυρή τιμητική διάκριση του Τάγματος της Αξίας της Αυστριακής Δημοκρατίας (2003)[14]
Τάγμα του Βάσα
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Πορτογαλίας (21  Ιουνίου 1991)[12][13]
Commander of the Order of Public Instruction[13]
Grand Officer of the Order of Public Instruction[13]
Τάγμα του Πρίγκιπα Ερρίκου
Τάγμα της Ισαβέλλας της Καθολικής
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζοάο Χαβελάνζε (Jean-Marie Faustin Godefroid "João" de Havelange, 8 Μαΐου 1916 – 16 Αυγούστου 2016) ήταν Βραζιλιάνος δικηγόρος, επιχειρηματίας και αθλητικός παράγοντας, που διετέλεσε πρόεδρος της FIFA για 24 χρόνια, από το 1974 ως το 1998.[15]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χαβελάνζε γεννήθηκε τον Μάιο του 1916 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Ο πατέρας του ήταν έμπορος όπλων, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στη Βραζιλία από το Βέλγιο. Ο Χαβελάνζε ήταν εξαιρετικός μαθητής στο σχολείο και έγινε δεκτός στη Νομική Σχολή του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου Φλουμινένσε στο Ρίο, απ' όπου αποφοίτησε ως διδάκτωρ Νομικής σε ηλικία 24 ετών.[16] Εργάστηκε αρχικά ως νομικός σύμβουλος στην εταιρεία υπεραστικών λεωφορείων Auto Viação Jabaquara και αργότερα έγινε πρόεδρος και γενικός διευθυντής της δικής του εταιρείας λεωφορείων, της Viação Cometa S/A. Επίσης, ήταν πρόεδρος της εταιρείας χημικών και μεταλλουργίας Orwec Química e Metalurgia Ltda.

Υπήρξε αθλητής της κολύμβησης και της υδατοσφαίρισης, ενώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 στη Μελβούρνη ήταν αρχηγός της αποστολής της Βραζιλίας. Από το 1958 ως το 1973 ήταν πρόεδρος της Βραζιλιάνικης Συνομοσπονδίας Αθλητισμού (Confederação Brasileira de Desportos, CBD).[15]

Το 1974 εκλέχθηκε πρόεδρος της FIFA, θέση την οποία διατήρησε για 24 χρόνια, μέχρι το 1998. Ήταν ο πρώτος μη Ευρωπαίος που κατέλαβε αυτή τη θέση, και είχε σημαντική υποστήριξη σε Βόρεια και Νότια Αμερική, Ασία και Αφρική. Επί των ημερών του, τα έσοδα της FIFA πολλαπλασιάστηκαν, καθώς προσέλκυσε επιχειρηματικούς γίγαντες ως χορηγούς, όπως η Adidas και η Coca-Cola, ενώ διαπραγματεύτηκε πολύ αποτελεσματικά και την πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων για τις μεταδόσεις των αγώνων του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Επίσης, αύξησε σταδιακά τον αριθμό των ομάδων της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου από 16 σε 32. Καθιέρωσε νέες σημαντικές διοργανώσεις, όπως το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου γυναικών, τα Παγκόσμια Κύπελλα κάτω των 20 ετών, το Κύπελλο Συνομοσπονδιών ΦΙΦΑ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.[17][18]

Ήταν επίσης μέλος και ισχυρός παράγοντας της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) από το 1963 έως το 2011, το μακροβιότερο μέλος της.[16]

Ταυτόχρονα όμως, έγινε στόχος έντονων επικρίσεων και καταγγελιών για διαφθορά, κακοδιαχείριση και δωροδοκίες.[19][20] Το βιβλίο του Ντέιβιντ Γιάλοπ, How They Stole the Game, έργο ενός εξαιρετικού ερευνητή δημοσιογράφου, που δημοσιεύτηκε το 1999 (το έτος μετά την τελευταία θητεία του στην προεδρία της FIFA) παρουσιάζει μια εικόνα τεράστιας διαφθοράς, ανελέητης ίντριγκας, αδυσώπητης απληστίας.[21] Η FIFA του αφαίρεσε τον ρόλο του επίτιμου προέδρου όταν ήρθαν στο φως μερικές από τις παρατυπίες του.[22] Από τους πιο διάσημους επικριτές του ήταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα, που τον είχε προσβάλει δημόσια σε πολλές περιπτώσεις, ενώ σε σύγκρουση είχε έρθει και με τον Πελέ.[23][24]

Τον διαδέχθηκε ο στενός φίλος του Ζεπ Μπλάτερ, τον οποίο ο Χαβελάνζε είχε γενικό γραμματέα στη FIFA από το 1981.[15] Ο Ζοάο Χαβελάνζε πέθανε στις 16 Αυγούστου 2016 σε ηλικία 100 ετών.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. havelange-jean-marie-godefroid-faustin-joao.
  2. 2,0 2,1 (Γαλλικά) Dictionnaire des Wallons. Γαλλική κοινότητα του Βελγίου, d:Q3151757. havelange-joao.
  3. 3,0 3,1 GeneaStar. havelangej.
  4. www.reuters.com/article/2013/06/07/us-olympics-rio-stadium-idUSBRE9561AK20130607.
  5. news.xinhuanet.com/english/photo/2014-08/07/c_133539471_6.htm.
  6. «Joao Havelange: Former Fifa president and IOC member dies aged 100». BBC. 16  Αυγούστου 2016.
  7. «L’ancien président de la FIFA Joao Havelange est mort». Le Monde. 16  Αυγούστου 2016.
  8. www.nytimes.com/2013/06/21/sports/soccer/21iht-soccer21.html.
  9. www.nytimes.com/2013/05/08/sports/soccer/08iht-soccer08.html.
  10. www.nytimes.com/1982/10/26/sports/colombia-won-t-be-cup-host.html.
  11. www.quirinale.it/onorificenze/insigniti/15364.
  12. 12,0 12,1 www.ordens.presidencia.pt?idc=154&list=1.
  13. 13,0 13,1 13,2 13,3 www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  14. www.parlament.gv.at/PAKT/VHG/XXIV/AB/AB_10542/imfname_251156.pdf.
  15. 15,0 15,1 15,2 «BRITANNICA : João Havelange». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  16. 16,0 16,1 «The New York Times : João Havelange, Who Built and Ruled World Soccer With Firm Hand, Dies at 100». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  17. «João Havelange: el presidente de la FIFA que convirtió el fútbol en negocio». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  18. «The 'invention' of FIFA history: João Havelange's election to FIFA presidency as a historic event». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  19. «CORRUPCIÓN EN LA FIFA». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  20. «Joao Havelange: The Godfather of Sport's Corrupt Family». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  21. «Joao Havelange: the man who poisoned the wells of world football». Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2022. 
  22. «Don't say filth, say FIFA…nothing changes within football's governing body». Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2022. 
  23. «FRANCE FOOTBALL : Diego Maradona en 1995 : «Ma liberté, je l'ai gagnée»». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  24. «UPDATE 1-Soccer-Brazil's Teixeira under fire from Pele, Blatter». Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2020.