Ερρίκος Ντυνάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ερρίκος Ντυνάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jean Henry Dunant (Γαλλικά)
Γέννηση8  Μαΐου 1828[1][2][3]
Γενεύη[4][5] ή Ελβετία[6]
Θάνατος30  Οκτωβρίου 1910[1][2][3]
Heiden[7]
Τόπος ταφήςCemetery Sihlfeld[8] και Grave of Henry Dunant
ΚατοικίαCuloz[9]
Γενεύη (1828–1867)[10]
Heiden (1887–1910)[11]
Παρίσι (από 1867)[12]
Στουτγκάρδη (1876–1887)[13]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλβετία[14][5]
Γαλλία (από 1859)[5][15]
ΘρησκείαΠροτεσταντισμός[5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1][16]
ΣπουδέςCollège Calvin[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαινοτόμος επιχειρηματίας[5]
συγγραφέας[5]
ιδρυτής οργανισμού
έμπορος
ΕργοδότηςCompagnie genevoise des colonies suisses
Αξιοσημείωτο έργοA Memory of Solferino
Notice sur la régence de Tunis
Οικογένεια
ΓονείςJean Jacques Dunant[17] και Anne Antoinette Colladon[17]
ΑδέλφιαPierre-Louis Dunant[18]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Νόμπελ Ειρήνης (1901)[19][20]
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (25  Ιανουαρίου 1865)[21]
Τάγμα του Βάσα (29  Απριλίου 1864)[22]
Τάξη Αλβέρτου (4  Μαΐου 1864)[23]
Order of the Zähringer Lion (12  Ιανουαρίου 1864)[24]
Τάξη του Στέμματος (31  Μαρτίου 1865)[25]
Τάγμα του Σωτήρος (19  Απριλίου 1866)[26]
Τάγμα του Φρειδερίκου (4  Μαρτίου 1865)[27]
Νισάν Ιφτιχάρ (1860)[28]
τάγμα του Λουδοβίκου της Έσσης (2  Ιουνίου 1864)[29]
Τάγμα του Χριστού (15  Φεβρουαρίου 1865)[30]
Τάγμα των Αγίων Μαυρικίου και Λαζάρου (16  Ιανουαρίου 1860)[31]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ερρίκος Ντυνάν (Jean-Henri Dunant, 8 Μαΐου 1828 – 30 Οκτωβρίου 1910) ήταν ιδρυτής του Ερυθρού Σταυρού και ο πρώτος αποδέκτης του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης το 1901 μαζί με τον Φρεντερίκ Πασσύ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ερρίκος Ντυνάν, ο οποίος γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1828, προερχόταν από πολύ αφοσιωμένη οικογένεια καλβινιστών, η οποία ασχολούνταν με φιλανθρωπίες. Μετά από μη ολοκληρωμένες σπουδές στο γυμνάσιο, μαθήτευσε σε μία ελβετική τράπεζα. Το 1853, ταξίδεψε στην Αλγερία για να αναλάβει την ελβετική αποικία του Σετίφ. Άρχισε την κατασκευή ενός αλευρόμυλου, αλλά δεν κατάφερε να του παραχωρηθεί η γη που ήταν ουσιαστική για την επιχείρηση. Αφού ταξίδεψε στην Τυνησία επέστρεψε στη Γενεύη, όπου αποφάσισε να προσεγγίσει τον Ναπολέοντα τον Τρίτο προκειμένου να αποκτήσει τα έγγραφα που χρειαζόταν. Τον καιρό εκείνο, ο αυτοκράτορας διέταζε τους Γαλλο-Σαρδινίους στρατιώτες που μάχονταν τους Αυστριακούς στη Βόρεια Ιταλία, και εκεί αποφάσισε να τον ψάξει. Έτσι συνέβη να είναι παρών στο τέλος της μάχης του Σολφερίνο, στη Λομβαρδία.

Ερυθρός Σταυρός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χωρίς να είναι γιατρός, παρακολούθησε τη νοσηλεία των τραυματιών του Ιταλοαυστριακού πολέμου (1859) και παρέστη στο πεδίο της μάχης του Σολφερίνο. Επιστρέφοντας στη Γενεύη, έγραψε το Μία ανάμνηση από το Σολφερίνο, που τελικά οδήγησε στην ίδρυση της Διεθνούς Επιτροπής για Βοήθεια στους τραυματίες, τη μελλοντική Διεθνή Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΕΣ). Τόση ήταν η εντύπωση που προκλήθηκε από το βιβλίο ώστε το 1863 να συγκληθεί διεθνής διάσκεψη στη Γενεύη για τη σύναψη διεθνούς σύμβασης για την περίθαλψη τραυματιών. Ένα χρόνο μετά ιδρύθηκε ο Ερυθρός Σταυρός.

Ο Ντυνάν ήταν μέλος και εργάστηκε ως γραμματέας. Ήταν τώρα διάσημος, και γινόταν δεκτός από αρχηγούς κρατών, βασιλείς και πρίγκιπες των Ευρωπαϊκών αυλών. Οι οικονομικές του υποθέσεις όμως παρέπαιαν και κήρυξε πτώχευση το 1867. Εντελώς κατεστραμμένος, είχε χρέη περίπου ενός εκατομμυρίου ελβετικών φράγκων της εποχής εκείνης.

Ως αποτέλεσμα του σκανδάλου που προκάλεσε στη Γενεύη η πτώχευσή του, παραιτήθηκε από τη θέση του ως γραμματέας της Διεθνούς Επιτροπής. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1867 η Επιτροπή αποφάσισε να κάνει δεκτή όχι μόνο την παραίτησή του από γραμματέα, αλλά και ως μέλος. Ο Ντυνάν έφυγε για το Παρίσι, όπου κατέληξε να κοιμάται στα παγκάκια. Την ίδια εποχή, ωστόσο, η αυτοκράτειρα Ευγενία τον κάλεσε στο Παλάτι του Κεραμεικού προκειμένου να τον συμβουλευτεί για την επέκταση της Συμφωνίας της Γενεύης στις θαλάσσιες μάχες. Ο Ντυνάν έγινε τιμητικό μέλος του Ερυθρού Σταυρού των Αυστρίας, Ολλανδίας, Σουηδίας, Πρωσίας και Ισπανίας. Κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Πρωσικού πολέμου επισκέφθηκε και ανακούφισε τους τραυματίες που είχαν μεταφερθεί στο Παρίσι, και εισήγαγε τη χρήση περιβραχιονίου προκειμένου να αναγνωρίζονται οι νεκροί.

Τα δύσκολα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν αποκαταστάθηκε η ειρήνη, ο Ντυνάν ταξίδεψε στο Λονδίνο, όπου επεδίωξε να οργανώσει μία διεθνή διάσκεψη για το πρόβλημα των αιχμαλώτων πολέμου – ο Τσάρος τον ενθάρρυνε, αλλά η Αγγλία ήταν ενάντια στο σχέδιο. Μία διεθνής διάσκεψη για την «ολοκληρωτική και τελική κατάργηση της διακίνησης των Μαύρων και του εμπορίου σκλάβων» ξεκίνησε στο Λονδίνο την 1η Φεβρουαρίου 1875, κατόπιν πρωτοβουλίας του Ντυνάν. Ακολούθησαν χρόνια περιπλάνησης και υπέρτατης φτώχειας για τον Ντυνάν – ταξίδεψε με τα πόδια στις Αλσατία, Γερμανία, και Ιταλία ζώντας με φιλανθρωπίες και φιλοξενούμενος από μερικούς φίλους.

Αποκατάσταση και βραβείο Νόμπελ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τέλος, το 1887, κατέληξε στο ελβετικό χωριό Χέυντεν, στη λίμνη Κωνστάνς, όπου και αρρώστησε. Βρήκε καταφύγιο στο τοπικό άσυλο, και εκεί τον ανακάλυψε το 1895 ένας δημοσιογράφος, ο οποίος έγραψε ένα άρθρο για αυτόν, το οποίο μέσα σε λίγες μέρες ξανατυπώθηκε στον τύπο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μηνύματα συμπάθειας έφτασαν στον Ντυνάν από όλο τον κόσμο – σε μία βραδιά ήταν πάλι διάσημος και τιμημένος. Το 1901, έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Ο Ερρίκος Ντυνάν πέθανε στις 30 Οκτωβρίου 1910.

Σήμερα πλείστα νοσοκομεία, Θεραπευτήρια και ινστιτούτα ανά το κόσμο, καθώς και δρόμοι πλησίον αυτών, φέρουν το όνομά του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13163063m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Henri-Dunant. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w63v253j. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2019.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 019082.
  6. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000700449. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2024.
  7. roter-kreis.de/Heiden.
  8. 8,0 8,1 www.stadt-zuerich.ch/content/dam/stzh/prd/Deutsch/Bevoelkerungsamt/rund-um-den-tod/wissen---faq/prominente-friedh%c3%b6fe/1462-P_FH%20Sihlfeld%20D%20und%20Urnenhain_Prominente.web.pdf. Ανακτήθηκε στις 12  Φεβρουαρίου 2023.
  9. roter-kreis.de/Culoz.
  10. roter-kreis.de/Genf.
  11. roter-kreis.de/Heiden.
  12. roter-kreis.de/Paris.
  13. roter-kreis.de/Stuttgart.
  14. LIBRIS. 25  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/53hkkh9p51mxlp3. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  15. (Γερμανικά) roter-kreis.de/29._April.
  16. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000700449. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  17. 17,0 17,1 17,2 17,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  18. (Αγγλικά) international-review.icrc.org/sites/default/files/S0020860400019720a.pdf. Ανακτήθηκε στις 14  Ιανουαρίου 2023.
  19. www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1901/.
  20. www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/.
  21. roter-kreis.de/25._Januar.
  22. roter-kreis.de/29._April.
  23. roter-kreis.de/4._Mai.
  24. roter-kreis.de/12._Januar.
  25. roter-kreis.de/31._M%C3%A4rz.
  26. roter-kreis.de/19._April.
  27. roter-kreis.de/4._M%C3%A4rz.
  28. roter-kreis.de/Notice_sur_la_r%C3%A9gence_de_Tunis.
  29. roter-kreis.de/2._Juni.
  30. roter-kreis.de/15._Februar.
  31. roter-kreis.de/16._Januar.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]