Επαμεινώνδας Σπηλιωτόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επαμεινώνδας Σπηλιωτόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Επαμεινώνδας Σπηλιωτόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση1925
Θεσσαλονίκη
Θάνατος24  Φεβρουαρίου 2022
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πανεπιστήμιο του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1973–1993)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών (Ιανουάριος 2014 – Δεκέμβριος 2014)
μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (από 2002)

Ο Επαμεινώνδας Σπηλιωτόπουλος (Θεσσαλονίκη 192524 Φεβρουαρίου[1] 2022) ήταν Έλληνας ομότιμος καθηγητής Διοικητικού Δικαίου του Πανεπιστήμιου Αθηνών και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Σπουδές και σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ήταν γιος του αντιστράτηγου και υπουργού Παναγιώτη Σπηλιωτόπουλου. Αδελφός του ήταν ο Γεώργιος Σπηλιωτόπουλος, λοχαγός του ελληνικού στρατού, που σκοτώθηκε τον Αύγουστο του 1948 στον εμφύλιο, σε μάχη με αντάρτες του ΔΣΕ στον Θεοτόκο Ιωαννίνων. Σπούδασε Νομικά, Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο (ενιαίο τότε) Πανεπιστήμιο των Παρισίων, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή (1955). Το 1973 εξελέγη υφηγητής και το 1978 τακτικός καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε διδάσκοντας Διοικητικό Δίκαιο ως το 1993, οπότε και ανακηρύχθηκε ομότιμος.[2]

Υπήρξε Επίτιμος καθηγητής του Τμήματος Νομικής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών[3], τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα του Δημοσίου Δικαίου από το 2002[4], επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αιξ-Μασσαλίας (Aix-Marseille III), Παντεόν-Ασσάς (Paris II), Λιλ (Lille II), Λουβέν (Louvain), Τεμπλ (Temple) και επίτιμος εταίρος του Πανεπιστημιακού Κολεγίου Λονδίνου (University College London).[2] Το 2014 ανέλαβε πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών,[5] ενώ υπήρξε, επίσης, πρόεδρος της Αρχαιολογικής Εταιρείας.[6] Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ήταν μέλος του αγώνα της Εθνικής Αντίστασης, ως μέλος της Πανελληνίου Ενώσεως Αγωνιζομένων Νέων (ΠΕΑΝ).[7]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το πλούσιο συγγραφικό του έργο ξεχωρίζει το Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου (17η έκδ., Αθήνα 2017 και στα γαλλικά: Droit Administratif Hellénique, 2η έκδ. 2003), το οποίο αποτελεί σημείο αναφοράς για τη νομική φιλολογία του Δημοσίου Δικαίου. Άλλα έργα του είναι La distinction des institutions publiques et des institutions privées en droit français (Paris 1959), Η Δημοσία επιχείρησις (Αθήναι 1963), Ζητήματα κανονιστικής αρμοδιότητας (Αθήνα 1968), Greek Administrative Law (Athens-Brussels 2003), Βασικοί Θεσμοί Δημοσιοϋπαλληλικού Δικαίου (Αθήνα 1984), Το Ελληνικό Δημόσιο Δίκαιο (4η έκδ., Αθήνα 2010).[8]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Πέθανε ο ακαδημαϊκός Επαμεινώνδας Σπηλιωτόπουλος». newsbomb.gr. 28 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2022. 
  2. 2,0 2,1 «Βιογραφικό - Σπηλιωτόπουλος Επαμεινώνδας». www.academyofathens.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. «ΕΚΠΑ: Νομική Σχολή - Ομότιμοι Καθηγητές». www.law.uoa.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2016. 
  4. «Τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών κατά σειρά εκλογής | Ακαδημία Αθηνών». www.academyofathens.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2019. 
  5. «Πρόεδροι της Ακαδημίας Αθηνών από την ίδρυσή της | Ακαδημία Αθηνών». www.academyofathens.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2019. 
  6. H εταιρεία - Διάρθρωση, Πρόεδρος Αρχειοθετήθηκε 2014-09-20 στο Wayback Machine., επίσημος διαδικτυακός τόπος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας.
  7. Μαρκεζίνης, Σπυρίδων Βασιλείου (1994). Σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδος: 1936-1975. Αθήνα: Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. σελ. 305, υποσημείωση 7. 
  8. «Σπηλιωτόπουλος, Επαμεινώνδας Π». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2016.