Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας στην Κορέα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας στην Κορέα (αναφέρεται και με τα αρχικά ΕΚ.Σ.Ε.) (Νοέμβριο 1950 - Δεκέμβριο 1955)[1], αποτελούσε την πρώτη ελληνική συμμαχική αποστολή στα πλαίσια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Τα Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας περιελάμβανε δυνάμεις του στρατού ξηράς και της αεροπορίας και πολέμησε στο Πόλεμο της Κορέας στο πλευρό των Ηνωμένων Εθνών κατά της εισβολής από τη Βόρεια Κορέα. Συγκεκριμένα, αποτελούνταν από τάγμα συνολικής δύναμης 1.000 ατόμων και σμήνος της βασιλικής αεροπορίας από 67 άτομα, με 7 αεροσκάφη C-47 Ντακότα.

Το ελληνικό σμήνος αποσύρθηκε από την Κορέα στις 8 Μαΐου 1955, με απόφαση της κυβέρνησης Αλέξανδρου Παπάγου στα τέλη Μαρτίου 1955. Το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα με μέγιστη δύναμη τους 2163 άνδρες, μειώθηκε τον Απρίλιο του 1955 στους 850 άνδρες και σταδιακά από τον Ιούλιο μέχρι το Δεκέμβριο 1955 στους 191 άνδρες. Από τον Ιανουάριο του 1956 μέχρι το Μάιο του 1958 παρέμεινε αντιπροσωπευτικό τμήμα αποτελούμενο από 1 Αξιωματικό και 9 οπλίτες.[2]

Πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα το 1950[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η απόφαση για τη συμμετοχή ελληνικών δυνάμεων ήταν απόρροια διάφορων παραγόντων για την Ελλάδα την εποχή εκείνη. Η ελληνική κυβέρνηση επιθυμούσε να εκδηλώσει την υποστήριξή της σε μια στρατιωτική επιχείρηση του Ο.Η.Ε. που αποσκοπούσε στην κατοχύρωση της συλλογικής ασφάλειας και της ακεραιότητας ενός κράτους-μέλους (της Νότιας Κορέας). Ιδιαίτερα, στο πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου η Ελλάδα αισθανόταν ότι αντιμετώπιζε μεγάλα προβλήματα ασφάλειας, θεώρησε ότι ήταν προς το συμφέρον της να ενισχύσει τη διαδικασία της αντίδρασης, μέσω του Ο.Η.Ε., σε μια απρόκλητη επίθεση. Επίσης, η ελληνική κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα και Σοφοκλή Βενιζέλου είχε ήδη ζητήσει την ένταξη στο Ν.Α.Τ.Ο., αλλά το αίτημα είχε αρχικά απορριφθεί από τους Αμερικανούς, με την αιτιολογία ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν απαραίτητο για την άμυνα του Δυτικού κόσμου. Άρα, η συμμετοχή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων θα αποτελούσε απόδειξη της αναγκαιότητας να ενταχθεί η Ελλάδα στον πυρήνα των χωρών της Δύσης, τις οποίες αντιπροσώπευε εκείνη την εποχή το Ν.Α.Τ.Ο. Η αποστολή ελληνικού τμήματος στην Κορέα προκάλεσε και διάφορες αντιδράσεις, κυρίως από τον αριστερό ιδεολογικό χώρο.

Η συμμετοχή του ΕΚ.Σ.Ε.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 3 Δεκεμβρίου 1950 ελληνικό σμήνος μετέβη στο θέατρο των επιχειρήσεων, ενώ στις 9 Δεκεμβρίου 1950 ελληνικό τάγμα αποβιβάστηκε στο λιμάνι του Πουσάν στη Νότια Κορέα και εντάχθηκε στο 7ο σύνταγμα Ιππικού της Αμερικανικής Μεραρχίας.

Στρατός Ξηράς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις 18 Δεκεμβρίου 1950 και μέχρι τις 19 Δεκεμβρίου 1953 το ελληνικό τάγμα διεξήγαγε σημαντικές αμυντικές και επιθετικές επιχειρήσεις, εντεταγμένες στα γενικότερα συμμαχικά σχέδια. Πολλές συγκρούσεις, στις οποίες συμμετείχε, υπήρξαν ιδιαίτερα σκληρές και αιματηρές, διεξήχθησαν σε απομακρυσμένες από την Ελλάδα περιοχές, κάτω από ιδιόμορφες κλιματολογικές συνθήκες και απέναντι σε πολυπληθέστερο εχθρό.

Οι κυριότερες μάχες του ΕΚ.Σ.Ε. ήταν:

  • στο ύψωμα 381 τον Ιανουάριο του 1951
  • στο ύψωμα 326 τον Μάρτιο του 1951
  • στο ύψωμα Σκοτς τον Οκτώβριο του 1951
  • στο ύψωμα Νόρι τον Σεπτέμβριο του 1952
  • στο ύψωμα Χάρι τον Ιούνιο του 1953.

Σε όλες τις μάχες οι ελληνικές δυνάμεις επέδειξαν εξαιρετική επιχειρησιακή ετοιμότητα και οι συνεχείς πολεμικές επιτυχίες που σημείωσε το εκστρατευτικό σώμα προκάλεσαν τον θαυμασμό των λοιπών συμμάχων.

Από το φθινόπωρο του 1953 το ΕΚ.Σ.Ε. αποτελούσε Σύνταγμα, το οποίο εντάχθηκε στην 3η αμερικανική Μεραρχία και εγκαταστάθηκε στην αμυντική τοποθεσία Τσορβόν. Στις 10 Μαρτίου 1955 περιορίστηκε και πάλι σε τάγμα, ενώ σταδιακά ξεκίνησε ο επαναπατρισμός του στρατεύματος που ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1955.

Βασιλική Αεροπορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 13ο ελληνικό Σμήνος εκτέλεσε κυρίως αποστολές μεταφοράς προσωπικού και υλικού. Επίσης πραγματοποίησε με ιδιαίτερο κίνδυνο ρίψεις εφοδίων και πυρομαχικών σε προκεχωρημένα ή αποκομμένα φίλια τμήματα, καθώς και νυχτερινές πτήσεις σε βάθος εντός του εχθρικού εδάφους για συλλογή πληροφοριών. Από τις πιο γνωστές αποστολές υπήρξε η εκκένωση του αεροδρομίου του Χανγκάρι, προς το τέλος του 1950, με την οποία διέσωσε χιλιάδες τραυματίες των συμμάχων. Το ελληνικό Σμήνος παρέμεινε στην Κορέα μέχρι τον Μάιο του 1955 εκτελώντας συνολικά 2.916 αποστολές.

Απολογισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΕΚ.Σ.Ε. τιμήθηκε για την ηρωική του δράση στον Πόλεμο της Κορέας με εύφημο μνεία τόσο από τον πρόεδρο της Κορέας όσο και από των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Οι κυβερνήσεις Κορέας και Η.Π.Α. απένειμαν πλήθος παρασήμων και μεταλλίων.

Φιλανθρωπικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα είχε επιδείξει και φιλανθρωπικό έργο στην Κορέα. Με έρανο μεταξύ του προσωπικού του ΕΚ.Σ.Ε. πραγματοποιήθηκε η ανέγερση του ναού του Αγίου Νικολάου στο κέντρο της Σεούλ. Οι γιατροί και οι νοσοκόμοι του τάγματος παρείχαν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε Κορεάτες, ενήλικες και παιδιά, θύματα του πολεμικών συγκρούσεων.

Απώλειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι απώλειες των Ελλήνων ανήλθαν σε 186 νεκρούς και 566 τραυματίες. Επίσης απωλέσθηκαν και 4 αεροσκάφη C-47 Ντακότα. Η Νότια Κορέα προς τιμή της ελληνικής συμμετοχής ανήγειρε στην κοιλάδα των ηρώων, κοντά στη Σεούλ, μνημείο για τους Έλληνες πεσόντες μαχητές.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Η ελληνική συμμετοχή υπό τη σημαία του ΟΗΕ, Του Γεωργιου Α. Καζαμια* | Kathimerini». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2019. 
  2. «Κορέα - ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ». www.geetha.mil.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2019. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχείο ΕΡΤ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]