Εκλογές στη Βενεζουέλα
Στη Βενεζουέλα διεξάγονται εκλογές για Πρόεδρο, Κοινοβούλιο και επίσης δημοτικές, τοπικές και περιφερειακές εκλογές. Έχουν γίνει και δημοψηφίσματα.
Προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις πιο πρόσφατες προεδρικές εκλογές που έγιναν στις 20 Μαΐου 2018 πρόεδρος επανεξελέγη ο Νικολάς Μαδούρο.
2012[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 7 Οκτωβρίου 2012 ο Ούγκο Τσάβες από το Ενωτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας κέρδισε 4η συνεχή θητεία, με ποσοστό 55,25% έναντι 44,13% για τον κύριο αντίπαλό του, Ενρίκε Καπρίλες, από το κόμμα Πρώτα η Δικαιοσύνη.[1] Στις εκλογές η συμμετοχή ήταν πολύ υψηλή, της τάξης του άνω του 80% σε μία χώρα όπου η ψηφοφορία δεν είναι υποχρεωτική.[2]
2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προεδρικές εκλογές έγιναν στις 14 Απριλίου 2013 για την εκλογή του διαδόχου του αποβιώσαντα Ούγο Τσάβες. .[3] Πρόεδρος εξελέγη ο Νικολάς Μαδούρο.
| Υποψήφιος | Κόμμα | Ψήφοι | % | |
|---|---|---|---|---|
| Νικολάς Μαδούρο | Μέγας Πατριωτικός Πόλος | 7.587.579 | 50,61 | |
| Ενρίκε Καπρίλες | Δημοκρατική Ενότητα Στρογγυλό Τραπέζι | 7.363.980 | 49,12 | |
| Εουσέμπιο Μέντες | Νέο Όραμα για τη χώρα μου | 19.498 | 0,13 | |
| Μαρία Μπολίβαρ | Ενωτικό Δημοκρατικό Κόμμα για την Ειρήνη και την Ελευθερία | 13.309 | 0,08 | |
| Ρέινα Σεκέρα | Κόμμα του Εργάτη | 4.241 | 0,02 | |
| Χούλιο Μόρα | Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας | 1.936 | 0,01 | |
| Έγκυρα | 14.990.543 | 99,55 | ||
| Άκυρα/λευκά | 66.937 | 0,44 | ||
| Σύνολο | 15.059.630 | 100 | ||
| Εγγεγραμμένοι | 18.904.364 | 79,68 | ||
| Πηγή: Εθνική Εκλογική Επιτροπή Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine. | ||||
Βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόσφατες βουλευτικές εκλογές (2020)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα του προέδρου Ούγκο Τσάβες εξασφάλισε 94 έδρες επί συνόλου 165 στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 26 Σεπτεμβρίου 2010, χωρίς όμως αυτοδυναμία (που είναι 110 έδρες), καθώς ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης εξασφάλισε το 52% των ψήφων.[4]
| Κόμματα | Λίστα ψηφοδελτίων | % | Έδρες (λίστες και ονομαστικά) |
|---|---|---|---|
| Ενωτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας (Partido Socialista Unido de Venezuela) | 5.451.419 | 48,3 | 96 |
| Συνασπισμός για Δημοκρατική Ενότητα (Mesa de la Unidad Democrática) | 5.334.309 | 47,2 | 64 |
| Πατρίδα για Όλους (Patria para Todos) | 354.677 | 3,1 | 2 |
| Λοιπά | 155.429 | 1,4 | 3 |
| Σύνολο | 11.295.834 | 167 | |
| Πηγή: Adam Carr's Election Archive | |||
2015[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 6 Δεκεμβρίου 2015. Η αντιπολίτευση κατήγαγε ιστορική νίκη και για πρώτη φορά από το 1999 το κυβερνών κόμμα (PSUV) έχασε την πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβούλιο.[5]
Τοπικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 23 Νοεμβρίου του 2008 διεξήχθησαν περιφερειακές, δημοτικές και εκλογές για κυβερνήτες[6] Το Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας, ή PSUV, του οποίου ηγείται ο πρόεδρος Ούγκο Τσάβες, αναδείχθηκε νικητής στις 17 από τις 22 αναμετρήσεις για την ανάδειξη κυβερνητών στη χώρα. Η αντιπολίτευση κέρδισε σε δύο από τα μεγαλύτερα διοικητικά διαμερίσματα της χώρας, όπως επίσης και στην πρωτεύουσα Καράκας. Η προσέλευση στις κάλπες έφθασε το 65,45% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.[7].
Εκλογές Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2017[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης διενεργήθηκαν στις 30 Ιουλίου 2017.[8] Η Συντακτική Εθνοσυνέλευση σχηματίστηκε με προεδρικό διάταγμα του Νικολάς Μαδούρο.[9][10]
1999[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η συντακτική εθνοσυνέλευση του 1999 σχηματίστηκε έπειτα από δημοψήφισμα.
Δημοψηφίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2009 το Κοινοβούλιο ενέκρινε τροπολογία του Συντάγματος με βάση την οποία καταργούνται οι περιορισμοί στην ανανέωση της θητείας προσώπων που εκλέγονται σε διάφορα αξιώματα απευθείας από το λαό, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου.[11] Συνακόλουθα, προκηρύχθηκε η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς, ώστε ο Ούγκο Τσάβες να διεκδικήσει και τρίτη συνεχόμενη προεδρική θητεία, το 2012.
Στο δημοψήφισμα, που διεξήχθη στις 15 Φεβρουαρίου 2009, το 54% των ψηφοφόρων ψήφισε υπέρ της κατάργησης του Συνταγματικού Άρθρου το οποίο περιόριζε στις δύο θητείες την παραμονή του ίδιου προσώπου στο ανώτατο αξίωμα της χώρας.[12] Συγκεκριμένα, ψήφισαν "ναι" 6.310.482 ψηφοφόροι (54,85%) και "όχι" 5.193.839 (45,14%). Βρέθηκαν επίσης 206.419 άκυρα ψηφοδέλτια (1,79%) επί συνόλου 11.501.321. Η συμμετοχή ήταν της τάξης του 70,33%.[13]
2023[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 3 Δεκεμβρίου 2023 η κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο διενήργησε δημοψήφισμα για να ζητήσει από τον λαό της Βενεζουέλας τη νομιμοποίηση των αξιώσεων της χώρας στην περιοχή Γουιάνα Εσσεκίβα, που αμφισβητείται και ελέγχεται από τη Γουιάνα. Το δημοψήφισμα υπεψηφίστηκε με ποσοστό 95%, σύμφωνα με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Επίσημα αποτελέσματα από την CNE
- ↑ «Chávez Wins a Third Term in Venezuela Amid Historically High Turnout». NYT. 2012-10-07. http://www.nytimes.com/2012/10/08/world/americas/venezuela-presidential-election.html?hp. Ανακτήθηκε στις 2012-10-08.
- ↑ «Nicolas Maduro wins Venezuela». BBC News. 2013-04-15. http://www.bbc.co.uk/news/world-latin-america-22149202. Ανακτήθηκε στις 2013-04-15.
- ↑ «Συνεχίζει ο Τσάβες, παρά τις απώλειες». Μακεδονία. 28 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ «Βενεζουέλα: Ιστορική νίκη της αντιπολίτευσης στις βουλευτικές εκλογές». naftemporiki.gr. 7 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ Reuters
- ↑ BBC
- ↑ «As Venezuela unrest spreads, Maduro presses on with plans to rewrite charter». Reuters. 2017-05-24. https://www.reuters.com/article/us-venezuela-politics-idUSKBN18J320. Ανακτήθηκε στις 2017-05-24.
«Venezuelan gov't proposes constitutional assembly election on July 30» (στα αγγλικά). EFE. 2017-06-04. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-28. https://web.archive.org/web/20170728225619/https://www.efe.com/efe/english/world/venezuelan-gov-t-proposes-constitutional-assembly-election-on-july-30/50000262-3286879. Ανακτήθηκε στις 2017-06-06. - ↑ «Venezuela: What is Maduro's Constituent Assembly?». Al Jazeera. 2017-07-30. http://www.aljazeera.com/indepth/features/2017/07/venezuela-maduro-constituent-assembly-170729172525718.html. Ανακτήθηκε στις 2017-07-30.
- ↑ Virginia López and Sibylla Brodzinsky (25 Ιουλίου 2017). «Venezuela to vote amid crisis: all you need to know». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2017.
- ↑ «Βήματα προς επανεκλογή του Τσάβες». Το Βήμα. 16 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ ««Ναι» στον Τσάβες είπε το 54%». Καθημερινή. 17 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ «Divulgación Referendos Revocatorios». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2016.