Εκλογές στην Τουρκία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι εκλογές στην Τουρκία διεξάγονται σε έξι επίπεδα:

προεδρικές εκλογές (εθνικές),
βουλευτικές εκλογές (εθνικές),
δημαρχιακές (τοπικές),
δημαρχιακές περιφερειών (τοπικές),
μέλη επαρχιακών ή δημοτικών συμβουλίων (τοπικά)
μουχτάρ (τοπικές)

Η Βουλή έχει 600 μέλη, τα οποία εκλέγονται για πενταετή θητεία με σύστημα που βασίζεται σε κλειστή λίστα αναλογικής εκπροσώπησης σύμφωνα με τη μέθοδο D'Hondt. Τα πολιτικά κόμματα υπόκεινται στο εκλογικό όριο του 7%. Τα μικρότερα κόμματα μπορούν να αποφύγουν το εκλογικό όριο σχηματίζοντας συνασπισμούς με μεγαλύτερα κόμματα, αρκεί οι συνολικές ψήφοι του εκλογικού συνασπισμού να ξεπεράσουν το 7%. Οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι δεν υπόκεινται σε εκλογικό όριο.


Κατάλογος προεδρικών εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Α/Α Νικητής Εκλογές Εκλογείς Ψήφισαν Υποψήφιοι Ψήφοι !
Έμμεσες εκλογές (από τα μέλη Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης)
1 Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ 29 Οκτωβρίου 1923 333 158 1 158
2 Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ 1 Νοεμβρίου 1927 316 288 1 288
3 Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ 4 Μαΐου 1931 317 289 1 289
4 Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ 1 Μαρτίου 1935 399 386 1 386
5 Ισμέτ Ινονού 11 Νοεμβρίου 1938 399 348 1 348
6 Ισμέτ Ινονού 3 Απριλίου 1939 429 413 1 413
7 Ισμέτ Ινονού 8 Μαρτίου 1943 455 435 1 435
8 Ισμέτ Ινονού 5 Ιουνίου 1946 465 451 3 388
9 Τζελάλ Μπαγιάρ 22 Μαΐου 1950 487 453 2 387
10 Τζελάλ Μπαγιάρ 14 Μαΐου 1954 541 513 2 486
11 Τζελάλ Μπαγιάρ 1 Νοεμβρίου 1957 638 607 1 434
12 Τζεμάλ Γκιουρσέλ 26 Οκτωβρίου 1961 541 513 1 486
13 Τζεβντέτ Σουνάι 28 Μαρτίο 1966 636 532 2 461
14 Φαχρί Κορουτούρκ 6 Απριλίου 1973 635 557 4 365
15 οι εκλογές δεν έγιναν λόγω του στρατιωτικού πραξικοπήματος
16 Τουργκούτ Οζάλ 31 Οκτωβρίου 1989 450 285 2 263
17 Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ 16 Μαΐου 1993 450 431 4 244
18 Αχμέτ Νετζντέτ Σεζέρ 5 Μαΐου 2000 550 533 10 330
19 Αμπντουλάχ Γκιούλ 28 Αυγούστου 2007 550 448 3 339
Άμεσες εκλογές
20 Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν 10 Αυγούστου 2014 55,892,858 41,026,021 (51.8%) 3 21,000,143
21 Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν 24 Ιουνίου 2018 59,367,469 51,197,959 (52.6%) 6 26,330,823
22 Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν 28 Μαΐου 2023 27,834,589 (52.18%)

Προεδρικές εκλογές 2023[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προεδρικές εκλογές 2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 10 Αυγούστου 2014. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε απευθείας, αν και οριακά, από τον πρώτο γύρο, συγκεντρώνοντας ποσοστό 51,7%. Για πρώτη φορά ο πρόεδρος εξελέγη από λαό και όχι από το κοινοβούλιο.[1] Δικαίωμα ψήφου είχαν γύρω στα 53 εκατομμύρια Τούρκοι, ανάμεσά τους και 2,8 εκατ. πολίτες που ζουν στο εξωτερικό.[2]

Προεδρικές εκλογές 2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε από τον πρώτο γύρο με 52,6%.

Βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2015[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2015 διεξήχθησαν δυο εκλογικές αναμετρήσεις:

Οι Τουρκικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 2015 και
οι Τουρκικές βουλευτικές εκλογές Νοεμβρίου 2015

2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις βουλευτικές εκλογές του 2007, οι οποίες διεξήχθησαν πρόωρα στις 22 Ιουλίου, επανεξελέγη η κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.[3]

2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι εκλογές του 2011 διενεργήθηκαν στις 12 Ιουνίου και οδήγησαν σε μια νέα νίκη (με αυτοδυναμία) για το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημοψηφίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 12 Σεπτεμβρίου 2010 διεξήχθη δημοψήφισμα για τροποποίηση του Συντάγματος. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι πολίτες υπερψήφισαν τις τροποποιήσεις, σε ποσοστό 57,88% έναντι 42,12% που τις καταψήφισαν. Η συμμετοχή έφτασε το 73,71%.[4][5] Οι αλλαγές στοχεύουν να πληρούν τα κριτήρια που έχει θέσει η ΕΕ για ένταξη της χώρας στην ένωση.[6]

2017[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο πιο πρόσφατο δημοψήφισμα στις 16 Απριλίου 2017 οι ψηφοφόροι ενέκριναν οριακά 18 τροποποιήσεις του συντάγματος και το πολίτευμα της χώρας από προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία μετετράπη σε προεδρική δημοκρατία. [7] Το 51,4% των ψηφισάντων ενέκριναν, ενώ "όχι" ψήφισε το 48,59% των πολιτών.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Τουρκία: Απόλυτος κυρίαρχος ο Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές». To Βήμα. 10 Αυγούστου 2014. 
  2. «Οι κρίσιμες προεδρικές εκλογές στην Τουρκία». Sigma Live. 27 Ιουλίου 2014. 
  3. «Turkey re-elects governing party». BBC News. 22 Ιουλίου 2007. 
  4. «Official Results – 12 September 2010 Constitutional Referendum». Κυβέρνηση της Τουρκίας, Ανώτατη Εκλογική Επιτροπή (YSK). 12 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2014. 
  5. «Turkey backs constitutional changes». BBC News. 12 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2010. 
  6. Head, Jonathan (2010-09-13). «International backing given to Turkish reform vote». BBC News (Istanbul: British Broadcasting Corporation). http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-11279881. Ανακτήθηκε στις 2010-09-13. 
  7. «Τουρκία: Στις 16 Απριλίου το δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση». iefimerida.gr. 2017-02-11. http://www.iefimerida.gr/news/318598/toyrkia-stis-16-aprilioy-dimopsifisma-gia-ti-syntagmatiki-anatheorisi. Ανακτήθηκε στις 2017-04-17. 
  8. «Τουρκία: Οριακή νίκη του «ναι», την αμφισβητεί η αντιπολίτευση». Ναυτεμπορική. 17 Απριλίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]