Γιώργος Αρβανίτης
| Γιώργος Αρβανίτης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Yórgos Arvanítis (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 22 Φεβρουαρίου 1941[1][2] Δίλοφο Κοζάνης[3] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Γιώργος Αρβανίτης (Δίλοφο Φθιώτιδας, 22 Φεβρουαρίου 1941) είναι Έλληνας κινηματογραφιστής και μοντέρ.[5] Υπήρξε, επίσης, ένας από τους μόνιμους συνεργάτες του Θεόδωρου Αγγελόπουλου σε μεγάλες επιτυχίες του, όπως Ο μελισσοκόμος, Το βλέμμα του Οδυσσέα, Ο θίασος κ.λπ. Ενώ, μεταξύ άλλων διακρίσεων, έχει βραβευθεί 6 φορές από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την Καλύτερη Φωτογραφία. Στη διάρκεια της καριέρας του έχει συνεργαστεί με εξέχουσες προσωπικότητες του ελληνικού κινηματογράφου όπως ο Κώστας Γαβράς, ο Ντίνος Κατσουρίδης, ο Παντελής Βούλγαρης, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ζυλ Ντασέν κ.ά. Η φιλμογραφία του αποτελείται από παραπάνω από 100 ταινίες, ελληνικές και ξένες.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώιμη ηλικία (1941 έως 1965)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αρβανίτης γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1941, ήτοι στην εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στο χωριό Δίλοφο της Φθιώτιδας. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου, με τον πατέρα του να είναι αντάρτης και τη μητέρα του πολιτική κρατούμενη. Αυτόν και τα αδέλφια του, τα μεγάλωσαν, στη Νέα Πεντέλη, τα αδέλφια της μητέρας του. Ο Αρβανίτης, με την οικογένεια των θείων του δούλευε στην ταβέρνα και στο γαλακτοκομείο που κατείχαν. Αργότερα, έμαθε τη δουλειά του ηλεκτρολόγου από έναν μαγαζάτορα της γειτονιάς.[6]
Φίνος Φιλμ (1966 έως 1973)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αρβανίτης, όπως ο ίδιος παραδέχεται δεν σπούδασε ποτέ για τον κινηματογράφο. Παρόλα αυτά, ήθελε να τον μάθει και έτσι αποφάσισε να δουλέψει με την εταιρεία του Φιλοποίμενα Φίνου, τη Φίνος Φιλμ. Αν και ο ίδιος δε συμφωνούσε με την αισθητική της εταιρείας, θεωρούσε απαραίτητο βήμα στην καριέρα του ως διευθυντής φωτογραφίας, την παραμονή του εκεί.[6] Στη Φίνος Φιλμ φωτογράφισε 26 ταινίες, μεταξύ άλλων: Οι θαλασσιές οι χάντρες, Κάτι κουρασμένα παλικάρια Η ωραία του κουρέα , Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά, Η νεράιδα και το παλικάρι κ.ά. Τελευταία ταινία, παρόλα αυτά, έμελλε να είναι το Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας, του 1976, που ήταν σε συμπαραγωγή Φίνος Φιλμ και Θανάση Βέγγου.[5] Είχε αποχωρήσει 3 χρόνια πριν από την εταιρεία.
Συνεργασία με τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφού αποχώρησε από τη Φίνος Φιλμ, ξεκίνησε μία μακρόχρονη συνεργασία με τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο. Με τον Αγγελόπουλο άρχισε να συνεργάζεται ήδη από το 1968 που έκανε την ταινία μικρού μήκους Εκπομπή. Αργότερα, το 1970 συμμετείχε και στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία Αναπαράσταση. Και συνέχισε τη συνεργασία σε όλες τις ταινίες του σκηνοθέτη, εκτός από δύο: Το λιβάδι που δακρύζει και το Η σκόνη του χρόνου.[7] Κατά συνέπεια, συμμετείχε σε πολλές βραβευμένες ταινίες του Αγγελόπουλου, όπως Ο μελισσοκόμος, Το βλέμμα του Οδυσσέα, Ο θίασος, το Μία αιωνιότητα και μία μέρα, το οποίο βραβεύθηκε με Χρυσό Φοίνικα.[8]
1989 έως σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1989 ο Αρβανίτης εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία. Εκεί συνέχισε να εργάζεται ως κινηματογραφιστής, κάνοντας 44 ταινίες και αποσπώντας 6 διεθνή βραβεία. Στη Γαλλία έχει κερδίσει ως κινηματογραφιστής θέση στη Γαλλική Ένωση Διευθυντών φωτογραφίας, στην Ακαδημία Κινηματογράφου, στη Γαλλική Ακαδημία Τέχνης και Τεχνικής του Κινηματογράφου και στην Ανώτερη Εθνική Σχολή Επαγγελμάτων Εικόνας και Ήχου.[5] Αυτές τις δεκαετίες συμμετείχε σε εξίσου βραβευμένες ταινίες όπως το Νύφες, του Παντελή Βούλγαρη.
Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αρβανίτης έχει υπάρξει προτεινόμενος η βραβευμένος πολλές φορές ή, ακόμη, και ταινίες που συμμετείχε, μερικές από αυτές είναι:
- 6 φορές στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για Καλύτερη Φωτογραφία: Αναπαράσταση (1970), Μέρες του 36' (1972), Ο θίασος (1975), Μία τόσο μακρινή απουσία (1985), Δοξόμπους (1988), Νύφες (2004)
- Golden Bayard στο Namur International Festival για την Καλύτερη Γαλλόφωνη Ταινία: Faraw! (1997)
- Προτεινόμενος για το Camerimage Golden Grog για Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995) και το Μια αιωνιότητα και μια μέρα (1998), μαζί με τον Ανδρέα Σινανό.
- Golden Kikito στο Φεστιβάλ Γκραμάντο, για την ταινία: Il Sogno della farfalla (1994)
- Βραβείο στο Φεστιβάλ Βενετίας, για Καλύτερη Φωτογραφία για την ταινία Αυστραλία
- Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Σικάγου, για την ταινία Τοπίο στην ομίχλη (1989)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 137820860. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 filmportal.de. 9815f4ba144e4e988a13a3c4bdc293a1. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Freebase Data Dumps. Google.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Γιώργος Αρβανίτης». Finosfilm.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 Λάδη Δέσποινα (19 Απριλίου 2012). «Ο Γιώργος Αρβανίτης σε πρώτο πρόσωπο». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Φιλμογραφία». Τheoangelopoulos.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Eternity and a Day' Is a Seductive and Haunting Reverie Kevin Thomas, Los Angeles Times staff writer May 27, 1999». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Giorgos Arvanitis στο IMDb.com
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
|