Γιούτα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πολιτεία της Γιούτα
Σημαία Σφραγίδα
Άλλα ονόματα: {{{Άλλα ονόματα}}}
Χάρτης των Ηνωμένων Πολιτειών με την πολιτεία Γιούτα χρωματισμένη
Επίσημες γλώσσες Αγγλικά
Πρωτεύουσα Σολτ Λέικ Σίτι
Μεγαλύτερη πόλη Σολτ Λέικ Σίτι
Έκταση  Κατατάσσεται 13η στις ΗΠΑ
 - Σύνολο 219.882[1] km2
 - Πλάτος 435 km
 - Μήκος 565 km
 - % νερό 3,25
 - Γεωγραφικό Πλάτος 37° N με 42° N
 - Γεωγραφικό Μήκος 109° 3′ W με 114° 3′ W
Πληθυσμός  Κατατάσσεται 30η στις Ηνωμένες Πολιτείες
 - Σύνολο 3.426.431 (εκτίμηση 2022)[2]
Πυκνότητα 15,58/km2
Κατατάσσεται 41η στις ΗΠΑ
 - Διάμεσο εισόδημα  60.365$ (ετησίως) (14η)
Υψόμετρο  
 - Υψηλότερο σημείο Κορυφή Κινγκς,
4.120 m
 - Μέσο 1.860 m
 - Χαμηλότερο σημείο Μπίβερ Νταμ Γουός
664 m
Είσοδος στην Ένωση  4 Ιανουαρίου, 1896 (45η)
Κυβερνήτης Σπένσερ Κοξ (Ρ)
Αντικυβερνήτης Ντίντρε Χέντερσον (Ρ)
Νομοθετικό Σώμα Πολιτειακό Νομοθετικό Σώμα
 - Βουλή των Αντιπροσώπων (ΗΠΑ) Γερουσία
 - Γερουσία (ΗΠΑ) Βουλή των Αντιπροσώπων
Γερουσιαστές των ΗΠΑ Μιτ Ρόμνεϊ (Ρ)
Μάικ Λι (Ρ)
Αντιπροσωπεία στη Βουλή των ΗΠΑ 1: Μπλέικ Μουρ (Ρ)
2: Κρις Στιούαρτ (Ρ)
3: Τζον Κέρτις (Ρ)
4: Μπέργκες Όουενς (Ρ) (κατάλογος)
Ζώνη ώρας Ορεινή, UTC-7/-6
Συντομεύσεις US-UT
Ιστοσελίδα utah.gov

Η Πολιτεία της Γιούτα (αγγλικά: State of Utah, ˈjuːtɔː ή /ˈjuːtɑː/ ), είναι δυτική πολιτεία των ΗΠΑ. Ήταν η 45η πολιτεία που έγινε δεκτή στην Ένωση στις 4 Ιανουαρίου του 1896. Έχει έκταση 219.882 τ.χλμ.[1] και πληθυσμό 3.426.431 κατοίκους (εκτίμηση 2022).[3] Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Γιούτα, είναι το Σολτ Λέικ Σίτι (200.567 κ.).

Περίπου το 80% του πληθυσμού ζει γύρω από το Μέτωπο Γουάσατς (Wasatch Front), μια αστική περιοχή με κέντρο την πρωτεύουσα Σολτ Λέικ Σίτι. Σε αντίθεση, τεράστιες εκτάσεις της πολιτείας είναι σχεδόν ακατοίκητες, κάνοντας τον πληθυσμό τον έκτο πιο αστικοποιημένο στις ΗΠΑ.[4]

Το όνομα «Γιούτα» προέρχεται από την γλώσσα των Ινδιάνων Γιουτ και σημαίνει «άνθρωποι των βουνών».[5]

Η Γιούτα είναι γνωστή ως μια από τις πιο θρησκευτικά ομοιογενείς πολιτείες στις ΗΠΑ. Μεταξύ 58% και 72% των κατοίκων της Γιούτα αναφέρονται να είναι μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών (επίσης γνωστή ως η Εκκλησία των Μορμόνων), η οποία επηρεάζει ευρέως τον πολιτισμό της Γιούτα και την καθημερινή ζωή.[6][7]

Η πολιτεία αποτελεί κέντρο μεταφορών, πληροφορικής και έρευνας, κυβερνητικών υπηρεσιών και εγκαταστάσεων ορυχείων καθώς και τουριστικός προορισμός για υπαίθρια αναψυχή. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις πληθυσμού του Γραφείου Απογραφών των ΗΠΑ, η Γιούτα ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη πολιτεία στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2008.[8] Το Σαιντ Τζωρτζ ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη μητροπολιτική περιοχή στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2000-2005.[9]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Ιστορία της Γιούτα

Η εγκατάσταση των Μορμόνων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπρίγκαμ Γιανγκ οδήγησε τους πρώτους Μορμόνους πιονιέρους στην Μεγάλη Αλμυρή Λίμνη.

Μετά τη δολοφονία του Τζόζεφ Σμιθ (νεότερος), στο Κάρθατζ,στο Ιλινόις, το 1844, περισσότεροι από 11.000[10] Μορμόνοι που παρέμεναν στο Νώβου (Ιλινόις) αγωνίσθηκαν σε σύγκρουση με γείτονες έως ότου ο Μπρίγκαμ Γιανγκ, ο Πρόεδρος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, αναδύθηκε ως ο ηγέτης του μεγαλύτερου μέρους. (Βλέπε Κρίση διαδοχής.)

Ο Μπρίγκαμ Γιανγκ και η πρώτη ομάδα Μορμόνων πιονιέρων ήλθε στην Κοιλάδα Σολτ Λέικ στις 24 Ιουλίου 1847. Κατά τα επόμενα 22 έτη, περισσότεροι από 70.000 πιονιέροι διάσχισαν τις πεδιάδες και εγκαταστάθηκαν στη Γιούτα.[11]

Για τα πρώτα λίγα χρόνια ο Μπρίγκαμ Γιανγκ και οι χιλιάδες των πρώιμων εποίκων του Σολτ Λέικ Σίτι αγωνίσθηκαν για να επιβιώσουν. Η άγονη γη της ερήμου θεωρήθηκε ποθητή από τους Μορμόνους ως ένα μέρος που μπορούσαν να προπονηθούν στη θρησκεία τους χωρίς παρέμβαση.

Η Γιούτα ήταν η πηγή πολλών οικισμών πιονιέρων που βρίσκονται αλλού στα Δυτικά. Η Σολτ Λέικ Σίτι ήταν το κέντρο μιας "μακριά επεκταμένης κοινοπολιτείας"[12]

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βλέπε επίσης:Κατάλογος κομητειών της Γιούτα

Η Γιούτα είναι γενικά βραχώδης με τρεις διακριτές γεωλογικές περιοχές: τα Βραχώδη Όρη, τη Μεγάλη Λεκάνη, και το Οροπέδιο του Κολοράντο. Η Γιούτα είναι ένας μεγάλος προορισμός γεωγραφικού τουρισμού. Η Γιούτα είναι γνωστή για τη δασική της ποικιλία και είναι σπίτι χαρακτηριστικών που ποικίλουν από άνυδρες ερήμους με αμμόλοφους σε πευκοδάση που ευδοκιμούν σε κοιλάδες βουνών.

Η Γιούτα είναι μια από τις Τέσσερις Γωνιακές πολιτείες, και συνορεύει με το Αϊντάχο στα βόρεια, το Ουαϊόμινγκ στα βόρεια και ανατολικά· με το Κολοράντο στα ανατολικά· σε ένα μοναδικό σημείο με το Νέο Μεξικό στα νοτιοανατολικά· με την Αριζόνα στα νότια· και με τη Νεβάδα στα δυτικά. Καλύπτει μια περιοχή 219.882 τ.χλμ. Η πολιτεία είναι μία από τις μόνο τρεις πολιτείες των ΗΠΑ (με το Κολοράντο και το Ουαϊόμινγκ) που έχουν μόνο γραμμές γεωγραφικού πλάτους και μήκους για σύνορα.

Ένα από τα οριστικά χαρακτηριστικά της Γιούτα είναι η ποικιλία του ανάγλυφου γαίας. Κατεβαίνοντας το βόρειο κέντρο της πολιτείας είναι η Οροσειρά Ουάσατς, που φθάνει σε ύψη περίπου 3700 μέτρων άνω του επιπέδου της θαλάσσας. Τμήματα αυτών των ορέων δέχονται πάνω από 1250 εκατοστά χιονιού κάθε έτος. Η Γιούτα φιλοξενεί πολλά δημοφιλή χιονοδρομικά κέντρα. Στα βορειονατολικά της πολιτείας σε κατεύθυνση ανατολή δύση βρίσκονται τα όρη Ουΐντα, με ύψος πάνω από τέσσερα χιλιόμετρα. Η ψηλότερη κορυφή της πολιτείας, το Κινγκ Πηκ, με ύψος 4.123 μέτρα αποτελεί μέρος των ορών Ουΐντα.

Η δυτική Γιούτα είναι ως επί το πλείστον άνυδρη έρημος με μια λεκάνη και ευρύ τοπογραφικό φάσμα. Μικρές οροσειρές και τραχιές εκτάσεις χαρακτηρίζουν το τοπίο. Μια εξαίρεση αποτελούν οι αλυκές Μπόνβιλ, που είναι συγκριτικά επίπεδες επειδή κάποτε αποτελούσαν τον πυθμένα της αρχαίας λίμνης Μπονβιλ. Η Μεγάλη Αλμυρή Λίμνη, η λίμνη Γιούτα, η λίμνη Σεβιέρ, και η λίμνη Ρας (Rush) είναι όλες τα απομεινάρια της αρχαίας αυτής λίμνης γλυκού νερού, η οποία κάλυπτε κάποτε το μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής Μεγάλης Λεκάνης. Δυτικά από την Μεγάλη Αλμυρή Λίμνη, βρίσκεται η άγονη έρημος Γκρέητ Σωλτ Λέηκ, που εκτείνεται μέχρι τα σύνορα με τη Νεβάδα. Μια εξαίρεση σε αυτήν την άγονη έκταση είναι η κοιλάδα Σνέηκ, η οποία είναι (σχετικά) πλούσια λόγω των πηγών και των υγροτόπων που τροφοδοτούνται από υπόγεια ύδατα που προέρχονται από το χιόνι που λιώνει στην οροσειρά Σνέηκ, στην οροσειρά Ντιπ Κρηκ, και άλλα ψηλά βουνά στα δυτικά της κοιλάδας Σνέηκ. Το Εθνικό Πάρκο Μεγάλης Λεκάνης βρίσκεται λίγο μετά τη συνοριακή γραμμή με τη Νεβάδα. Ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα της δυτικής Γιούτα είναι το Νοτς Πηκ (Notch Peak), ο ψηλότερος γκρεμός ασβεστόλιθου στη Βόρεια Αμερική, που βρίσκεται δυτικά της πόλης Δέλτα.

Ένα μεγάλο μέρος του εδάφους νότια και νοτιοανατολικά (ειδικά στη περιοχή του οροπεδίου του Κολοράντο) είναι ψαμμίτης. Ο ποταμός Κολοράντο και οι παραπόταμοί του χαράσσουν το δρόμο τους μέσα από το ψαμμίτη, δημιουργώντας μερικά από τα πιο εντυπωσιακά και άγρια τοπία που υπάρχουν στον κόσμο (η περιοχή γύρω από τη συμβολή των ποταμών Κολοράντο και Γκρην ήταν η τελευταία που χαρτογραφήθηκε στις νότιες 48 Ηνωμένες Πολιτείες). Ο άνεμος και η βροχή έχουν σμιλέψει επίσης το μαλακό ψαμμίτη κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών. Φαράγγια, ρεματιές, αψίδες, στήλες, λόφοι, γκρεμοί και μέσα (γεωγραφικό χαρακτηριστικό στην Αμερική) είναι κοινό θέαμα σε όλη την κεντρική-νότια και νοτιοανατολική Γιούτα. Αυτό το έδαφος είναι το κεντρικό στοιχείο των προστατευόμενων πολιτειακών και ομοσπονδιακών πάρκων, όπως το Εθνικό πάρκο αψίδων, το Εθνικό Πάρκο του Μπράις Κάνιον, Εθνικό πάρκο Κάνυονλάντς, Εθνικό πάρκο Κάπιτολ Ρηφ και το Εθνικό πάρκο Ζάιον και τα εθνικά μνημεία Τσένταρ Μπρέικς, Γκραντ Στεαρκέις-Εσκαλάντε, Χοβενουίπ, Εθνικό μνημείο φυσικών γεφυρών, το Γκλεν Κάνυον (τοποθεσία του δημοφιλούς τουριστικού προορισμού λίμνη Powell), το σημείο του Νεκρού αλόγου, την κοιλάδα Γκόπλιν και την Κοιλάδα των Μνημείων (Monument Valley).

Η ανατολική (βόρειο τέταρτο) Γιούτα είναι μια περιοχή υψηλού υψομέτρου που καλύπτεται ως επί το πλείστον από οροπέδια και λεκάνες, ιδιαίτερα το Οροπέδιο Τάβαπουτς και Σαν Ράφαελ Σουέλ, τα οποία παραμένουν ως επί το πλείστον απρόσιτα, και τη λεκάνη Ουίντα, όπου ζει η πλειοψηφία του πληθυσμού στην ανατολική Γιούτα.

Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξέλιξη Πληθυσμού
Έτος απογραφής  Πληθυσμός

1850 11.380
1860 40.273
1870 86.336
1880 43.963
1890 210.779
1900 276.749
1910 373.351
1920 449.396
1930 507.847
1940 550.310
1950 688.862
1960 890.627
1970 1.059.273
1980 1.461.037
1990 1.722.850
2000 2.233.169
2010 2.763.885
2020 3.282.120

Το κέντρο του πληθυσμού της Γιούτα βρισκεται στην Κομητεία Σολτ Λέικ. Σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του 2020, η πολιτεία της Γιούτα, ανάφερε ότι είχε πληθυσμό 3.271.616 κατοίκους. Επιπλέον, το Γραφείο Απογραφών για τον Ιούλιο του 2021, υπολόγισε ότι η Γιούτα είχε πληθυσμό 3.337.975 κατοίκους[13]

Η πολιτεία της Γιούτα, αποτελεί την ταχύτερα αναπτυσσόμενη πολιτεία στην χώρα.[14][15]

Μεγαλύτερες πόλεις της Γιούτα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι 10 μεγαλύτερες πόλεις της Γιούτα
# Πόλη Κομητεία Πληθυσμός πόλης Πληθυσμός μητροπολιτικής
1 Σολτ Λέικ Σίτι Σολτ Λέικ 201.660 1.260.730
2 Γουέστ Βάλεϊ Σίτι Σολτ Λέικ 145.115 (ανήκει στη Μ.Π. του Σολτ Λέικ Σίτι)
3 Γουέστ Τζόρνταν Σολτ Λέικ 126.883 (ανήκει στη Μ.Π. του Σολτ Λέικ Σίτι)
4 Πρόβο Γιούτα 119.571 678.458
5 Όρεμ Γιούτα 99.097 (ανήκει στη Μ.Π. του Πρόβο)
6 Σάντι Σολτ Λέικ 98.995 (ανήκει στη Μ.Π. του Σολτ Λέικ Σίτι)
7 Σαιντ Τζορτζ Ουάσινγκτον 97.009 189.534
8 Όγκντεν Γουέμπερ 89.486 704.272
9 Σάουθ Τζόρνταν Σολτ Λέικ 84.881 (ανήκει στη Μ.Π. του Σολτ Λέικ Σίτι)
10 Λέιτον Ντέιβις 83.176 (ανήκει στη Μ.Π. του Όγκντεν)

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης, το ακαθάριστο προϊόν της Γιούτα το 2010 ήταν 114,5 δισεκατομμύρια δολάρια, ή 0,78% του συνόλου ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών που έφτανε σε ύψος 14,55 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για το ίδιο έτος.[16] Το κατά κεφαλήν εισόδημα ήταν 24.977 δολάρια το 2005. Σημαντικές βιομηχανίες της Γιούτα περιλαμβάνουν: εξόρυξης, της εκτροφής ζώων, παραγωγής αλατιού, καθώς και κυβερνητικές υπηρεσίες.

Σύμφωνα με τον Κρατικό Δείκτη Νέων Οικονομίας, η Γιούτα το 2007 κατατάσσεται κορυφαία πολιτεία στο κράτος για τη δυναμική της οικονομίας, που καθορίζεται από "το βαθμό στον οποίο οι οικονομίες έχουν ως βάση τη γνώση, τη παγκοσμιοποίηση, την επιχειρηματικότητα, τις πληροφορίες που βασίζονται στην τεχνολογία και την καινοτομία".

Τον Οκτώβριο του 2010, η Γιούτα κατετάγη νούμερο ένα στη λίστα του Forbes ως η «Καλύτερη πολιτεία για τις επιχειρήσεις».[17] Το Νοέμβριο του 2010, το άρθρο στο Newsweek υπογράμμισε ότι η Γιούτα και ιδίως οι οικονομικές προοπτικές της περιοχής του Σολτ Λέικ Σίτι, αποκαλώντας την «η νέα οικονομική Σιών», και εξέτασε πώς η περιοχή ήταν σε θέση να φέρει υψηλά αμοιβόμενες θέσεις εργασίας και να προσελκύσει επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας στην περιοχή κατά τη διάρκεια μιας οικονομικής ύφεσης.[18]

Από το Δεκέμβριο του 2011, το ποσοστό ανεργίας της πολιτείας ήταν 6,0%.[19]

Στην ανατολική Γιούτα η παραγωγή πετρελαίου είναι μια σημαντική βιομηχανία.[20] Κοντά στο Σολτ Λέικ Σίτι, η διύλιση πετρελαίου γίνεται από έναν αριθμό εταιρειών πετρελαίου. Στην κεντρική Γιούτα, η παραγωγή άνθρακα είναι το μεγαλύτερο μέρος της μεταλλευτικής δραστηριότητας.

Η Γιούτα συλλέγει φόρους εισοδήματος φυσικών προσώπων. Από το 2008 ο φόρος είναι επίπεδος 5 τοις εκατό για όλους τους φορολογούμενους.[21] Η πολιτεία φορολογεί επί των πωλήσεων έχει ένα βασικό επιτόκιο του 6,45 τοις εκατό, με τις πόλεις και νομούς να επιβάλλουν πρόσθετους τοπικούς φόρους πωλήσεων που διαφέρουν μεταξύ τους. Οι φόροι ιδιοκτησίας αξιολογούνται και εισπράτονται σε τοπικό επίπεδο. Η Γιούτα δεν επιβάλλει φόρο κληρονομίας.

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τουρισμός αποτελεί σημαντική βιομηχανία στη Γιούτα και είναι γνωστός για τις υπαίθριες ψυχαγωγικές δραστηριότητες μεταξύ των άλλων αξιοθέατων. Με πέντε εθνικά πάρκα (Αψίδων, Μπράις Κάνυον, Κάνυονλάντς, Κάπιτολ Ρηφ και Ζάιον), η Γιούτα έχει το τρίτο μεγαλύτερο αριθμό εθνικών πάρκων μετά την Αλάσκα και την Καλιφόρνια. Επιπλέον, η Γιούτα διαθέτει επτά εθνικά μνημεία, δύο εθνικούς χώρους αναψυχής, έξι εθνικούς δρυμούς, και πολλά κρατικά πάρκα και μνημεία.

Η περιοχή Μόαμπ, στο νοτιοανατολικό τμήμα της πολιτείας, είναι γνωστή για την ποδηλασία στο βουνό, συμπεριλαμβανομένων των Σλίκροκ. Το Μόαμπ φιλοξενεί επίσης το διάσημο Μόαμπ Τζιπ Σαφάρι κάθε εξάμηνο.

Η Γιούτα είναι γνωστή και για τις χειμερινές δραστηριότητες και έχει δει μια αύξηση στον τουρισμό από τους Χειμερίνους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2002. Η Παρκ Σίτι είναι το σπίτι της ομάδας σκι των Ηνωμένων Πολιτειών σκι. Τα χιονοδρομικά κέντρα της Γιούτα κατά κύριο λόγο βρίσκονται στο βόρειο τμήμα της πολιτείας κοντά στο Σολτ Λέικ Σίτι, Παρκ Σίτι, Όγκντεν, και Πρόβο. Το 2010, για τέταρτη συνεχή χρονιά, το Ντιρ Βάλεϊ, στο Παρκ Σίτι, έχει ταξινομηθεί το κορυφαίο χιονοδρομικό θέρετρο στη Βόρεια Αμερική με περισσότερους από 20.000 αναγνώστες του περιοδικού σκι, το οποίο έχει πάνω από 1,6 εκατομμύρια συνδρομητές.[22] Εκτός από την ύπαρξη στοιχειωδών συνθηκών χιονιού και παγκόσμιας κλάσης ανέσεις, τα χιονοδρομικά κέντρα της Βόρειας Γιούτα αρέσουν μεταξύ των τουριστών για την εξυπηρέτησή τους και την εγγύτητα σε μια μεγάλη πόλη και το διεθνές αεροδρόμιο, καθώς και σε άλλα χιονοδρομικά κέντρα, επιτρέποντας στο σκιέρ να κάνει σκι σε πολλές τοποθεσίες σε μία μέρα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες χώρες με μεγάλες βιομηχανίες σκι, όπου τα θέρετρα βρίσκονται συχνά σε απομακρυσμένες περιοχές, μακριά από μεγάλες πόλεις. Το 2009 το περιοδικό σκι ύστερα από έρευνα των αναγνωστών συμπέρανε ότι έξι από τα δέκα κορυφαία θέρετρα που θεωρούνται ως τα πιο «προσβάσιμα» και έξι από τα δέκα κορυφαία με τις καλύτερες συνθήκες χιονιού βρίσκονταν στη Γιούτα.[23] Στη νότια Γιούτα, το Brian Head Ski Resort βρίσκεται στα βουνά κοντά στην πόλη Τσένταρ Σίτι. Οι πρώην Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων το Ολυμπιακό Πάρκο της Γιούτα και Ολυμπιακό Οβάλ της Γιούτα είναι ακόμα σε λειτουργία για την εκπαίδευση και τον ανταγωνισμό και επιτρέπει στο κοινό να συμμετάσχει σε πολυάριθμες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των άλμα με σκι, έλκηθρο, πατινάζ ταχύτητας.

Η Γιούτα διαθέτει πολλά πολιτιστικά αξιοθέατα, όπως Τεμπλ Σκουέαρ, το Sundance Film Festival, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κόκκινου Βράχου, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου DOCUTAH, και το Utah Shakespearean Φεστιβάλ. Η τεμπλ Σκουέαρ κατατάσσεται ως το 16ο πιο επισκεφθέν τουριστικό αξιοθέατο στις Ηνωμένες Πολιτείες σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, με πάνω από πέντε εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως.[24]

Άλλα αξιοθέατα περιλαμβάνουν τη κοιλάδα των Μνημείων, τη Μεγάλη Αλμυρή Λίμνη, τα πεδία άλατος Μπονεβίλ και τη λίμνη Πάουελ.

Διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυβερνήτης της Γιούτα είναι ο Ρεπουμπλικανός Σπένσερ Κοξ από τις 4 Ιανουαρίου 2021.

Φωτοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Στατιστική Υπηρεσία ΗΠΑ Έκταση
  2. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα pop.
  3. «Utah Population 2021/2022». www.populationu.com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2022. 
  4. «Utah». Microsoft Encarta Online Encyclopedia 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2009. 
  5. Utah Quick Facts Αρχειοθετήθηκε 2007-02-22 στο Wayback Machine. at Utah.gov
  6. U.S. Religious Landscape Survey 2008, the Pew Forum on Religion & Public Life, pp 99-100. Accessed 2008-07-02
  7. LDS Church reports its membership records
  8. «Utah is Fastest-Growing State». U.S. Census Bureau. December 22, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-04-23. https://web.archive.org/web/20090423111716/http://www.census.gov/Press-Release/www/releases/archives/population/013049.html. Ανακτήθηκε στις April 29, 2009. 
  9. «Appendix E. - Ranking Tables». State and Metropolitan Area Data Book: 2006 (U.S. Census Bureau). December 22, 2008. http://www.census.gov/prod/2006pubs/smadb/smadb-06appe.pdf. Ανακτήθηκε στις April 29, 2009. 
  10. Leonard J. Arrington and Davis Bitton: The Mormon Experience, page 22. Vintage/Random House, 1979.
  11. William W. Slaughter and Michael Landon: Trail of Hope - The Story of the Mormon Trail. Shadow Mountain, 1997.
  12. Arrington and Bitton, p. 118
  13. https://www.census.gov/quickfacts/fact/table/UT/PST045221
  14. «The fastest growing states in the U.S. are all out West». Deseret News (στα Αγγλικά). 27 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2022. 
  15. https://www.usnews.com/news/best-states/slideshows/these-are-the-10-fastest-growing-states-in-america?slide=12
  16. «GDP by State». Greyhill Advisors. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2011. 
  17. [1] Forbes' list of The Best States For Business 2010
  18. [2] Newsweek article "How Utah Became an Economic Zion" by Tony Dokoupil. Ανακτήθηκε 13 Νοεμβρίου 2010.
  19. Bls.gov; Local Area Unemployment Statistics
  20. Utah oil & gas production Αρχειοθετήθηκε 2007-10-05 στο Wayback Machine. (map) as found at Utah.gov
  21. Bernick, Jr., Bob (30 Ιανουαρίου 2010). «Utah Legislature: Most Utahns paying less under new 5% flat tax, study says». Deseret News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-11-04. https://web.archive.org/web/20141104182459/http://www.deseretnews.com/article/700006038/Utah-Legislature-Most-Utahns-paying-less-under-new-5-flat-tax-study-says.html. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2011. 
  22. [3] "Deer Valley maintains Ski ranking through downturn" Press Release. Retrieved October 4, 2010.
  23. [4] Αρχειοθετήθηκε 2011-09-24 στο Wayback Machine. "Ski Magazine top 10 list: Reader Resort Survey
  24. [5] Αρχειοθετήθηκε 2010-07-11 στο Wayback Machine. "Temple Square ranks 16th in visitors" Deseret News Article. Retrieved 19 Μαρτίου 2008.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]