Γιάννης Ανδριανόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάννης Ανδριανόπουλος
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης1900
Τόπος γέννησηςΠειραιάς, Ελλάδα
Ημερ. θανάτου6 Νοεμβρίου 1952
Τόπος θανάτουΠειραιάς, Ελλάδα
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
Πειραϊκή Ένωσις
Α.Π.Σ. Πειραιώς
Ολυμπιακός Πειραιώς
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1920Ελλάδα1(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).
Με την Πειραϊκή Ένωση το 1912

Ο Γιάννης Ανδριανόπουλος (Πειραιάς, 1900 - 6 Νοεμβρίου 1952) ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής,

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στον Πειραιά από πατέρα έμπορο με καταγωγή την Αρκαδία. Ήταν αδελφός του Γιώργου, Ντίνου, Βασίλη και Λεωνίδα, της θρυλικής πεντάδας των Ανδριανοπουλέων του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδας. Επίσης, είχε άλλα δύο αδέλφια ποδοσφαιριστές σε πιο μικρές ομάδες του Πειραιά τον Αριστείδη και τον Στέλιο.

Σπούδασε στο Κέιμπριτζ.[1]

Πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 1952. Γιος του ήταν ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος.

Αθλητική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συλλογικό επίπεδο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο το 1918 από την Πειραϊκή Ένωση. Το 1924 ήταν από τους ιδρυτές και πρώτους παίκτες του Α.Π.Σ. Πειραιά και του Ολυμπιακού Πειραιώς. Το κόκκινο - λευκό χρώμα του Ολυμπιακού το εμπνεύστηκε από την ομάδα του Κέιμπριτζ όπου σπούδασε.[2]

Είχε το ψευδώνυμο «Ο δάσκαλος».

Σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1929.

Στην εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγινε διεθνής μία φορά με την εθνική Ελλάδος.

Αθλητικός Παράγοντας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διετέλεσε πρόεδρος του Ολυμπιακού (1932-35) και της Ε.Π.Σ. Πειραιώς.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Καπράνος, Δημήτρης. Ο τελευταίος των πέντε, ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος αφηγείται. Καστανιώτης. σελ. 25. 
  2. Καπράνος, Δημήτρης. Ο τελευταίος των πέντε, ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος αφηγείται. Καστανιώτης. σελ. 26. 
  3. «Οι πρόεδροι του Ολυμπιακού». gazzetta. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2022.