Γεώργιος Αμαργιανάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος Αμαργιανάκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1938[1]
Ανατολή Λασιθίου
Θάνατος17  Ιουλίου 2003[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεθνομουσικολόγος
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Κρήτης
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση

Ο Γεώργιος Αμαργιανάκης (1938-2003) ήταν εθνομουσικολόγος και καθηγητής πανεπιστημίου.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γεώργιος Αμαργιανάκης γεννήθηκε το 1938 στην Ανατολή Ιεράπετρας Κρήτης. Σπόυδασε βυζαντινή μουσική στο Ωδείο Αθηνών, Αρμονία στο Ωδείο Πειραιώς.[3] Ήταν πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών και της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.[4] Υπηρέτησε στη Μέση Εκπαίδευση και υπήρξε αποσπασμένος συντάκτης-μουσικός στο Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών[5] από ο 1969 έως το 1983. Ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών ακολούθησε μεταπτυχικαές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης του οποίου και αναγορεύθηκε διδάκτωρ το 1977 με διατριβή η οποία είχε ως θέμα της τη μουσικολογική ανάλυση 56 στιχηρών ιδιόμελων του μηνός Σεπτεμβρίου σε ήχους Δεύτερο, Πλάγιο του Δευτέρου και Νενανώ από το χειρίγραφο Σινά 1230 του 1365 μ.Χ. Το 1983 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής της Εθνομουσικολογίας στη Φιλοσφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κρήτης και έτσι υπήρξε ο πρώτος καθηγητής Μουσικολογίας σε ελληνικό πανεπιστήμιο.[6] Το 1992 μετακλήθηκε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα Μουσικών Σπουδών, του οποίου εξελέγη και πρώτος πρόεδρος. Πέθανε στις 17 Ιουλίου 2003.[7] Υπήρξε μέλος του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Έρευνας και Τεχνολογίας, από το 1986 με το πρόγραμμα για την Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική και από το 1988 με πρόγραμμα Γ.Γ.Ε.Υ. με τίτλο ΘΑΛΗΤΑΣ (βάσει του Θαλήτα), η βιολιστική παράδοση στην κρητική δημοτική μουσική. Από το 1991, υπήρξε αντιπρόεδρος και από το 1994 πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων (Φοίβος Ανωγειανάκης). Από το 1977 ως το 1984 υπήρξε συνεργάτης του Γ΄ Προγράμματος της ΕΡΤ με περισσότερες από τριακόσιες ημίωρης διάρκειας εκπομπές για τη βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική. Από το 1986 υπήρξε διευθυντής της χορωδίας Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής του Δήμου Ηρακλείου και από το 1988 μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού.[8]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Συμβολή εις την μελέτην της δημώδους Κρητικής μουσικής, Ηράκλειο 1967
  • Εθνομουσικολογικά και βυζαντινομουσικολογικά, 2002

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 data.nlg.gr/resource/authority/record331110.
  2. doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.2270619.
  3. Μιχάλης Τρούλης, «Πένθη: Γεώργιος Αμαργιανάκης (1938-2003)», Κρητολογικά γράμματα, τομ. 19 (2004), σελ. 340
  4. Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, «Νεκρολογίες: Γεώργιος Αμαργιανάκης (1938-2003)», Επετηρίς του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας τομ. 29-30 (1999-2003), σελ. 562
  5. Μιχάλης Τρούλης, «Πένθη: Γεώργιος Αμαργιανάκης (1938-2003)»,Κρητολογικά γράμματα, τομ. 19 (2004), σελ. 340
  6. Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, «Νεκρολογίες: Γεώργιος Αμαργιανάκης (1938-2003)», Επετηρίς του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας τομ. 29-30 (1999-2003), σελ. 562
  7. Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, «Νεκρολογίες: Γεώργιος Αμαργιανάκης (1938-2003)», Επετηρίς του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας τομ. 29-30 (1999-2003), σελ. 562
  8. Μιχάλης Τρούλης, «Πένθη: Γεώργιος Αμαργιανάκης (1938-2003)»,Κρητολογικά γράμματα, τομ. 19 (2004), σελ. 341

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, «Νεκρολογίες: Γεώργιος Αμαργιανάκης (1938-2003)», Επετηρίς του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας τομ. 29-30 (1999-2003), σελ. 562-563
  • Μιχάλης Τρούλης, «Πένθη: Γεώργιος Αμαργιανάκης (1938-2003)», Κρητολογικά γράμματα, τομ. 19 (2004), σελ. 340-341