Γεωκεντρικό μοντέλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μια αναπαράσταση του Γεωκεντρικού μοντελου από τον πορτογάλο χαρτογράφο Μπαρτολομέου Βέλιο, 1568 (Bibliothèque Nationale, Paris).

Το γεωκεντρικό μοντέλο είναι ένα κοσμολογικό μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο η Γη βρίσκεται στο κέντρο του σύμπαντος και όλα τα άλλα ουράνια σώματα περιφέρονται γύρω της. Το μοντέλο αυτό κυριάρχησε για σχεδόν δύο χιλιετίες στην επιστήμη αρχαίων λαών όπως οι αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι, με λίγες εξαιρέσεις όπως τον Αρίσταρχο τον Σάμιο που υποστήριξε τον ηλιοκεντρισμό, γενικά θεωρούσαν ότι όλα τα αντικείμενα του ουρανού ορατά με γυμνό μάτι περιστρέφονταν γύρω από τη Γη. Ανάμεσα στους υπέρμαχους αυτού του συστήματος ήταν ο Αριστοτέλης και ο Κλαύδιος Πτολεμαίος. Κατά τον Μεσαίωνα υπήρξε η επίσημη θέση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αντίπαλη κοσμοθεωρία ήταν ο ηλιοκεντρισμός, η οποία παρόλο που έχει ρίζες από την αρχαιότητα, τελικά επικράτησε κατά την Αναγέννηση.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]